İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karmina isminin anlamı: Şarkı, şarkıcı. Karmina ismi İngilizce kökenli bir Kız ismidir.
Karmina İsminin Anlamı Nedir? Karmina İsminin AnaliziNerina: Deniz Nymph
Jobina: Mahkum
Karakız: Esmer kız.
Catharina: temiz veya saf
Tryphaina: Hassas, yumuşak
Fotina: Ücretsiz
Despoina: Metres
Karyan: karanlık bir
Pierina: Taş yapılmıştır
Elaina: Torch;
Jensina: Allah mübarek olan
Alzina: kadın
Yonina: Güvercin
Thomasina: Ikiz
Shaina: güzel
Jarina: Boer
Semina: İnternette aşağıdaki anlamlar geçmektedir ancak bu anlamları hiçbir kaynakta bulamadık. Bu yüzden doğruluğu tartışılır. İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem’in (as) 2. kızının adı.
Lexina: İnsan Defender
Hermandina: Ordu Kahramanı
Armina: Emine, korkusuz, yürekli anlamlarını taşımaktadır.(Kaynak bilinmiyor)
Yesmina: Hak, yetki
Karissa: Okşamak
Zebina: yetenekli birisi
Karmelita: Rab `ın bağ
Halina: sakin
Karmit: Rab `ın bağ
Karisa: çok sevgili
Fina: O katacak
Aymina: Çok güzel, şeffaf ve parlak olan. Ayın çok güzel, parlak ve şeffaf olması, nur gibi olması. Mekke’de Mina dağında görülen parlak ve nurlu ay. Ay ve Mina isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Mina NOT: İnternette anlamı “Cennetteki en güzel hurinin adı” olarak geçmektedir ancak böyle bir anlamı bulunmamaktadır. Tamamen uydurma bir anlamdır.
Medina: Peygamber
Kariina: bulundu
Kathrina: Katherine saf türetilmiş
Corrina: Kız
Philina: Seven
Destina: kader / Sadık Gel tarafından eklenmiştir
Serefina: Ateş yanan
Aretina: erdemli
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Delphina: yunus
Almina: Al elma / ekleyen : Yağmur USLU
Jokina: Tanrı kuracak
Adamina: Dostum, topraktan ilk insan
Katina: Saf
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Adina: Narin , zarif , ince veya yumuşak.
Luigina: Ünlü savaşçı
Karima: Noble, cömert
Josephina: Kadın Joseph
Adlina: Adil anlamında geldiği iddia edilmektedir.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Mislina: Arapçada “misli-nâ: bizim gibi” anlamında Eshab’ül-Kehf’in(Yedi uyurlar) isimlerinden biri.(Kur’an’ı Kerim de yedi uyurların isimleriyle ilgili herhangi bir ibare bulunmamakla birlikte halk arasındaki isimlerinden biridir.) Kuran’ Kerim’de geçer (Mu’minun Suresi 47)
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Zafina: muzaffer
Karessa: çok sevgili
Kolina: Zafer
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Jemina: Dinleyici
Malina: Noble (Asalet)
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Katalina: Katherine saf türetilmiş
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Amina: Emine
Naina: Gözler.
Krisztina: Kutsanmış, Mesih'in taşıyıcısı
Sarina: s
Andrina: Güçlü, cesur, Eril
Mina: Mekke’de hacıların şeytan taşlanan bölgeye de “Mina” denilmektedir. Ancak Mina isminin şeytanların evi ve benzeri bir anlamı yoktur. Zira bazı sitelerde böyle yazmaktadır. Bu kaynağı olmayan bir bilgidir. Mina isminin anlamlarını şu şekilde sıralayabiliriz.
1. Billur, şeffaf.
2. Şarap şişesi.
3. Mine.
4. Gökyüzü.
5. Ar. Liman, iskele
Palestina: Kaplı
Penina: Mücevher, mercan
Selina: Sky veya cennet
Fatina: çekici
Seraphina: asil, yanan
Yosephina: Tanrı çarpacaktır
Karadut: Siyah renkli dut.
Karnaim: boynuzları
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Romina: Roma
Justina: Dürüst
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Thamina: Sağlıklı
Admina: Kırmızı topraktan.
Eugina: Eugene Wellborn kadın
Aşina: (a:şina:)
Karis: Grace;
Augustina: Saygıdeğer
Karine: övme
Amiina: bağlılık
Albina: Kafkaslarda bir nehir.
Ecaterina: Masum
Evangelina: İyi haber haberci
Jonina: Güvercin
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Despina: Metres
Zaina: Güzellik, mücevher
Grazina: Stil
Melina: “Bal” anlamına gelmektedir.
Petrina: Güvenilir / sarsılmaz kaya,
Zenina: Zeus doğdu
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Zarina: Altın
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kareem: Cömert
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karaşın: Esmer.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karatekin: Esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Gemina: Güvercin
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Zelina: ciddiyetle
Karındaş: Kardeş.
Karmel: Bağ
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karluk: Türk boylarından biri.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karpos: Kâr
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Kartay: Yaşlı, pir.
Karaduman: Siyah duman.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Sina: İlaç yapılan bir tür bitki
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Mekselina: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mekselina, bu 7 kişiden biridir.
Karim: cömert
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Idina: Yumuşak
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karacan: Esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karabey: Esmer, yağız bey.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Sirina: sirenler adını
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.