İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karmina isminin anlamı: Şarkı, şarkıcı. Karmina ismi İngilizce kökenli bir Kız ismidir.
Karmina İsminin Anlamı Nedir? Karmina İsminin AnaliziPalestina: Kaplı
Mislina: Arapçada “misli-nâ: bizim gibi” anlamında Eshab’ül-Kehf’in(Yedi uyurlar) isimlerinden biri.(Kur’an’ı Kerim de yedi uyurların isimleriyle ilgili herhangi bir ibare bulunmamakla birlikte halk arasındaki isimlerinden biridir.) Kuran’ Kerim’de geçer (Mu’minun Suresi 47)
Thamina: Sağlıklı
Yosephina: Tanrı çarpacaktır
Karisa: çok sevgili
Katina: Saf
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Amina: Emine
Krisztina: Kutsanmış, Mesih'in taşıyıcısı
Zenina: Zeus doğdu
Despoina: Metres
Fina: O katacak
Hermandina: Ordu Kahramanı
Despina: Metres
Fotina: Ücretsiz
Nerina: Deniz Nymph
Aşina: (a:şina:)
Pierina: Taş yapılmıştır
Evangelina: İyi haber haberci
Aretina: erdemli
Zebina: yetenekli birisi
Medina: Peygamber
Petrina: Güvenilir / sarsılmaz kaya,
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Penina: Mücevher, mercan
Elaina: Torch;
Jobina: Mahkum
Zaina: Güzellik, mücevher
Jokina: Tanrı kuracak
Kolina: Zafer
Sarina: s
Jensina: Allah mübarek olan
Karmelita: Rab `ın bağ
Kariina: bulundu
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Seraphina: asil, yanan
Destina: kader / Sadık Gel tarafından eklenmiştir
Armina: Emine, korkusuz, yürekli anlamlarını taşımaktadır.(Kaynak bilinmiyor)
Romina: Roma
Thomasina: Ikiz
Grazina: Stil
Justina: Dürüst
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Luigina: Ünlü savaşçı
Admina: Kırmızı topraktan.
Almina: Al elma / ekleyen : Yağmur USLU
Eugina: Eugene Wellborn kadın
Karadut: Siyah renkli dut.
Shaina: güzel
Adina: Narin , zarif , ince veya yumuşak.
Josephina: Kadın Joseph
Halina: sakin
Mina: Mekke’de hacıların şeytan taşlanan bölgeye de “Mina” denilmektedir. Ancak Mina isminin şeytanların evi ve benzeri bir anlamı yoktur. Zira bazı sitelerde böyle yazmaktadır. Bu kaynağı olmayan bir bilgidir. Mina isminin anlamlarını şu şekilde sıralayabiliriz.
1. Billur, şeffaf.
2. Şarap şişesi.
3. Mine.
4. Gökyüzü.
5. Ar. Liman, iskele
Karissa: Okşamak
Karis: Grace;
Andrina: Güçlü, cesur, Eril
Jonina: Güvercin
Serefina: Ateş yanan
Naina: Gözler.
Amiina: bağlılık
Corrina: Kız
Lexina: İnsan Defender
Aymina: Çok güzel, şeffaf ve parlak olan. Ayın çok güzel, parlak ve şeffaf olması, nur gibi olması. Mekke’de Mina dağında görülen parlak ve nurlu ay. Ay ve Mina isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Mina NOT: İnternette anlamı “Cennetteki en güzel hurinin adı” olarak geçmektedir ancak böyle bir anlamı bulunmamaktadır. Tamamen uydurma bir anlamdır.
Malina: Noble (Asalet)
Yonina: Güvercin
Karnaim: boynuzları
Karessa: çok sevgili
Zafina: muzaffer
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kathrina: Katherine saf türetilmiş
Karakız: Esmer kız.
Adlina: Adil anlamında geldiği iddia edilmektedir.
Jarina: Boer
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Melina: “Bal” anlamına gelmektedir.
Ecaterina: Masum
Delphina: yunus
Tryphaina: Hassas, yumuşak
Karima: Noble, cömert
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Katalina: Katherine saf türetilmiş
Semina: İnternette aşağıdaki anlamlar geçmektedir ancak bu anlamları hiçbir kaynakta bulamadık. Bu yüzden doğruluğu tartışılır. İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem’in (as) 2. kızının adı.
Adamina: Dostum, topraktan ilk insan
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Selina: Sky veya cennet
Catharina: temiz veya saf
Karine: övme
Jemina: Dinleyici
Philina: Seven
Fatina: çekici
Karmit: Rab `ın bağ
Augustina: Saygıdeğer
Karyan: karanlık bir
Yesmina: Hak, yetki
Alzina: kadın
Albina: Kafkaslarda bir nehir.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Gemina: Güvercin
Karaşın: Esmer.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karlık: Kar kuyusu.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karmel: Bağ
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Zarina: Altın
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Sina: İlaç yapılan bir tür bitki
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karlu: Karlı.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karındaş: Kardeş.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Zelina: ciddiyetle
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Idina: Yumuşak
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karatün: Karanlık gece.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karacan: Esmer kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karim: cömert
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Sirina: sirenler adını
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Mekselina: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mekselina, bu 7 kişiden biridir.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Kareem: Cömert
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karaduman: Siyah duman.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabay: Esmer, yağız kimse.