İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kariina isminin anlamı: bulundu. Kariina ismi İbranice kökenli bir Kız ismidir.
Kariina İsminin Anlamı Nedir? Kariina İsminin AnaliziAdlina: Adil anlamında geldiği iddia edilmektedir.
Tryphaina: Hassas, yumuşak
Shaina: güzel
Seraphina: asil, yanan
Amina: Emine
Jarina: Boer
Karmit: Rab `ın bağ
Jensina: Allah mübarek olan
Fina: O katacak
Yonina: Güvercin
Despoina: Metres
Halina: sakin
Eugina: Eugene Wellborn kadın
Serefina: Ateş yanan
Karakız: Esmer kız.
Josephina: Kadın Joseph
Krisztina: Kutsanmış, Mesih'in taşıyıcısı
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Albina: Kafkaslarda bir nehir.
Almina: Al elma / ekleyen : Yağmur USLU
Grazina: Stil
Aymina: Çok güzel, şeffaf ve parlak olan. Ayın çok güzel, parlak ve şeffaf olması, nur gibi olması. Mekke’de Mina dağında görülen parlak ve nurlu ay. Ay ve Mina isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Mina NOT: İnternette anlamı “Cennetteki en güzel hurinin adı” olarak geçmektedir ancak böyle bir anlamı bulunmamaktadır. Tamamen uydurma bir anlamdır.
Malina: Noble (Asalet)
Karmelita: Rab `ın bağ
Ecaterina: Masum
Pierina: Taş yapılmıştır
Catharina: temiz veya saf
Admina: Kırmızı topraktan.
Thamina: Sağlıklı
Alzina: kadın
Karnaim: boynuzları
Lexina: İnsan Defender
Melina: “Bal” anlamına gelmektedir.
Karissa: Okşamak
Augustina: Saygıdeğer
Luigina: Ünlü savaşçı
Andrina: Güçlü, cesur, Eril
Delphina: yunus
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Medina: Peygamber
Zenina: Zeus doğdu
Penina: Mücevher, mercan
Karessa: çok sevgili
Philina: Seven
Mina: Mekke’de hacıların şeytan taşlanan bölgeye de “Mina” denilmektedir. Ancak Mina isminin şeytanların evi ve benzeri bir anlamı yoktur. Zira bazı sitelerde böyle yazmaktadır. Bu kaynağı olmayan bir bilgidir. Mina isminin anlamlarını şu şekilde sıralayabiliriz.
1. Billur, şeffaf.
2. Şarap şişesi.
3. Mine.
4. Gökyüzü.
5. Ar. Liman, iskele
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karisa: çok sevgili
Hermandina: Ordu Kahramanı
Palestina: Kaplı
Jobina: Mahkum
Fotina: Ücretsiz
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Jemina: Dinleyici
Karis: Grace;
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Thomasina: Ikiz
Yesmina: Hak, yetki
Evangelina: İyi haber haberci
Jonina: Güvercin
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Zafina: muzaffer
Justina: Dürüst
Selina: Sky veya cennet
Amiina: bağlılık
Karyan: karanlık bir
Adamina: Dostum, topraktan ilk insan
Aretina: erdemli
Katina: Saf
Elaina: Torch;
Kathrina: Katherine saf türetilmiş
Katalina: Katherine saf türetilmiş
Kariina: bulundu
Mislina: Arapçada “misli-nâ: bizim gibi” anlamında Eshab’ül-Kehf’in(Yedi uyurlar) isimlerinden biri.(Kur’an’ı Kerim de yedi uyurların isimleriyle ilgili herhangi bir ibare bulunmamakla birlikte halk arasındaki isimlerinden biridir.) Kuran’ Kerim’de geçer (Mu’minun Suresi 47)
Yosephina: Tanrı çarpacaktır
Armina: Emine, korkusuz, yürekli anlamlarını taşımaktadır.(Kaynak bilinmiyor)
Naina: Gözler.
Nerina: Deniz Nymph
Semina: İnternette aşağıdaki anlamlar geçmektedir ancak bu anlamları hiçbir kaynakta bulamadık. Bu yüzden doğruluğu tartışılır. İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem’in (as) 2. kızının adı.
Jokina: Tanrı kuracak
Despina: Metres
Romina: Roma
Sarina: s
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Aşina: (a:şina:)
Karima: Noble, cömert
Zebina: yetenekli birisi
Petrina: Güvenilir / sarsılmaz kaya,
Fatina: çekici
Corrina: Kız
Adina: Narin , zarif , ince veya yumuşak.
Kolina: Zafer
Destina: kader / Sadık Gel tarafından eklenmiştir
Karine: övme
Zaina: Güzellik, mücevher
Karlık: Kar kuyusu.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kareem: Cömert
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karaduman: Siyah duman.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Sirina: sirenler adını
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karmel: Bağ
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karlu: Karlı.
Zarina: Altın
Zelina: ciddiyetle
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Sina: İlaç yapılan bir tür bitki
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karatekin: Esmer kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karındaş: Kardeş.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karsten: İsa şöyle bir
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karaşın: Esmer.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karasu: Ağır akan su.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Mekselina: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mekselina, bu 7 kişiden biridir.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karim: cömert
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Gemina: Güvercin
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karatün: Karanlık gece.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Idina: Yumuşak
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.