İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kariina isminin anlamı: bulundu. Kariina ismi İbranice kökenli bir Kız ismidir.
Kariina İsminin Anlamı Nedir? Kariina İsminin AnaliziZaina: Güzellik, mücevher
Jarina: Boer
Jokina: Tanrı kuracak
Andrina: Güçlü, cesur, Eril
Karakız: Esmer kız.
Hermandina: Ordu Kahramanı
Penina: Mücevher, mercan
Fotina: Ücretsiz
Despoina: Metres
Augustina: Saygıdeğer
Adina: Narin , zarif , ince veya yumuşak.
Seraphina: asil, yanan
Josephina: Kadın Joseph
Admina: Kırmızı topraktan.
Karmit: Rab `ın bağ
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Mina: Mekke’de hacıların şeytan taşlanan bölgeye de “Mina” denilmektedir. Ancak Mina isminin şeytanların evi ve benzeri bir anlamı yoktur. Zira bazı sitelerde böyle yazmaktadır. Bu kaynağı olmayan bir bilgidir. Mina isminin anlamlarını şu şekilde sıralayabiliriz.
1. Billur, şeffaf.
2. Şarap şişesi.
3. Mine.
4. Gökyüzü.
5. Ar. Liman, iskele
Karnaim: boynuzları
Katina: Saf
Adlina: Adil anlamında geldiği iddia edilmektedir.
Katalina: Katherine saf türetilmiş
Delphina: yunus
Karissa: Okşamak
Zenina: Zeus doğdu
Despina: Metres
Zebina: yetenekli birisi
Nerina: Deniz Nymph
Eugina: Eugene Wellborn kadın
Grazina: Stil
Aymina: Çok güzel, şeffaf ve parlak olan. Ayın çok güzel, parlak ve şeffaf olması, nur gibi olması. Mekke’de Mina dağında görülen parlak ve nurlu ay. Ay ve Mina isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Mina NOT: İnternette anlamı “Cennetteki en güzel hurinin adı” olarak geçmektedir ancak böyle bir anlamı bulunmamaktadır. Tamamen uydurma bir anlamdır.
Karyan: karanlık bir
Malina: Noble (Asalet)
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Selina: Sky veya cennet
Karadut: Siyah renkli dut.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Adamina: Dostum, topraktan ilk insan
Melina: “Bal” anlamına gelmektedir.
Catharina: temiz veya saf
Thomasina: Ikiz
Kariina: bulundu
Jensina: Allah mübarek olan
Medina: Peygamber
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Sarina: s
Evangelina: İyi haber haberci
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karisa: çok sevgili
Thamina: Sağlıklı
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Aşina: (a:şina:)
Armina: Emine, korkusuz, yürekli anlamlarını taşımaktadır.(Kaynak bilinmiyor)
Albina: Kafkaslarda bir nehir.
Philina: Seven
Fatina: çekici
Tryphaina: Hassas, yumuşak
Kolina: Zafer
Yonina: Güvercin
Naina: Gözler.
Jonina: Güvercin
Krisztina: Kutsanmış, Mesih'in taşıyıcısı
Mislina: Arapçada “misli-nâ: bizim gibi” anlamında Eshab’ül-Kehf’in(Yedi uyurlar) isimlerinden biri.(Kur’an’ı Kerim de yedi uyurların isimleriyle ilgili herhangi bir ibare bulunmamakla birlikte halk arasındaki isimlerinden biridir.) Kuran’ Kerim’de geçer (Mu’minun Suresi 47)
Aretina: erdemli
Yosephina: Tanrı çarpacaktır
Petrina: Güvenilir / sarsılmaz kaya,
Karine: övme
Alzina: kadın
Serefina: Ateş yanan
Karessa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Amiina: bağlılık
Jemina: Dinleyici
Shaina: güzel
Almina: Al elma / ekleyen : Yağmur USLU
Jobina: Mahkum
Elaina: Torch;
Kathrina: Katherine saf türetilmiş
Lexina: İnsan Defender
Justina: Dürüst
Semina: İnternette aşağıdaki anlamlar geçmektedir ancak bu anlamları hiçbir kaynakta bulamadık. Bu yüzden doğruluğu tartışılır. İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem’in (as) 2. kızının adı.
Ecaterina: Masum
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Luigina: Ünlü savaşçı
Zafina: muzaffer
Amina: Emine
Fina: O katacak
Romina: Roma
Palestina: Kaplı
Destina: kader / Sadık Gel tarafından eklenmiştir
Halina: sakin
Yesmina: Hak, yetki
Corrina: Kız
Pierina: Taş yapılmıştır
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karim: cömert
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karpos: Kâr
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Mekselina: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mekselina, bu 7 kişiden biridir.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karlu: Karlı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karluk: Türk boylarından biri.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karındaş: Kardeş.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karsten: İsa şöyle bir
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Kareem: Cömert
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karasu: Ağır akan su.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Zelina: ciddiyetle
Idina: Yumuşak
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Sirina: sirenler adını
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karmel: Bağ
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Zarina: Altın
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Sina: İlaç yapılan bir tür bitki
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaşın: Esmer.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Gemina: Güvercin
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.