İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kariina isminin anlamı: bulundu. Kariina ismi İbranice kökenli bir Kız ismidir.
Kariina İsminin Anlamı Nedir? Kariina İsminin AnaliziKaranfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Jonina: Güvercin
Zebina: yetenekli birisi
Hermandina: Ordu Kahramanı
Katina: Saf
Aymina: Çok güzel, şeffaf ve parlak olan. Ayın çok güzel, parlak ve şeffaf olması, nur gibi olması. Mekke’de Mina dağında görülen parlak ve nurlu ay. Ay ve Mina isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Mina NOT: İnternette anlamı “Cennetteki en güzel hurinin adı” olarak geçmektedir ancak böyle bir anlamı bulunmamaktadır. Tamamen uydurma bir anlamdır.
Grazina: Stil
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Ecaterina: Masum
Armina: Emine, korkusuz, yürekli anlamlarını taşımaktadır.(Kaynak bilinmiyor)
Almina: Al elma / ekleyen : Yağmur USLU
Fotina: Ücretsiz
Jensina: Allah mübarek olan
Despoina: Metres
Krisztina: Kutsanmış, Mesih'in taşıyıcısı
Karmit: Rab `ın bağ
Admina: Kırmızı topraktan.
Elaina: Torch;
Luigina: Ünlü savaşçı
Jarina: Boer
Justina: Dürüst
Serefina: Ateş yanan
Selina: Sky veya cennet
Eugina: Eugene Wellborn kadın
Kariina: bulundu
Aşina: (a:şina:)
Karmelita: Rab `ın bağ
Penina: Mücevher, mercan
Aretina: erdemli
Halina: sakin
Karis: Grace;
Zenina: Zeus doğdu
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Melina: “Bal” anlamına gelmektedir.
Fatina: çekici
Yosephina: Tanrı çarpacaktır
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karadut: Siyah renkli dut.
Josephina: Kadın Joseph
Pierina: Taş yapılmıştır
Naina: Gözler.
Jemina: Dinleyici
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Shaina: güzel
Amiina: bağlılık
Jobina: Mahkum
Yonina: Güvercin
Katalina: Katherine saf türetilmiş
Lexina: İnsan Defender
Karyan: karanlık bir
Philina: Seven
Sarina: s
Karima: Noble, cömert
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Zafina: muzaffer
Medina: Peygamber
Seraphina: asil, yanan
Mina: Mekke’de hacıların şeytan taşlanan bölgeye de “Mina” denilmektedir. Ancak Mina isminin şeytanların evi ve benzeri bir anlamı yoktur. Zira bazı sitelerde böyle yazmaktadır. Bu kaynağı olmayan bir bilgidir. Mina isminin anlamlarını şu şekilde sıralayabiliriz.
1. Billur, şeffaf.
2. Şarap şişesi.
3. Mine.
4. Gökyüzü.
5. Ar. Liman, iskele
Semina: İnternette aşağıdaki anlamlar geçmektedir ancak bu anlamları hiçbir kaynakta bulamadık. Bu yüzden doğruluğu tartışılır. İşitme , Işık. Hurma ağacını ilk diken kızın adı. Hz. Adem’in (as) 2. kızının adı.
Palestina: Kaplı
Albina: Kafkaslarda bir nehir.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Amina: Emine
Jokina: Tanrı kuracak
Adamina: Dostum, topraktan ilk insan
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Evangelina: İyi haber haberci
Karisa: çok sevgili
Kolina: Zafer
Karakız: Esmer kız.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Thomasina: Ikiz
Karessa: çok sevgili
Adina: Narin , zarif , ince veya yumuşak.
Yesmina: Hak, yetki
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Adlina: Adil anlamında geldiği iddia edilmektedir.
Alzina: kadın
Augustina: Saygıdeğer
Karine: övme
Fina: O katacak
Destina: kader / Sadık Gel tarafından eklenmiştir
Mislina: Arapçada “misli-nâ: bizim gibi” anlamında Eshab’ül-Kehf’in(Yedi uyurlar) isimlerinden biri.(Kur’an’ı Kerim de yedi uyurların isimleriyle ilgili herhangi bir ibare bulunmamakla birlikte halk arasındaki isimlerinden biridir.) Kuran’ Kerim’de geçer (Mu’minun Suresi 47)
Tryphaina: Hassas, yumuşak
Despina: Metres
Karnaim: boynuzları
Kathrina: Katherine saf türetilmiş
Zaina: Güzellik, mücevher
Catharina: temiz veya saf
Petrina: Güvenilir / sarsılmaz kaya,
Corrina: Kız
Romina: Roma
Karissa: Okşamak
Nerina: Deniz Nymph
Andrina: Güçlü, cesur, Eril
Delphina: yunus
Malina: Noble (Asalet)
Thamina: Sağlıklı
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karasu: Ağır akan su.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Zarina: Altın
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Sina: İlaç yapılan bir tür bitki
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karaduman: Siyah duman.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Gemina: Güvercin
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karlık: Kar kuyusu.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Idina: Yumuşak
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karasal: Kara ile ilgili.
Kareem: Cömert
Karatekin: Esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karatün: Karanlık gece.
Karim: cömert
Karmel: Bağ
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaşın: Esmer.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Zelina: ciddiyetle
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kartay: Yaşlı, pir.
Sirina: sirenler adını
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Mekselina: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mekselina, bu 7 kişiden biridir.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karluk: Türk boylarından biri.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.