İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karlis isminin anlamı: Güçlü ve erkeksi. Karlis ismi Fransızca kökenli bir Erkek ismidir.
Karlis İsminin Anlamı Nedir? Karlis İsminin AnaliziArdelis: sıcak
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmit: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karadut: Siyah renkli dut.
Amaryllis: Parlak Taze çiçek,
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kariina: bulundu
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karisa: çok sevgili
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Damalis: GENTLES birisi
Karnaim: boynuzları
Karyan: karanlık bir
Doralis: Hediye
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Elis: Güzel kokulu bir çicek. ( Kaynak bilinmiyor) Eski Yunanistan’da at yetiştirmekle ün kazanmış ovalık bir bölge.
Melis: 1.Bal arısı2.Oğul otu.3.Bal,tatlı şey
Karakız: Esmer kız.
Lilis: nilüfer
Nellis: Işık
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karine: övme
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karessa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Dalis: Su Çizim
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Philis: yeşil şube
Phyllis: yaprakları ile şube
Phylis: yeşil şube
Karissa: Okşamak
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karim: cömert
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karaduman: Siyah duman.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karsten: İsa şöyle bir
Salis: Üçüncü.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karacan: Esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karmel: Bağ
Karlık: Kar kuyusu.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karpos: Kâr
Halis: Saf katkısız duru
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Vangelis: İyi haber haberci
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Muhlis: İnanç ve eylemlerinde içtenlikle davranan
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karlu: Karlı.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Kareem: Cömert
Kartay: Yaşlı, pir.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Vasilis: Basil varyantı
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Mikhalis: Yahve hediye
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karasu: Ağır akan su.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Arlis: Söz
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karındaş: Kardeş.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Selis: Düzgün ve akıcı ifade, söz. Kolay, yumuşak. Boyun eğmiş, bağlı.
Aristotelis: Antik Yunanistan'ın ünlü filozofun adı
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karaşın: Esmer.