İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karyan: karanlık bir

Natara: doğum günü

Mahara: Hızlı, enerjik

Tara: Yıldız.

Hadjara: uçuş

Karmit: Rab `ın bağ

Vara: yabancı

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Adara: bakire

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Hadara: Güzellik tarafından boğulmuş

Karine: övme

Shamara: Rezene

Suhara: Ardahan’ın Çıldır ilçesine bağlı Aşıkşenlik kasabanın ilk yerleşim adı Suhara’dır. Sukara, zamanla şive değişikliği ile Suhara’ya dönüşmüştür.

Marmara: Parlak

Gulnara: Nar Çiçeği

Nigara: Sempatik, Sevimli

Karissa: Okşamak

Manara: aydınlatma

Mara: düzgün temiz

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karakız: Esmer kız.

Karmelita: Rab `ın bağ

Zaara: güzel çiçek

Aldara: kanatlı bir hediye

Dilara: Gönül alıcı, sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Thara: Servet

Inara: Aydınlatıcı, Shining

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Atara: Taç, mübarek

Varvara:

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Zahara: parlak şafak

Bara: Seçmek

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Cynara: Adanın Zinara itibaren

Naara: yavru, kız

Gülara: Gül süsleyen, gül bezeyen.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Samara: Allah tarafından korunmaktadır.

Sara: Halis, katkısız, temiz.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Azhara: çiçek

Sahara: Vahşi. Ay.

Karessa: çok sevgili

Alara: Al + ara. Al=Kırmızı, ara=bezeyen, süsleyen , Kırmızı süs anlamında bir tamlama

Megara: Potansiyel

Tamara: Van gölü efsanesinde adı geçen kız.

Zara: Çok asil, uysal, güzel anlamına gelir.

Karis: Grace;

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Başkara: Önemli, saygın kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaşın: Esmer.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Çaykara: 1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Baykara: Doğan cinsinden bir kuş türü.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karim: cömert

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karsten: İsa şöyle bir

Karındaş: Kardeş.

Karpos: Kâr

Karasal: Kara ile ilgili.

Kareem: Cömert

Çalkara: Doğan türünden bir kuş.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karlu: Karlı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Uçkara: Bir kuş.

Karasu: Ağır akan su.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Çankara: Çan ve kara.

Jahara: mücevher

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Dara: Hükümdar. Tanrı adlarından. Eski İran hükümdarlarından dokuzuncusu.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karacan: Esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Taykara: Esmer, kara yağız çocuk.

Karmel: Bağ

Erenkara: Deneyimli, akıllı, siyah tenli kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Bozkara: Teni esmer olan yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Karatün: Karanlık gece.

Ara: Dualı

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha