İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Mara: düzgün temiz

Karmit: Rab `ın bağ

Nigara: Sempatik, Sevimli

Gülara: Gül süsleyen, gül bezeyen.

Inara: Aydınlatıcı, Shining

Karakız: Esmer kız.

Hadara: Güzellik tarafından boğulmuş

Marmara: Parlak

Karine: övme

Karisa: çok sevgili

Zara: Çok asil, uysal, güzel anlamına gelir.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Manara: aydınlatma

Natara: doğum günü

Cynara: Adanın Zinara itibaren

Karyan: karanlık bir

Alara: Al + ara. Al=Kırmızı, ara=bezeyen, süsleyen , Kırmızı süs anlamında bir tamlama

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmelita: Rab `ın bağ

Shamara: Rezene

Adara: bakire

Naara: yavru, kız

Varvara:

Samara: Allah tarafından korunmaktadır.

Karissa: Okşamak

Hadjara: uçuş

Karadut: Siyah renkli dut.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karima: Noble, cömert

Sahara: Vahşi. Ay.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Aldara: kanatlı bir hediye

Thara: Servet

Tamara: Van gölü efsanesinde adı geçen kız.

Tara: Yıldız.

Gulnara: Nar Çiçeği

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Zaara: güzel çiçek

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kariina: bulundu

Mahara: Hızlı, enerjik

Megara: Potansiyel

Atara: Taç, mübarek

Vara: yabancı

Zahara: parlak şafak

Bara: Seçmek

Karis: Grace;

Azhara: çiçek

Karessa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Suhara: Ardahan’ın Çıldır ilçesine bağlı Aşıkşenlik kasabanın ilk yerleşim adı Suhara’dır. Sukara, zamanla şive değişikliği ile Suhara’ya dönüşmüştür.

Dilara: Gönül alıcı, sevgili

Karnaim: boynuzları

Sara: Halis, katkısız, temiz.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Dara: Hükümdar. Tanrı adlarından. Eski İran hükümdarlarından dokuzuncusu.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Jahara: mücevher

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Çaykara: 1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.

Erenkara: Deneyimli, akıllı, siyah tenli kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karsten: İsa şöyle bir

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Ara: Dualı

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karlu: Karlı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Taykara: Esmer, kara yağız çocuk.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatekin: Esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Başkara: Önemli, saygın kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Baykara: Doğan cinsinden bir kuş türü.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karmel: Bağ

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karpos: Kâr

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara

Karaduman: Siyah duman.

Bozkara: Teni esmer olan yiğit.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaşın: Esmer.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karim: cömert

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Uçkara: Bir kuş.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Çankara: Çan ve kara.

Karındaş: Kardeş.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Çalkara: Doğan türünden bir kuş.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha