İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Naara: yavru, kız

Cynara: Adanın Zinara itibaren

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Inara: Aydınlatıcı, Shining

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Hadara: Güzellik tarafından boğulmuş

Azhara: çiçek

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Manara: aydınlatma

Bara: Seçmek

Suhara: Ardahan’ın Çıldır ilçesine bağlı Aşıkşenlik kasabanın ilk yerleşim adı Suhara’dır. Sukara, zamanla şive değişikliği ile Suhara’ya dönüşmüştür.

Vara: yabancı

Karis: Grace;

Thara: Servet

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Aldara: kanatlı bir hediye

Karnaim: boynuzları

Sara: Halis, katkısız, temiz.

Mara: düzgün temiz

Megara: Potansiyel

Atara: Taç, mübarek

Gulnara: Nar Çiçeği

Samara: Allah tarafından korunmaktadır.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Natara: doğum günü

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Nigara: Sempatik, Sevimli

Karadut: Siyah renkli dut.

Mahara: Hızlı, enerjik

Karessa: çok sevgili

Adara: bakire

Varvara:

Shamara: Rezene

Tara: Yıldız.

Karine: övme

Karmit: Rab `ın bağ

Karmelita: Rab `ın bağ

Tamara: Van gölü efsanesinde adı geçen kız.

Kariina: bulundu

Karissa: Okşamak

Karima: Noble, cömert

Karisa: çok sevgili

Marmara: Parlak

Gülara: Gül süsleyen, gül bezeyen.

Zara: Çok asil, uysal, güzel anlamına gelir.

Karakız: Esmer kız.

Zahara: parlak şafak

Dilara: Gönül alıcı, sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyan: karanlık bir

Zaara: güzel çiçek

Hadjara: uçuş

Alara: Al + ara. Al=Kırmızı, ara=bezeyen, süsleyen , Kırmızı süs anlamında bir tamlama

Sahara: Vahşi. Ay.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasal: Kara ile ilgili.

Bozkara: Teni esmer olan yiğit.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Uçkara: Bir kuş.

Baykara: Doğan cinsinden bir kuş türü.

Çalkara: Doğan türünden bir kuş.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Ara: Dualı

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Taykara: Esmer, kara yağız çocuk.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karim: cömert

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaduman: Siyah duman.

Karatekin: Esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Jahara: mücevher

Beykara: Doğan cinsinden bir kuş türü. bk. Baykara

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Dara: Hükümdar. Tanrı adlarından. Eski İran hükümdarlarından dokuzuncusu.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Çaykara: 1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.

Başkara: Önemli, saygın kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karatün: Karanlık gece.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Kareem: Cömert

Karaşın: Esmer.

Çankara: Çan ve kara.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karmel: Bağ

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karasu: Ağır akan su.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karsten: İsa şöyle bir

Karpos: Kâr

Karındaş: Kardeş.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karacan: Esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Erenkara: Deneyimli, akıllı, siyah tenli kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Bu listede Kara ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha