İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karissa isminin anlamı: Okşamak. Karissa ismi Yunanca kökenli bir Kız ismidir.
Karissa İsminin Anlamı Nedir? Karissa İsminin AnaliziMelissa: 1.Bir tür kokulu, otçul bitki, oğul otu. Baklagillerden, yaprakları liomu andıran kokulu bir bitki.2. Yunan mitolojisinde geçen bir rahibenin adı
Elyssa: Tatlı, mutlu ruh
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Marpessa: evenus kızı
Arissa: En iyi
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Dessa: Arama
Narcissa: SUS çeşididir. sus bir sedatif (narkotik) etkisi olan bir bitkidir
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Hayrünissa: Kadınların hayırlısı
Karnaim: boynuzları
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmelita: Rab `ın bağ
Karessa: çok sevgili
Karine: övme
Hessa: Hedef, kader
Karyan: karanlık bir
Missa: Balarısı
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Genessa: Köken, doğum
Hadassa: mersin
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Yalissa: güzel bir çiçek
Carissa: Okşamak
Amissa: Arkadaş
Karima: Noble, cömert
Karmit: Rab `ın bağ
Charissa: güzellik ve zarafet
Thalassa: Okyanus
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Fahrünissa: Övünülecek değerde kadın
Karissa: Okşamak
Nyssa: Başlangıçta
Karisa: çok sevgili
Karis: Grace;
Karakız: Esmer kız.
Kariina: bulundu
Alessa: Asil
Karadut: Siyah renkli dut.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Vanessa: Yunan tanrısı Phanes adını
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Kareem: Cömert
Karluk: Türk boylarından biri.
Massa: son bir kehanet
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karsten: İsa şöyle bir
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karim: cömert
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karaşın: Esmer.
Karlık: Kar kuyusu.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karasu: Ağır akan su.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karındaş: Kardeş.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karatekin: Esmer kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karmel: Bağ
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karpos: Kâr
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Meissa: Bir görünmektedir
Karacan: Esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.