İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaduman isminin anlamı: Siyah duman. Karaduman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaduman İsminin Anlamı Nedir? Karaduman İsminin AnaliziKeriman: Eli açıklar, cömertler.
Ezman: Gök, sema
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Karissa: Okşamak
Karis: Grace;
Mihman: Konuk, misafir.
Karnaim: boynuzları
Karakız: Esmer kız.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Iman: (Allah)
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karine: övme
Karisa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karessa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Peyman: Yemin, ant.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Neriman: Pehlivan, yiğit
Karima: Noble, cömert
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Şuman: Zambak;güzellik
Kariina: bulundu
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Selman: Özgür, hür
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Kareem: Cömert
Karsten: İsa şöyle bir
Karabudun: Esmer milletten olan.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Ahiman: sağ kardeşi
Erman: Erdemli yiğit
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Saloman: Huzurlu
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Sulayman: Barış
Lukman: Wise, Akıllı
Karındaş: Kardeş.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Teman: Sağ, güney
İşman: bk. İşmen
Çokman: Topuz, gürz.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Karacan: Esmer kimse.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Koman: Umut.
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Denizman: Denizci.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Salman: Özgür, hür
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Çarman: Neşeli.
Karaduman: Siyah duman.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Zaman: Vakit, çağ.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Karpos: Kâr
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Hyman: Hayat
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.