İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaduman isminin anlamı: Siyah duman. Karaduman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaduman İsminin Anlamı Nedir? Karaduman İsminin AnaliziPeyman: Yemin, ant.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karessa: çok sevgili
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Mihman: Konuk, misafir.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Kariina: bulundu
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karissa: Okşamak
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karadut: Siyah renkli dut.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Karis: Grace;
Iman: (Allah)
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Ezman: Gök, sema
Karmit: Rab `ın bağ
Karima: Noble, cömert
Karnaim: boynuzları
Karakız: Esmer kız.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Şuman: Zambak;güzellik
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Karyan: karanlık bir
Neriman: Pehlivan, yiğit
Karisa: çok sevgili
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Karine: övme
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Çağman: Çağın insanı.
Heman: bağlılık
Saloman: Huzurlu
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Çarman: Neşeli.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Sulayman: Barış
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Karmel: Bağ
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Nachman: Meevoelenden
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Rahman: Acıması bol olan
Karatekin: Esmer kimse.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Erman: Erdemli yiğit
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Çokman: Topuz, gürz.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Salman: Özgür, hür
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Karacan: Esmer kimse.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Haman: gürültü gürültü
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Suleiman: Barış
Naaman: hoş
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Karaşın: Esmer.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.