İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaduman isminin anlamı: Siyah duman. Karaduman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaduman İsminin Anlamı Nedir? Karaduman İsminin AnaliziKarissa: Okşamak
Karadut: Siyah renkli dut.
Karine: övme
Mihman: Konuk, misafir.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Kariina: bulundu
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Karima: Noble, cömert
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Ezman: Gök, sema
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karnaim: boynuzları
Karisa: çok sevgili
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Neriman: Pehlivan, yiğit
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Karis: Grace;
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Karessa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Iman: (Allah)
Şuman: Zambak;güzellik
Karmelita: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Peyman: Yemin, ant.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karakız: Esmer kız.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Karyan: karanlık bir
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Çarman: Neşeli.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kareem: Cömert
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Zalman: huzurlu ve sakin
Karluk: Türk boylarından biri.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Heman: bağlılık
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Kartay: Yaşlı, pir.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Karlık: Kar kuyusu.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Zaman: Vakit, çağ.
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Êzman: Gök Yüzü
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Koman: Umut.
Sulayman: Barış
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Salaman: Barış
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Ahiman: sağ kardeşi
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Çağman: Çağın insanı.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Karim: cömert
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Karasu: Ağır akan su.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Nachman: Meevoelenden
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Suleiman: Barış
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Luqman: Bilinmeyen
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Naaman: hoş
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Hyman: Hayat
Saloman: Huzurlu
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Karmel: Bağ
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Selman: Özgür, hür
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.