İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karine: övme

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Rima: Yarık, çatlak, aralık. Dişi ceylan yavrusu (Kaynak Bilinmiyor). Bir roman kahramanı.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Selima: Comfort, Barış getirir

Karmit: Rab `ın bağ

İklima: İklima isminin anlamı internet ortamında “Adem a.s ilk kız çocuğu dünyaya gelen en güzel 3 kadından biri” olarak geçmektedir ancak bu bilginin herhangi bir kaynağı yoktur. Tamamen uydurulmuş bir isim ve anlam olabilir. Güncelleme (17.03.2014) Yaptığımız son araştırmalarda İsrailiyat kaynaklarda İklima ismi geçmektedir. İklima olarak değil de Aklima olarak geçmektedir. Aklima isminin Türkçe’ye İklima olarak geçmiş olabileceğini düşünüyoruz.  Aklima yada İklima İsrail kaynaklarında Hz. Adem’in (as) ilk kız çocuğunun ismi olarak geçiyor. Kabil ile birlikte dünyaya gelen ikiz çocuk.

Aysima: Çehresi, yüzü ay gibi parlak, nurlu, ışıklı, kutlu, uğurlu olan.

Fatima: Weans olanlar

Kariina: bulundu

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Salima: sağlıklı, sağlam

Karis: Grace;

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Nursima: Işıklı, aydınlık yüz.

Saima: Açlık Kadın

Jemima: Güvercin

Afraima: bereketli

Karima: Noble, cömert

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karessa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Nadhima: Mutluluk

Gülsima: Gül yüzlü.

Karisa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Azima:

Sima: . 1. Yüz, çehre, beniz. 2. Kimse, insan, tip.

Alima: Öğrenilmiş, Wise

Naima: Konfor, huzur, barış, huzur

Cosima: Sistem

Ulima: akıllı, zeki

Zulima: Salome veya Süleyman'ın Variant. Barış, huzur.

Mima: Güvercin

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Temima: Tamamen dürüst

Helima: yumuşak, kolay

Asima:

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Wasima: güzel, zarif

Zosima: Hayat dolu

Meleksima: Melek yüzlü kadın. Çok güzel yüzlü olan. Melek ve Sima isimlerinin bir araya gelmiş hali. Bkz: Melek ve Sima

Karyan: karanlık bir

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Bu listede Karima ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karındaş: Kardeş.

Karaduman: Siyah duman.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karmel: Bağ

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kareem: Cömert

Karaşın: Esmer.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kartay: Yaşlı, pir.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karim: cömert

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacan: Esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasu: Ağır akan su.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karpos: Kâr

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatün: Karanlık gece.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Bu listede Karima ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha