İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Mahire isminin anlamı: Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse. Mahire ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Mahire İsminin Anlamı Nedir? Mahire İsminin AnaliziSahire: 1. Geceleri uyumayan, uykusuz. 2. Büyücü, büyüleyici güzel.
Saire: Seyreden, hareket eden, yürüyen.
Neyire: 1. Işıklı, aydınlık. 2. Işık veren cisim, cisme dönüşmüş, cisimleşmiş nur. 3. Güneş. - bk. Neyyire
Mahri: Enerjik
Mahinur: Işıklı ay.
Mahalath: Lir, arp
Mahara: Hızlı, enerjik
Mahire: Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.
Fahire: 1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel.
Cabire: Zorlayan, cebreden kadın.
Amire: (a:mime)
Safire: 1. İnce, güzel ses. 2. Islık.
Müstenire: Işık saçan, parlak.
Berire: İnam ve ihsan sahibi. Saliha ve vazifesini yapan hanım. (Kaynak Bilinmiyor).
Mahperi: Ay gibi, peri kadar güzel.
Zafire: Zafer kazanan, üstün gelen.
Nahire: Ayın ilk günü veya son gecesi.
Mahira: Enerjik
Mahek: Keyifli koku
Mahrur: Hararetli, ateşli.
Mahjabeen: Güçlü.
Zamire: 1. İç, iç yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır.
Kadire: Güçlü, kuvvetli.
Mahmude: Övülmüş, övülmeye değer.
Münire: Işık veren, aydınlatan
Nadire: Az bulunur, seyrek, ender bulunan
Şaire: Kadın şair.
Mahnur: Işıklı ay. bk. Mahinur
Behire: 1. Hayırlı ve iyiliksever, soylu kadın. 2. Şişmanlık yüzünden yürürken soluyan kadın.
Mahizar: Ayın çok olduğu gece.
Mahçiçek: Ayçiçeği
Mahfer: Ay aydınlığı, ay ışığı.
Emire: Buyruk, komut veren kadın. Bir kavim, aşiret veya ülkenin başındaki kadın. Prenses. Emir isminin bayan için kullanılan hali. Bkz: Emir
Mahınev: Yeni ay, ayça, hilal.
Neyyire: 1. Işıklı, aydınlık. 2. Işık veren cisim, cisme dönüşmüş, cisimleşmiş nur. 3. Güneş.
Nazire: 1. Benzer, örnek, eş. 2. Taze, körpe. 3. Altın. 4. Bir davranış, söz vb.ye karşılık olarak yapılan davranış, söz.Bir şeye benzemek üzere yapılan şey. Denk, eş.
Semire: Meyveli, meyve veren. - bk. Samire
Mahpare: Ay parçası, çok güzel kadın. - bk. Mehpare
Maha: vahşi inek
Mahidevran: "Mah", Ay ya da güzel yüz, "Devran" devir ya da zaman anlamına geliyor. Mahidevran ise "zamanın güzeli, devrin güzeli" anlamına gelmektedir. Mahidevran Sultan Kanunş Sultan Süleyman´ın eşlerinden.
Naire: Ateş, alev, sıcaklık.
Nehire: Çok, bol, fazla.
Nezire: 1. Kendini Tanrı´ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan.
Bahire: (ba:hire)
Maharai: Bir tepeden bir tepe hızlandırıyor
Mahten: Ay gibi beyaz, ışıklı, parlak teni olan.
Mahbube: Sevilen, sevilmiş, sevgili.
Samire: Meyve veren, meyveli.
Beşire: 1. Müjde getiren, müjdeci. 2. Güler yüzlü, güleç.
Mahsure: Kuşatılmış, sarılmış, çevrilmiş.
Zakire: Zikreden, anan.
Mahizer: Ayın çok olduğu gece.
Naşire: Dağıtan, yayan, saçan.
Mahur: Klasik Türk müziğinde bir makam.
Zyphire: Batı'nın
Sabire: Sabreden, tahammül eden, Katlanan sabırlı. 2. Acele etmeyen.
Zahire: 1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın.
Mahpeyker: Ay yüzlü, güzel.
Mahru: Ay yüzlü, yüzü ay gibi olan güzel.
Şakire: Şükreden, durumundan memnun olan kimse.
Tahire: Pak, Temiz
Kebire: 1. Büyük, ulu. 2. Çocukluktan çıkmış genç. 3. Yaşça büyük, yaşlı. 4. Büyük günah.
Sapphire: safir
Zekire: Belleği güçlü olan, unutmayan.
Mahmure: 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.
Mahter: Yeni ay, ayça, hilal.
Mahola: dans
Mahmoud: övdü
Mahmud: Övülmüş, övülmeye değer. Makam-ı Mahmud: Hz. Muhammed’in en büyük şefaat makamı, cennet.
Mahmur: 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.
Mahi: Mahveden, yok eden.
Mahzun: Hüzünlü, duygulu, üzgün
Mahsun: Güçlendirilmiş, güçlü.
Mahali: Coşkulu değil
Mahli: Coşkulu değil
Mahbup: Sevilen, sevilmiş, sevgili.
Mahşer: Toplanma yeri. Kıyamet günü dirilenlerin toplanacakları yer. Büyük kalabalık.
Mahlon: Bir harp af eksikliği
Grégoire: uyanık
Azhaire: aydınlatma
Mahfi: Gizli, saklı.
Mahmut: Hamdolunmuş övülmeye değer.
Mahsut: 1. Hasat edilmiş, ekini biçilmiş. 2. Biçilmiş ekin.
Mahak: Ayın azalan
Mahin: Hizmetkar, hizmetçi.
Mahra: 1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey.
Mahir: Usta, elinden her iş gelen, Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.
Mahya: Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim.
Mahfuz: 1. Korunmuş, gözetilmiş. 2. Gizlenmiş, saklanmış.
Mahser: Huy, tabiat.