İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Feriman isminin anlamı: İran’da bir şehir ismi.. Feriman ismi Bilinmiyor kökenli bir Uniseks ismidir.
Feriman İsminin Anlamı Nedir? Feriman İsminin AnaliziŞuman: Zambak;güzellik
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Feray: Aydınlık, parlak
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Feribe: Aldanmış.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Ferzi: Kraliçe
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Iman: (Allah)
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Ferzine: Bayan vezir
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Ezman: Gök, sema
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Neriman: Pehlivan, yiğit
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Mihman: Konuk, misafir.
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Feriha: Sevinçli, ferah
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Peyman: Yemin, ant.
Ferahet: Şan ve şeref.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Naaman: hoş
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Teman: Sağ, güney
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Hyman: Hayat
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Rahman: Acıması bol olan
Salman: Özgür, hür
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Koman: Umut.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Luqman: Bilinmeyen
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Samman: Bakkal
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Feroze: Itme
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Karaduman: Siyah duman.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Çağman: Çağın insanı.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Nachman: Meevoelenden
Selman: Özgür, hür
Ferid: Eşsiz benzersiz
Erman: Erdemli yiğit
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Êzman: Gök Yüzü
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Ferhat: Rahatlık
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Salaman: Barış
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Denizman: Denizci.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Lukman: Wise, Akıllı
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Sulayman: Barış
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Saloman: Huzurlu
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
İşman: bk. İşmen
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.