İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Dilman isminin anlamı: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen. Dilman ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Dilman İsminin Anlamı Nedir? Dilman İsminin AnaliziDilaşup: Gönlü karıştıran, gönül çalan güzel.
Dilşen: Gönlü şen, sevinçli.
Dilferah: Gönlü ferah, sevinçli.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Dilhuş: Gönlü hoş, yüreği rahat.
Dilnur: Gönlü nurlu.
Dilay: Gönlü ay gibi parlak, ışıklı olan / ışıl ışıl berrak konuşan
Dildar: Birinin gönlünü almış, sevgili.
Neriman: Pehlivan, yiğit
Dilrüba: Gönül kapan. Gönül alan. Tahminen 2 asırlık bir makam.
Dilek: İstek, arzu
Dilean: Bu kötü
Dilocan: Can dost
Ezman: Gök, sema
Mihman: Konuk, misafir.
Dilok: Hikaye
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Dilbeste: Gönül bağlamış, âşık.
Dilhan: İçten gönülden söyleyen
Dila: 1.Ey gönül!. 2.İçten gönülden seven
Dilbaz: 1. Güzel söz söyleyen, göze hoş görünen. 2. Konuşmasıyla kandıran. 3. Gönül eğlendiren.
Dilnişin: Gönülde yer tutan, hoş, güzel.
Dilsafa: Gönlü şen, rahat, dertsiz.
Dilbu: Gönül kokusu.
Dilfiruz: Gönle ferahlık veren, sevindiren.
Dilfeza: Gönlü genişleten, gönlü artıran.
Dilvin: Güzel konuşan, tatlı dilli, gönlü hoş eden. Cennet kapısında bekleyen meleklerin adı (Kaynak Bilinmiyor)
Dilhayat: Gönül canlılığı.
Şuman: Zambak;güzellik
Dilderen: Sevgi toplayan, gönül alan, beğenilen.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Dilsuz: Gönül yakan, yürek yakan.
Dilberay: Ay gibi güzel kadın
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Peyman: Yemin, ant.
Dilemnur: Gönüle ışık saçan, gönlü aydınlatan, gönlü ferahlatan. Dilem ve Nur isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim. Bkz: Dilem ve Nur
Dilege: Güzel ve düzgün konuşan.
Dilşah: Gönül şahı, sevgili.
Dilfigar: Gönlü yaralı olan, âşık.
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Dildade: Gönül vermiş, âşık.
Dilruba: Gönül kapan, herkesi kendine bağlayan
Dilşad: Gönlü hoş, sevilmiş.
Dilayla: Bu ismin hiç bir kaynakta bir anlamı bulunmuyor. Bu yüzden ismin uydurma olma ihtimali çok yüksek.
Dilşikar: Gönül avlayan.
Dilefruz: Yürek yandıran, sevimli.
Iman: (Allah)
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Dilara: Gönül alıcı, sevgili
Dilovan: Sevecen
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Dilber: Gönlü alıp götüren güzel.
Dilan: Gönül dostu, gönüldaş
Diler: İsteyen, dileyen
Dilsaz: Gönül yapan, tatlı davranan.
Dilsitan: Gönül alan güzel.
Dilhun: İçi kan ağlayan.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Dilbent: Gönül bağı, gönül bağlayan.
Dilşat: gönlü hoş,sevinçli
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Lukman: Wise, Akıllı
Suleiman: Barış
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Nachman: Meevoelenden
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Uçman: Uçan, uçucu.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Rahman: Acıması bol olan
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Dilxweş: Memnun
Kirman: Hisar, kale.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Êzman: Gök Yüzü
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Saloman: Huzurlu
Naaman: hoş
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Erman: Erdemli yiğit
Dilem: Gönül ilacı.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Teman: Sağ, güney
Dilmaç: Çevirmen, tercüman.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Denizman: Denizci.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Çağman: Çağın insanı.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Salman: Özgür, hür
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Dilemre: Ana diline tutkun, dilini çok seven kimse.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Luqman: Bilinmeyen
İşman: bk. İşmen
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Selman: Özgür, hür
Zaman: Vakit, çağ.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Haman: gürültü gürültü
Hyman: Hayat
Ahiman: sağ kardeşi
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Salaman: Barış
Çarman: Neşeli.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Dilercan: İsteyen, dilekte bulunan, dileyen kimse.
Zalman: huzurlu ve sakin
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.