İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaman isminin anlamı: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel. Karaman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaman İsminin Anlamı Nedir? Karaman İsminin AnaliziNeriman: Pehlivan, yiğit
Şuman: Zambak;güzellik
Karine: övme
Karima: Noble, cömert
Karisa: çok sevgili
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Iman: (Allah)
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kariina: bulundu
Karmelita: Rab `ın bağ
Karessa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Karyan: karanlık bir
Karissa: Okşamak
Karadut: Siyah renkli dut.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Ezman: Gök, sema
Mihman: Konuk, misafir.
Karnaim: boynuzları
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Karis: Grace;
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Karakız: Esmer kız.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Peyman: Yemin, ant.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Erman: Erdemli yiğit
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Denizman: Denizci.
Karmel: Bağ
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karaşın: Esmer.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Teman: Sağ, güney
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Luqman: Bilinmeyen
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Hyman: Hayat
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Suleiman: Barış
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kareem: Cömert
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Ahiman: sağ kardeşi
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Kirman: Hisar, kale.
Selman: Özgür, hür
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Çarman: Neşeli.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Karpos: Kâr
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Zalman: huzurlu ve sakin
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Karatekin: Esmer kimse.
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Samman: Bakkal
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karacan: Esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Koman: Umut.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Lukman: Wise, Akıllı
Karlu: Karlı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.