İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaman isminin anlamı: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel. Karaman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaman İsminin Anlamı Nedir? Karaman İsminin AnaliziDilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Karisa: çok sevgili
Iman: (Allah)
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karine: övme
Karnaim: boynuzları
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karima: Noble, cömert
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Karakız: Esmer kız.
Mihman: Konuk, misafir.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karis: Grace;
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Peyman: Yemin, ant.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karessa: çok sevgili
Ezman: Gök, sema
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karadut: Siyah renkli dut.
Karmit: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kariina: bulundu
Karyan: karanlık bir
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Şuman: Zambak;güzellik
Neriman: Pehlivan, yiğit
Karmelita: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Karasal: Kara ile ilgili.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Salaman: Barış
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Salman: Özgür, hür
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Kartay: Yaşlı, pir.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Naaman: hoş
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Erman: Erdemli yiğit
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Luqman: Bilinmeyen
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Ahiman: sağ kardeşi
Karlık: Kar kuyusu.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Denizman: Denizci.
Kareem: Cömert
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Rahman: Acıması bol olan
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Nachman: Meevoelenden
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Teman: Sağ, güney
Karaduman: Siyah duman.
Karındaş: Kardeş.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Karpos: Kâr
Çağman: Çağın insanı.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.