İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaman isminin anlamı: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel. Karaman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaman İsminin Anlamı Nedir? Karaman İsminin AnaliziKarlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Şuman: Zambak;güzellik
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karakız: Esmer kız.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Karnaim: boynuzları
Iman: (Allah)
Karmit: Rab `ın bağ
Karisa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Karine: övme
Ezman: Gök, sema
Neriman: Pehlivan, yiğit
Karadut: Siyah renkli dut.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Kariina: bulundu
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Mihman: Konuk, misafir.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Peyman: Yemin, ant.
Karessa: çok sevgili
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Salman: Özgür, hür
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Salaman: Barış
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Teman: Sağ, güney
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Rahman: Acıması bol olan
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Heman: bağlılık
Karatün: Karanlık gece.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Karmel: Bağ
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Erman: Erdemli yiğit
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
İşman: bk. İşmen
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Uçman: Uçan, uçucu.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Naaman: hoş
Karluk: Türk boylarından biri.
Samman: Bakkal
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Luqman: Bilinmeyen
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Karpos: Kâr
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaduman: Siyah duman.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Koman: Umut.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karlık: Kar kuyusu.
Haman: gürültü gürültü
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.