İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karademir isminin anlamı: Güçlü, kuvvetli esmer kimse. Karademir ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karademir İsminin Anlamı Nedir? Karademir İsminin AnaliziKaryan: karanlık bir
Karisa: çok sevgili
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karima: Noble, cömert
Karis: Grace;
Kariina: bulundu
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karissa: Okşamak
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karmit: Rab `ın bağ
Jinmir: Kraliçe, prenses
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karakız: Esmer kız.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Mir: Baş, amir, bey.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karine: övme
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Belemir: Peygamber çiçeği,mavikantaron olarak bilinen çiçek
Karessa: çok sevgili
Karnaim: boynuzları
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karsten: İsa şöyle bir
İltemir: Ülkenin güçlü kimsesi. - bk. İldemir
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Tokdemir: Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Bozdemir: Demir gibi sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Aldemir: Ateşte kıpkırmızı hale getirilen demir Al-Demir
Okdemir: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Baldemir: Bal gibi tatlı ve sevimli olan yiğit.
Akdemir: Demir gibi güçlü ve temiz yürekli.Yiğit.Dövme demir.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Topdemir: Yuvarlak demir.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Kartay: Yaşlı, pir.
Candemir: Özü güçlü, demir gibi sağlam ve kişilikli kimse.
Pamir: Orta Asya’da Tacikistan, Çin, Sincan Uygur Özerk sınırında bulunan lalenin ana vatanı olan ve Himalaya Dağlarının kuzey silsilelerini teşki eden sıra dağların adı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Eldemir: Demir gibi güçlü eli olan kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Gündemir: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan.
Temir: Demir.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Kareem: Cömert
Toydemir: Çok genç ve deneyimsiz güçlü kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Emir: Reis, aşiret başı, Emreden
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Samir: Meyve veren, meyveli.
Amir: (a:mir)
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Gökdemir: Mavi gözlü, güçlü kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Balamir: Eski bir Türk kağanı.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karim: cömert
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Bekdemir: Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Semir: 1. Arkadaş. 2. Nitelikli. 3. Yamaç, dağ silsilesi.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Alpdemir: Demir yürekli, korkusuz yiğit.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Esendemir: Sağlıklı, salim, rahat, güçlü kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karpos: Kâr
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Taydemir: Güçlü kuvvetli kimse.
Zamir: 1. İç, iç yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük.
Jamir: Bilinmeyen
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Elidemir: Eli güçlü olan kimse.
Erdemir: Demir gibi güçlü erkek.
Shamir: Çakmaktaşı
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Ardemir: Demir gibi güçlü erkek.
Kocademir: Güçlü kuvvetli ihtiyar kimse.
Özdemir: Gerçek, özlü demir
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
İldemir: Ülkenin güçlü kimsesi.
Baştemir: İleri gelen, saygın kimse. bk. Başdemir
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karındaş: Kardeş.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Miranmir: Beyler beyi.
Elmir: Milletin Yöneticisi
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Damir: (C.: Damâr) Kalp. Vicdan. Niyet. Zayıf, ince. Barış, huzur, huzur vermek.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk