İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karademir isminin anlamı: Güçlü, kuvvetli esmer kimse. Karademir ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karademir İsminin Anlamı Nedir? Karademir İsminin AnaliziKarine: övme
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karisa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmit: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karnaim: boynuzları
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Mir: Baş, amir, bey.
Karis: Grace;
Karakız: Esmer kız.
Karissa: Okşamak
Belemir: Peygamber çiçeği,mavikantaron olarak bilinen çiçek
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karima: Noble, cömert
Kariina: bulundu
Jinmir: Kraliçe, prenses
Karessa: çok sevgili
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karlık: Kar kuyusu.
Temir: Demir.
Erdemir: Demir gibi güçlü erkek.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Taydemir: Güçlü kuvvetli kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Aydemir: Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Emir: Reis, aşiret başı, Emreden
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Candemir: Özü güçlü, demir gibi sağlam ve kişilikli kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Bekdemir: Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kareem: Cömert
Karlu: Karlı.
Topdemir: Yuvarlak demir.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Gökdemir: Mavi gözlü, güçlü kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Tokdemir: Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Özdemir: Gerçek, özlü demir
Bozdemir: Demir gibi sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Başdemir: İleri gelen, saygın kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Aldemir: Ateşte kıpkırmızı hale getirilen demir Al-Demir
Karasu: Ağır akan su.
Akdemir: Demir gibi güçlü ve temiz yürekli.Yiğit.Dövme demir.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Taşdemir: Taş ve demir gibi sağlıklı, sağlam kimse.
Okdemir: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kartay: Yaşlı, pir.
Zamir: 1. İç, iç yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük.
Baldemir: Bal gibi tatlı ve sevimli olan yiğit.
Karatekin: Esmer kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karatün: Karanlık gece.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Eldemir: Demir gibi güçlü eli olan kimse.
Tunçdemir: Güçlü ve kuvvetli kimse.
İldemir: Ülkenin güçlü kimsesi.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Damir: (C.: Damâr) Kalp. Vicdan. Niyet. Zayıf, ince. Barış, huzur, huzur vermek.
Karaduman: Siyah duman.
Amir: (a:mir)
Semir: 1. Arkadaş. 2. Nitelikli. 3. Yamaç, dağ silsilesi.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karmel: Bağ
Kızıldemir: Güçlü, kuvvetli kimse.
Samir: Meyve veren, meyveli.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Elidemir: Eli güçlü olan kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.
Shamir: Çakmaktaşı
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Tamir: Birçok tarihleri \u200b\u200bİmparatorluğu, içinde sahip
Gündemir: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karındaş: Kardeş.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
İltemir: Ülkenin güçlü kimsesi. - bk. İldemir
Miranmir: Beyler beyi.
Elmir: Milletin Yöneticisi
Esendemir: Sağlıklı, salim, rahat, güçlü kimse.
İğdemir: Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç.
Alpdemir: Demir yürekli, korkusuz yiğit.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Demir: Bir Element