İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karademir isminin anlamı: Güçlü, kuvvetli esmer kimse. Karademir ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karademir İsminin Anlamı Nedir? Karademir İsminin AnaliziKaranfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karima: Noble, cömert
Karisa: çok sevgili
Karessa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Belemir: Peygamber çiçeği,mavikantaron olarak bilinen çiçek
Karine: övme
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmit: Rab `ın bağ
Jinmir: Kraliçe, prenses
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karakız: Esmer kız.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karnaim: boynuzları
Kariina: bulundu
Mir: Baş, amir, bey.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karissa: Okşamak
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karis: Grace;
Karyan: karanlık bir
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Alpdemir: Demir yürekli, korkusuz yiğit.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Demir: Bir Element
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karim: cömert
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Eldemir: Demir gibi güçlü eli olan kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Taşdemir: Taş ve demir gibi sağlıklı, sağlam kimse.
Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.
Baldemir: Bal gibi tatlı ve sevimli olan yiğit.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
İğdemir: Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç.
Bekdemir: Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Başdemir: İleri gelen, saygın kimse.
Baştemir: İleri gelen, saygın kimse. bk. Başdemir
Aydemir: Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Akdemir: Demir gibi güçlü ve temiz yürekli.Yiğit.Dövme demir.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karpos: Kâr
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Tunçdemir: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Pamir: Orta Asya’da Tacikistan, Çin, Sincan Uygur Özerk sınırında bulunan lalenin ana vatanı olan ve Himalaya Dağlarının kuzey silsilelerini teşki eden sıra dağların adı.
Karındaş: Kardeş.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karacan: Esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Topdemir: Yuvarlak demir.
Damir: (C.: Damâr) Kalp. Vicdan. Niyet. Zayıf, ince. Barış, huzur, huzur vermek.
Karluk: Türk boylarından biri.
Shamir: Çakmaktaşı
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Balamir: Eski bir Türk kağanı.
Erdemir: Demir gibi güçlü erkek.
Tamir: Birçok tarihleri \u200b\u200bİmparatorluğu, içinde sahip
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kareem: Cömert
Kartay: Yaşlı, pir.
Taydemir: Güçlü kuvvetli kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karatekin: Esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaduman: Siyah duman.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Semir: 1. Arkadaş. 2. Nitelikli. 3. Yamaç, dağ silsilesi.
Karasal: Kara ile ilgili.
Okdemir: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karmel: Bağ
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karaşın: Esmer.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Amir: (a:mir)
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Elidemir: Eli güçlü olan kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karabudun: Esmer milletten olan.
Bozdemir: Demir gibi sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Gündemir: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Zamir: 1. İç, iç yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Samir: Meyve veren, meyveli.
Karsten: İsa şöyle bir
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Toydemir: Çok genç ve deneyimsiz güçlü kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Erendemir: Deneyimli, akıllı, güçlü kimse.