İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karademir isminin anlamı: Güçlü, kuvvetli esmer kimse. Karademir ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karademir İsminin Anlamı Nedir? Karademir İsminin AnaliziKarmelita: Rab `ın bağ
Karakız: Esmer kız.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karima: Noble, cömert
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Belemir: Peygamber çiçeği,mavikantaron olarak bilinen çiçek
Mir: Baş, amir, bey.
Karnaim: boynuzları
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyan: karanlık bir
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karis: Grace;
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kariina: bulundu
Karine: övme
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karessa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karisa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Jinmir: Kraliçe, prenses
Esendemir: Sağlıklı, salim, rahat, güçlü kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karatekin: Esmer kimse.
Elmir: Milletin Yöneticisi
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kartay: Yaşlı, pir.
Tamir: Birçok tarihleri \u200b\u200bİmparatorluğu, içinde sahip
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Aldemir: Ateşte kıpkırmızı hale getirilen demir Al-Demir
Eldemir: Demir gibi güçlü eli olan kimse.
Demir: Bir Element
Candemir: Özü güçlü, demir gibi sağlam ve kişilikli kimse.
Erendemir: Deneyimli, akıllı, güçlü kimse.
Ardemir: Demir gibi güçlü erkek.
Zamir: 1. İç, iç yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük.
Samir: Meyve veren, meyveli.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Bozdemir: Demir gibi sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Damir: (C.: Damâr) Kalp. Vicdan. Niyet. Zayıf, ince. Barış, huzur, huzur vermek.
Emir: Reis, aşiret başı, Emreden
Akdemir: Demir gibi güçlü ve temiz yürekli.Yiğit.Dövme demir.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Balamir: Eski bir Türk kağanı.
Karaduman: Siyah duman.
Tunçdemir: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karaşın: Esmer.
Amir: (a:mir)
Karsten: İsa şöyle bir
Başdemir: İleri gelen, saygın kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karlık: Kar kuyusu.
Pamir: Orta Asya’da Tacikistan, Çin, Sincan Uygur Özerk sınırında bulunan lalenin ana vatanı olan ve Himalaya Dağlarının kuzey silsilelerini teşki eden sıra dağların adı.
Topdemir: Yuvarlak demir.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Taydemir: Güçlü kuvvetli kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karmel: Bağ
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karasal: Kara ile ilgili.
Toydemir: Çok genç ve deneyimsiz güçlü kimse.
Erdemir: Demir gibi güçlü erkek.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Okdemir: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Elidemir: Eli güçlü olan kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Alpdemir: Demir yürekli, korkusuz yiğit.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
İldemir: Ülkenin güçlü kimsesi.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Gökdemir: Mavi gözlü, güçlü kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Kocademir: Güçlü kuvvetli ihtiyar kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Semir: 1. Arkadaş. 2. Nitelikli. 3. Yamaç, dağ silsilesi.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Baldemir: Bal gibi tatlı ve sevimli olan yiğit.
Baştemir: İleri gelen, saygın kimse. bk. Başdemir
Aydemir: Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi.
Kareem: Cömert
Karındaş: Kardeş.
Kızıldemir: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karluk: Türk boylarından biri.
Özdemir: Gerçek, özlü demir
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Jamir: Bilinmeyen
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karlu: Karlı.