İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karademir isminin anlamı: Güçlü, kuvvetli esmer kimse. Karademir ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karademir İsminin Anlamı Nedir? Karademir İsminin AnaliziMir: Baş, amir, bey.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Jinmir: Kraliçe, prenses
Karnaim: boynuzları
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmelita: Rab `ın bağ
Karis: Grace;
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kariina: bulundu
Karine: övme
Karissa: Okşamak
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karessa: çok sevgili
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karadut: Siyah renkli dut.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Belemir: Peygamber çiçeği,mavikantaron olarak bilinen çiçek
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karima: Noble, cömert
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karisa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Karmit: Rab `ın bağ
Karakız: Esmer kız.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Elidemir: Eli güçlü olan kimse.
Amir: (a:mir)
Karasal: Kara ile ilgili.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Eldemir: Demir gibi güçlü eli olan kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Tokdemir: Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Bozdemir: Demir gibi sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Gökdemir: Mavi gözlü, güçlü kimse.
Tamir: Birçok tarihleri \u200b\u200bİmparatorluğu, içinde sahip
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaduman: Siyah duman.
Esendemir: Sağlıklı, salim, rahat, güçlü kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Pamir: Orta Asya’da Tacikistan, Çin, Sincan Uygur Özerk sınırında bulunan lalenin ana vatanı olan ve Himalaya Dağlarının kuzey silsilelerini teşki eden sıra dağların adı.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kareem: Cömert
Karmel: Bağ
Akdemir: Demir gibi güçlü ve temiz yürekli.Yiğit.Dövme demir.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Topdemir: Yuvarlak demir.
Karasu: Ağır akan su.
Erendemir: Deneyimli, akıllı, güçlü kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Okdemir: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Damir: (C.: Damâr) Kalp. Vicdan. Niyet. Zayıf, ince. Barış, huzur, huzur vermek.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karim: cömert
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karsten: İsa şöyle bir
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karacan: Esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.
Kızıldemir: Güçlü, kuvvetli kimse.
Başdemir: İleri gelen, saygın kimse.
Alpdemir: Demir yürekli, korkusuz yiğit.
Erdemir: Demir gibi güçlü erkek.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Tunçdemir: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Toydemir: Çok genç ve deneyimsiz güçlü kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Ardemir: Demir gibi güçlü erkek.
Karlu: Karlı.
Zamir: 1. İç, iç yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Baldemir: Bal gibi tatlı ve sevimli olan yiğit.
Karındaş: Kardeş.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Bekdemir: Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Miranmir: Beyler beyi.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Aydemir: Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi.
Baştemir: İleri gelen, saygın kimse. bk. Başdemir
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karluk: Türk boylarından biri.
İğdemir: Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kocademir: Güçlü kuvvetli ihtiyar kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karaşın: Esmer.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
İldemir: Ülkenin güçlü kimsesi.
Taydemir: Güçlü kuvvetli kimse.
Balamir: Eski bir Türk kağanı.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.