İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ur isminin anlamı: 1. Kale hendeği. 2. Şehir, kent. 3. Yüksek ve korunaklı yer. Ur ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Ur İsminin Anlamı Nedir? Ur İsminin AnaliziAzucena: beyaz zambak
Gülfer: gül gibi parlak,zarifliği ve zerafetiyle göz kamaştıran
Neslihan: Han soyundan gelen
Aanisah: Kız
Açelya: Fundagiller familyasından, kokusuz ama güzel renkli çiçek.
Philomena: Şarkı seven biri
Mihrinaz: Çok nazlı güzel.
Salima: sağlıklı, sağlam
Name: 1. Mektup. 2. Aşk mektubu. 3. Kitap, dergi.
Zeren: Anlayışlı, kavrayışlı, zeki.
Zaria: gül
Hacıhanım: Hacca gitmiş kadın.
Sanam: Sevgili, Mistress
Alverna: Elf şarap, soylu arkadaş
Lalita: Zarif, tatlı
Cana: "Ey can, ey sevgili!" anlamında kullanılan bir ad.
Rebekkah: bağlamak ya da bağlamak için
Charis: zarafet, lütuf
Gülhayat: Hayat veren güzel.
Nujen: Yeni, modern
Kolette: halkların zafer
Mahinur: Işıklı ay.
Dilhun: İçi kan ağlayan.
Gilat: Everlasting sevinç
Alumit: Kız.
Taçnur: Işıktan, nurdan taç.
Feyza: Başarılı, refah içinde, mutlu
Akçakiraz: Bir kiraz çeşidi.
Dilara: Gönül alıcı, sevgili
Rawya: Empatik
Meyransa: Mihrinisa adının bozulmuş biçimi.
Birgen: Yalnızlığa alışmış.
Axelle: babam barış
Martı: Martıgillerden, çoğu beyaz renkte, eti yenmez, yüzücü, perde ayaklı deniz kuşlarının ortak adı.
Yaban Gülü: Daha çok kuşburnu ismi ile bilinen çiçek açan bir tür bitki. Yaban ve Gül isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim. Bkz: Yaban ve Gül
Lethe: af nehir
Evadne: Yunan mitolojik figür
Canan: Sevgili, yar
Latifa: ince, narin
Amira: Zengin, prenses.
Raya:
Mahpeyker: Ay yüzlü, güzel.
Neşe: Sevinç, gönül ferahlığı
Bilshan: dilde
Mina: Mekke’de hacıların şeytan taşlanan bölgeye de “Mina” denilmektedir. Ancak Mina isminin şeytanların evi ve benzeri bir anlamı yoktur. Zira bazı sitelerde böyle yazmaktadır. Bu kaynağı olmayan bir bilgidir. Mina isminin anlamlarını şu şekilde sıralayabiliriz.
1. Billur, şeffaf.
2. Şarap şişesi.
3. Mine.
4. Gökyüzü.
5. Ar. Liman, iskele
Gülgez: "Gülerek dolaş" anlamında kullanılan bir ad.
Şehriyâr: Padişah, hükümdar.
Isbah: Işık
Hivda: Ay doğdu (Kaynak Bilinmiyor).
Mehru: Ay yüzlü güzel.
Chaia: Hayat
Bazin: Altın bilezikle hanım
Ketzia: tarçın
Çilhan: Yüzü çil çil olan hükümdar.
Nuray: Ay ışığı gibi nurlu
Sevsevil: "Her zaman sev ve sevil" anamında kullanılan bir ad.
Döndü: l. Henüz evlenmemiş kız. 2. Gittiği yerden geri gelen.
Zoelane: hayatı ve dar bir yol
Adamina: Dostum, topraktan ilk insan
Tomurcuk: Bir bitkinin üzerinde bulunan ve ileride sap, çiçek veya yaprak verecek olan filiz.
Makas: sona büyüyen umut bitirir
Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.
Arete: güzel zarif
Hafide: Kız torun.
Ayçolpan: Hem ay hem de çoban yıldızı gibi parlak ve güzel olan. bk. Ayçulpan
Nafize: 1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen.
Masume: 1. Günahsız, suçsuz. 2. Küçük çocuk. 3. Temiz, saf.
Ünsay: "Ünlen, adın duyulsun" anlamında kullanılan bir ad.
Noy: Dekorasyon
Orea: Tutmak
Hatife: 1. Sesi işitilip de kendisi görünmeyen kimse. 2. Çağıran, seslenen.
Maha: vahşi inek
Nursim: Aydınlık ve gümüş gibi parlak.
Şive: Naz, eda.
İlkbal: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Rekine: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
Çiler: Güzel öten, güzel ötüşlü
Anaïs: / Tatlı
Yurdum: "Ülkem, memleketim" anlamında kullanılan bir ad.
Zenia: Ziyaretçi, yabancı
Aretas: erdemli keyifli
Ayesha: hayat, yaşam
Esek: iddia
Bahşende: Bağışlayan, ihsan eden. Affeden.
Melis: 1.Bal arısı2.Oğul otu.3.Bal,tatlı şey
Yalazay: Alev gibi parlak olan.
Diclehan: Dicle ve han kelimelerinden oluşan isim
Güşta: Cennet, firdevs.
Alhena: Halka, yıldız
Hanzale: Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.
Fatima: Weans olanlar
Kutan: 1. Saban. 2. Saka kuşu.
Reftar: Gidiş, yürüyüş.
Theone: Tanrı'dan Hediye
Semiramis: Asur kraliçesinin adı. Mitolojide güvercinlerin hayatını kurtardığı kız çocuğunun adı. Doğu mitolojisinde adı geçen, dünyanın yedi harikasından biri olan Babil’in Asma Bahçelerini kurduran Asur kraliçesi.
Semen: Yasemin çiçeği.
Şenyer: Mutlu, sevinçli, neşe dolu kimse.
Damen: Hayvan terbiyecisi
Özerdem: Bütün erdemleri özünde toplayan kimse.
Hayrettin: Hayır eden, hayır sahibi
Yunis: Güvercin
Eti: 1. Baba. 2. Küçük kardeş.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Yağızboğa: Güçlü, esmer kimse.
Ersev: "İnsanları sev" anlamında kullanılan bir ad.
Gürbüz: Gelişmiş, iri yapılı, sağlam
Muşeg: Mükemmel
Tolonbay: bk. Tolunbay
Argyros: Gümüş
Memik: Mehmet adının halk dilinde bozulmuş biçimi.
Jarid: Inme
Matan: Yahve hediye
Jokshan: bir suç sertlik çaldı
Saylan: Uçurum, yar.
Sako: ilahi, tanrısal
Shiza: Bu hediyeyi
Ergunalp: Hızlı, çevik yiğit.
Ammiel: Allah'ın insanlar
Yiğit: Güçlü, cesur
Neçirvan: Avcı
Taşkent: Taş-kent. Özbekistan´ın başkenti.
Tecelli: 1. Görünme, belirme. 2. Kader, talih. 3. Allah’ın lütfuna kavuşma.
Türk: 1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan.
Konguralp: Kumral yiğit.
Ziynetullah: Allah´ın süsü, bezeği
Harb:
Hatach: o vurur
Jachin: Tanrı tarafından düzenlendi
Öktürk: Akıllı, güçlü Türk.
Gençsoy: Sağlıklı bir soydan gelen kimse.
Naseem: Nazik esinti
Batıkan: Batı+ Khan Batının Hanı ya da Batının Kanı anlamında
Achelous: bir nehir tanrısı
Mubarak: Neyse ki, Blessed
İltekin: Ülkenin tek ve eşsiz insanı.
Günçe: Güneşli yer.
Sercan: Canların özü, canın başı. Sevgili, sevilen.
Fahri: 1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet
Birîndar: Yaralı
Abdürrauf: Çok merhamet eden, esirgeyen Allah ın kulu. Rauf olan Allah ın kulu.
Doğruöz: Özü dürüst ve namuslu olan kimse.
Bilgin: Bilgi sahibi. Alim.Bilimsel bir konuda derin bilgisi olan, âlim.
Sübaş: Askerin başı, komutan. - bk. Sübaşı
Karasu: Ağır akan su.
Jabal: bu uzak fişleri
Ragab: İslam yedinci ay
Enginel: İyi, güzel, temiz, sağlam kimse.
Sıtkı: Yalan söylemeyen, dürüst
Kadir: Değer, onur, incelik
Cemali: Yüce ve ulu hükümdar. Cem ve Ali isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Cem ve Ali
Memati: Ölüm
Soylubey: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen bey.
Alaca: 1. Birkaç rengin karışımından oluşan renk. 2. Birkaç renkli iplikten yapılmış dokuma. 3. Ağaçta ilk olgunlaşan meyve.
Gaffar: Acıyan, bağışlayan
Bahri: Denizle ilgili, denizci, denizin gücü, sonsuzluğu
Claas: herkes tarafından sevilen insanlara galip,
Torgay: Serçe, tarla kuşu.
Üs: 1. Üst. 2. Asıl, kök.
Abdolrahem: Merhametlilerin Servant
Başhan: En önemli, ileri gelen hükümdar.
Keleştimur: 1. Güzel, yakışıklı, güçlü kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.
Kırhan: Yaşlı, ak sakallı hükümdar.
Çokman: Topuz, gürz.
Ünkaya: Gücüyle, kuvvetiyle tanınan kimse.
Jebus: ayaklar sırt, beşik
Bedi: 1. Eşi ve benzeri olmayan, eşsiz. 2. Yeni, görülmemiş.
Yavuzsoy: Cesur, güçlü soydan gelen kimse.
Aytemur: Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi.. bk. Aydemir
Basim: Glimd
Şar: Kent, şehir.
Acem: 1.Arap olmayan milletlerin hepsi 2. Açık ve doğru Arapça konuşamayan kimse 3. Özellikle İranlı, İran halkından biri.
Boysan: 1. Uzun boylu, yakışıklı delikanlı. 2. Serbest.
Elkan: Tanrı tarafından düzenlendi
Torlak: 1. Güzel, genç, yakışıklı. 2. İyi gelişmiş ağaç fidanı.
Mahser: Huy, tabiat.
Yurtkuran: Ülkeyi yöneten kimse.
Aydın: Beyni çağdaş düşüncelerle aydıınlanmış, bilgili kişi
Ersü: Yiğit asker, yiğit subay.
Tuncel: Tunç gibi el
Zary: Parlaklık
Dafi: Defeden, men edici, geri çevirici. Engeli kaldıran. Kuran’da Tur 8. ve Mearic 2. ayetlerde geçmektedir.
Tivadar: Hediye
Yuşa: Tarihte, Peygamber olduğu rivayet edilen Yûşa b. Nün.
Oktunç: Ok gibi hareketli, tunç gibi sağlam olan kimse.
Emanullah: Allah’ın güvendiği kişi.
Bekam: Amacına, isteğine kavuşmuş, erişmiş olan kimse.
Ağa: 1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse. 2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san. 3. Ağabey, büyük kardeş. 4. Yardım eden, cömert kimse. 5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan san. 6. Osmanlı İmparatorluğu´nda bazı kuruluşları başında bulunanlara verilen resmî san. 1. Yaşlanma manasına gelen "ağmak"tan. Büyük, efendi. Büyük kardeş, ağabey. 2. Amir, baş, reis. Eski devlet teşkilatımızda bazı idarecilere verilen unvan. 3. Osmanlı devletinde okuma-yazma bilenlere verilen şeref unvanı. 4. Halkın saygısını kazananlara verilen unvan. 5. Er-kek, eş, koca. 6. Eski büyük konaklarda çalışan hizmetlilerin başı. Eski Türklerde soylu aileye mensup kadınlar da bu unvanı kullanmışlardır.
Rheos: akış
Veral: "Ver ve al" anlamında kullanılan bir ad.
Çetinay: Sert, inatçı kimse.
Sakıp: 1. Parlak, ışıklı. 2. Delen, delik açan.
Boydaş: Aynı boyda olan.
Abdülezel: Ezelden beri var olan varlığı için başlangıç söz konusu olmayan Allah ın kulu. Ezelden beri var olan Allah ın kulu.
Erşan: Yiğitliğiyle tanınmış, ünlenmiş erkek.
Telesphoros: Zirve
Baştuğ: Önemli, saygın kimse.
Ilan: Ağaç