İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Hoşsen: "Güzelsin, hoşsun" anlamında kullanılan bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Teksen: "Sen teksin, eşsizsin" anlamında kullanılan bir ad.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karima: Noble, cömert

Karmit: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Sevsen: "Her zaman sev" anlamında kullanılan bir ad.

Gülesen: "Sağlık ve mutlulukla gül" anlamında kullanılan bir ad.

Hürsen: "Özgürsün, serbestsin" anlamında kullanılan bir ad.

Karissa: Okşamak

Nursen: "Sen nur gibi aydınlık, ışıklı, güzelsin anlamında kullanılan bir ad.

Karakız: Esmer kız.

Gülsen: Gül gibi güzel

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Birsen: "Teksin, biriciksin" anlamında kullanılan bir ad.

Ahsen: En güzel, Çok güzel

Karnaim: boynuzları

Süsen: Çiçekleri iri, güzel görünüşlü ve kokulu bir süs bitkisi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Sonsen: Artık çocuk istenilmediği durumlarda konulan bir ad.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Çisen: 1. Sisli ve kapalı havada ince ince yağan yağmur. 2. Çiy.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Ruhsen: "Sen cana can katıyorsun" anlamında kullanılan bir ad.

Aksen: Sen aksın, te­mizsin, doğru ve namuslusun.

Pesen: 1. Kırağı, çiy. 2. Sis. 3. İnce ince yağan kar, çisenti.

Aysen: "Sen aysın, ay gibi güzelsin" anlamında kullanılan bir ad.

İsen: Esen, esenlikte olan.

Sevilsen: "Sevil, beğenil" anlamında kullanılan bir ad.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Gürsen: "Coşkulu ve hareketlisin" anlamında kullanılan bir ad.

Karine: övme

Karis: Grace;

Bu listede Karsen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karlu: Karlı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Mohsen: hayırsever

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Jaysen: Üfürükçü

Karasal: Kara ile ilgili.

Ersen: Kolay, zor olmayan

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karmel: Bağ

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karpos: Kâr

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Tansen: "Sen şafak gibi aydınlık ve parlaksın" anlamında kullanılan bir ad.

Karaduman: Siyah duman.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Evsen: Hafif, az, yavaş.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karındaş: Kardeş.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karim: cömert

Yelesen: Yel gibi hızlı, çabuk kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Arsen: Asil savaşçı

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Jasen: Üfürükçü

Karacan: Esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kareem: Cömert

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaşın: Esmer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Şensen: "Neşeli ve mutlu bir insansın" anlamında kullanılan bir ad.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karlık: Kar kuyusu.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Tevsen: 1. Başı sert at. 2. Dik başlı, inatçı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Bu listede Karsen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha