İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karan isminin anlamı: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık. Karan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karan İsminin Anlamı Nedir? Karan İsminin AnaliziPiran: Yaşlılar, ulu erenler, ermişler.
Gufran: Bağışlama. Allah’ın günahları affedip örtmesi, rahmeti.
Neyran: 1. Ateşler. 2. Cehennem. - bk. Niran
Cheran: Öfke
Karnaim: boynuzları
Karis: Grace;
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyan: karanlık bir
Karima: Noble, cömert
Şükran: İyilik bilme, minnettarlık
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Nuran: Işıklı, nurlu, aydın
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karissa: Okşamak
Mihran: Nehir. Mihran, Pakistan;’ın Sindh eyaletinde bir Nehri’nin adıdır. “Güneşle ilgili” anlamına geldiğini düşünüyoruz (Ermenice). NOT: İsmin Ermenice anlamını yaptığımız araştırmalara rağmen tam olarak tespit edemedik. İsmin Ermenice anlamı hakkında bilgi sahibi olanlar yorum yaparak bizi bilgilendirebilir.
Niran: 1. Ateşler. 2. Cehennem.
Perran: Uçan, uçucu
Amiran: (a:miran)
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karisa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Karadut: Siyah renkli dut.
Efran: Neşeli, keyifli, sevinçli olan kimse. Mesrur. (Kaynak Bilinmiyor)
Sayran: Öten, cıvıldayan, şakıyan.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Deran: Güzellik. Derhal, o anda, hemen. (Osmanlıca’da yazılışı: der-an)
Ümran: Mutluluk bolluk bereket / Bayındırlık
Umran: 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. - bk. Ümran
Bürran: Keskin, kesici.
Seran: Işıklı, parlak.
Hicran: 1. Bir yerden veya bir kimseden ayrılma. 2. Ayrılığın verdiği büyük üzüntü, keder.
Karmit: Rab `ın bağ
Mahidevran: "Mah", Ay ya da güzel yüz, "Devran" devir ya da zaman anlamına geliyor. Mahidevran ise "zamanın güzeli, devrin güzeli" anlamına gelmektedir. Mahidevran Sultan Kanunş Sultan Süleyman´ın eşlerinden.
Karine: övme
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Meran: Yasemin
Zafaran: Baharat
Karakız: Esmer kız.
Karessa: çok sevgili
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kamuran: Dileğine kavuşmuş olan. İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Kariina: bulundu
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Bedran: Sert başlı at. Daima. Hoş, latif, yakışıklı. NOT: İsmin anlamı hakkında kesin bir kaynak bulamadık.
Karlık: Kar kuyusu.
Özduran: Özü sakin olan kimse.
Oran: 1. Ölçü, nispet, derece. 2. Tahmin. 3. Ölçülü, hesaplı. 4. Anlayış. 5. Abartma, abartı. 6. Özel işaret, nişan.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kıran: 1. Çevre, kıyı, kenar. 2. Ufuk. 3. Tepe, yamaç, bayır.
Faran: İncil’de Mekke dağlarına verilen isim. Hz. Peygamber’in (s.a.a.) Faran dağlarında zuhur edeceği İncil’de haber verilmiştir.
Ghufran: af
Saran: 1. Kuşatan, çeviren. 2. Hasis, cimri.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaduman: Siyah duman.
Eliran: Aman şarkı
Onaran: 1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Mîran: Mir
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Baran: Yağmur. Varan, ulaşan. Yüce, ulu.
Aaran: Gücü Mountain
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Erduran: Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karim: cömert
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Tiran: Kutsal kişi
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Emran: Kürkler, hayvan derileri.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Duran: 1. Yaşayan, varlığını sürdüren. 2. Dağ yolu. 3. Kalan. 4. Dingin, sakin, huzurlu.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Hayran: 1. Hayranlık duyan, hayrette kalan. 2. Son derece beğenen, tutkun.
Karatekin: Esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Eran: Uyarı, Uyarı
İmran: 1. Evine bağlı kalan. 2. Hz. Meryem`in babası, Âl-i İmran: İmran ailesi. Musa, Harun-Meryem ve İsa. - Kur`an-ı Kerim`in 3. suresi.
Kartay: Yaşlı, pir.
Kareem: Cömert
Karlu: Karlı.
Caran: Güzel kokan bir tür çiçek.
Yıldıran: Parlayan, ışıldayan, ışık saçan.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Bargiran: Dertli
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Miran: Beyler.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karmel: Bağ
Karluk: Türk boylarından biri.
Dikran: Okçu atıcı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karasu: Ağır akan su.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Almiran: Princes
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Haran: dağlık ülke
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karsten: İsa şöyle bir
Toran: 1. Güçlü, kuvvetli, iri yarı kimse. 2. Yiğit, kahraman.
Dewran: Çağ, Zaman
Theran: Tüm avcılık
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Yurtkuran: Ülkeyi yöneten kimse.
Erturan: Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad. bk. Erduran
Biran: "Bir kez olsun hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Savran: 1. Deveci, devecibaşı. 2. Altın benzeri. 3. Merdiven.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Şiran: Aslanlar.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karındaş: Kardeş.
Taşkıran: Güçlü, kuvvetli kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Sehran: Geceleri uyanık duran.
Zimran: şarkıcı üzüm
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Davran: 1. "Hazır ol, hazırlan" anlamında kullanılan bir ad. 2. "İşe giriş, el at, başla" anlamında kullanılan bir ad. 3. Hazırlık.
Uran: Yetenekli, usta, becerikli kimse.
Ahran: Gücü Mountain
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.