İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karan isminin anlamı: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık. Karan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karan İsminin Anlamı Nedir? Karan İsminin AnaliziKarsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Piran: Yaşlılar, ulu erenler, ermişler.
Karadut: Siyah renkli dut.
Perran: Uçan, uçucu
Amiran: (a:miran)
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Kariina: bulundu
Meran: Yasemin
Karis: Grace;
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Gufran: Bağışlama. Allah’ın günahları affedip örtmesi, rahmeti.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Şükran: İyilik bilme, minnettarlık
Bürran: Keskin, kesici.
Sayran: Öten, cıvıldayan, şakıyan.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Seran: Işıklı, parlak.
Bedran: Sert başlı at. Daima. Hoş, latif, yakışıklı. NOT: İsmin anlamı hakkında kesin bir kaynak bulamadık.
Ümran: Mutluluk bolluk bereket / Bayındırlık
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Deran: Güzellik. Derhal, o anda, hemen. (Osmanlıca’da yazılışı: der-an)
Karyan: karanlık bir
Mihran: Nehir. Mihran, Pakistan;’ın Sindh eyaletinde bir Nehri’nin adıdır. “Güneşle ilgili” anlamına geldiğini düşünüyoruz (Ermenice). NOT: İsmin Ermenice anlamını yaptığımız araştırmalara rağmen tam olarak tespit edemedik. İsmin Ermenice anlamı hakkında bilgi sahibi olanlar yorum yaparak bizi bilgilendirebilir.
Mahidevran: "Mah", Ay ya da güzel yüz, "Devran" devir ya da zaman anlamına geliyor. Mahidevran ise "zamanın güzeli, devrin güzeli" anlamına gelmektedir. Mahidevran Sultan Kanunş Sultan Süleyman´ın eşlerinden.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karine: övme
Karmit: Rab `ın bağ
Niran: 1. Ateşler. 2. Cehennem.
Umran: 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. - bk. Ümran
Karissa: Okşamak
Cheran: Öfke
Karnaim: boynuzları
Zafaran: Baharat
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karisa: çok sevgili
Kamuran: Dileğine kavuşmuş olan. İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Hicran: 1. Bir yerden veya bir kimseden ayrılma. 2. Ayrılığın verdiği büyük üzüntü, keder.
Efran: Neşeli, keyifli, sevinçli olan kimse. Mesrur. (Kaynak Bilinmiyor)
Neyran: 1. Ateşler. 2. Cehennem. - bk. Niran
Karessa: çok sevgili
Nuran: Işıklı, nurlu, aydın
Karima: Noble, cömert
Karakız: Esmer kız.
Ahran: Gücü Mountain
Duran: 1. Yaşayan, varlığını sürdüren. 2. Dağ yolu. 3. Kalan. 4. Dingin, sakin, huzurlu.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Eran: Uyarı, Uyarı
Dewran: Çağ, Zaman
Yurtkuran: Ülkeyi yöneten kimse.
Taşkıran: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karpos: Kâr
Aaran: Gücü Mountain
Özduran: Özü sakin olan kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kareem: Cömert
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karasu: Ağır akan su.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Sehran: Geceleri uyanık duran.
Karındaş: Kardeş.
Hayran: 1. Hayranlık duyan, hayrette kalan. 2. Son derece beğenen, tutkun.
İmran: 1. Evine bağlı kalan. 2. Hz. Meryem`in babası, Âl-i İmran: İmran ailesi. Musa, Harun-Meryem ve İsa. - Kur`an-ı Kerim`in 3. suresi.
Moran: Irmak, nehir, akarsu.- bk. Müren
Karim: cömert
Karlık: Kar kuyusu.
Davran: 1. "Hazır ol, hazırlan" anlamında kullanılan bir ad. 2. "İşe giriş, el at, başla" anlamında kullanılan bir ad. 3. Hazırlık.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Yıldıran: Parlayan, ışıldayan, ışık saçan.
Uran: Yetenekli, usta, becerikli kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Turan: Dünyadaki tüm Türklerin yaşayacağına inanılan ülke
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Savran: 1. Deveci, devecibaşı. 2. Altın benzeri. 3. Merdiven.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Caran: Güzel kokan bir tür çiçek.
Eliran: Aman şarkı
Ocran: Bir rahatsız eden bozukluklar
Theran: Tüm avcılık
Ghufran: af
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karatün: Karanlık gece.
Saran: 1. Kuşatan, çeviren. 2. Hasis, cimri.
Onaran: 1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Biran: "Bir kez olsun hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Haran: dağlık ülke
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Erturan: Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad. bk. Erduran
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Tiran: Kutsal kişi
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Kıran: 1. Çevre, kıyı, kenar. 2. Ufuk. 3. Tepe, yamaç, bayır.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Boran: Ardından yağış getiren şiddetli rüzgar.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Oran: 1. Ölçü, nispet, derece. 2. Tahmin. 3. Ölçülü, hesaplı. 4. Anlayış. 5. Abartma, abartı. 6. Özel işaret, nişan.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karlu: Karlı.
Şiran: Aslanlar.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Evran: 1. Çok uzun boylu insan. 2. Kasırga, hortum. 3. Evren.
Karaşın: Esmer.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Büran: Keskin, kesici.
Toran: 1. Güçlü, kuvvetli, iri yarı kimse. 2. Yiğit, kahraman.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karmel: Bağ
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Erduran: Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Mîran: Mir
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Aran: 1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Almiran: Princes
Altınbaran: Üstün nitelikli, değerli kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.