İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kaman isminin anlamı: Dağların doruğuna yakın olan yerler. Kaman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kaman İsminin Anlamı Nedir? Kaman İsminin AnaliziKamile: Bütün, tam, eksiksiz, olgun
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Neriman: Pehlivan, yiğit
Kamila: Mükemmel
Ezman: Gök, sema
Kamertab: 1. Aydınlık, ışık. 2. Ay ışığı, mehtap.
Kamuran: Dileğine kavuşmuş olan. İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Kamilah: Mükemmellik
Iman: (Allah)
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Şuman: Zambak;güzellik
Mihman: Konuk, misafir.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Kamer: Ay. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Enam 77, İbrahim 33).
Peyman: Yemin, ant.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Kamelya: Çaygillerden, pembe ya da beyaz çiçek açan bir bitki
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Karaduman: Siyah duman.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
İşman: bk. İşmen
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Kamacı: Top kaması yapan veya onaran kimse.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Saloman: Huzurlu
Kamanbay: Saygın, değerli kimse.
Kamu: 1. Bütün, hep. 2. Halk.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Kamil: Tam, eksiksiz, olgun
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Kamari: kutsal ateş
Kam: 1. Hekim. 2. Düşünür.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Zalman: huzurlu ve sakin
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Ahiman: sağ kardeşi
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Kambay: Hekim, tabip.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Haman: gürültü gürültü
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Sulayman: Barış
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Luqman: Bilinmeyen
Lukman: Wise, Akıllı
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Nachman: Meevoelenden
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Koman: Umut.
Kamali: manevi rehber, koruyucu
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Samman: Bakkal
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Naaman: hoş
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Kamet: 1. Boy, boy bos, endam. 2. Camilerde namaza kalkmak için okunan iç ezan. 3. Ses, gürültü.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Selman: Özgür, hür
Kamran: İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Salaman: Barış
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Rahman: Acıması bol olan
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Çokman: Topuz, gürz.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Çarman: Neşeli.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Erman: Erdemli yiğit
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Heman: bağlılık
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Êzman: Gök Yüzü
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.