Çocuğunuz için size ve eşinize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Naciye İsmiyle Uyumlu Tüm İsimler
Naciye isminin anlamı: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş. Naciye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Zeycan İsmiyle Uyumlu Tüm İsimler
Zeycan isminin anlamı: Candan, cana yakın. Zeycan ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Zeyniye: Süslü.
Nadan: Bilgisiz, cahil, haddini bilmez. Nobran, kaba, kötü.
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Nalan: İnleyen, feryad eden
Nardan: 1. Nar taneleri. 2. Gözyaşı damlası.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Nazan: Nazlanan, işve yapan, cilve yapan
Nazlan: "Naz yap, kendini beğendir, nazlı, cilveli ol" anlamında kullanılan bir ad.
Nagehan: (Fars.) Ka. - Ansızın, birdenbire.vakitsiz
Nagihan: (Fars.) Ka. - Ansızın, birdenbire.vakitsiz
Nazlıhan: Nazlı hükümdar.
Natuvan: 1. Zayıf, güçsüz. 2. Beceriksiz.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Nathan: Tanrı'dan Hediye
Naaman: hoş
Nachman: Meevoelenden
Natan: Tanrı'dan Hediye
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Uzziye: Allah `ın gücü
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Vasfiye: Nitelikli.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Zeyniye: Süslü.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Hediye: Armağan, bahşiş
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Dürriye: İnci gibi parlayan
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Cudiye: Cömert, eli açık.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Rasiye: Büyük dağ.
Asiye: İsyan eden
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Terbiye: Eğitim, Görgü
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Aliye: Yüce, yüksek
Nevriye: Işıklı, parlak.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Samiye: Yüksek, yüce.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Kudsiye: Kutsal.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Nacil: Soyu sopu temiz olan kimse..
Nachshon: Cesaret etmek
Naci: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Nachmanke: yorgan
Nachman: Meevoelenden
Tülcan: İnce ruhlu insan.
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Dilocan: Can dost
Güzelcan: Güzel kimse.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Perican: Peri gibi güzel olan.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Severcan: Yürekten seven kimse.
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Zeyneb: Babasının süsü. Değerli taşlar, mücevherler. değerli olan herşey Hz. Zeyneb. Peygamber Efedimizin (s.a.a) torunu ve Hz.Ali (a.s.) ile Hz.Fatıma (s.a.) kızı.
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Zeyşan: İki cihanda tek olan. (Kaynak Bilinmiyor)
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
Zeynep: 1. Değerli taşlar, mücevherler. değerli olan herşey 2. Babasının süsü. 3. Zeynep, Arapça Zeyneb isminin Türkçe’ye yerleşmiş hali. Zeyneb isminin Arapça’daki anlamı ‘babasının süsü’ demektir. 4. Hz. Zeynep. Peygamber Efedimizin (s.a.a) torunu ve Hz.Ali (a.s.) ile Hz.Fatıma (s.a.) kızı.
Lorican: Can ninni
Morican: Can boncuk
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Zeyno: Zeynep adının bozulmuş biçimi.
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Zeyniye: Süslü.
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Bilgecan: Bilgili kimse.
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Yekcan: Bir can
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan
Barışcan: Barıştan yana olan kimse.
Bağışcan: Başkalarının hatalarını bağışlayan, affeden kimse. Bağış ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Bağış ve Can
Can: İnsan ve hayvanlarda yaşamı sağlayan ve ilk korunan
Zeyni: Süslü.
Dirican: Güçlü, canlı kimse.
Demircan: Demir gibi sağlam olan can
Ergincan: Olgun ruhlu kimse.
Oğulcan: Çok sevgili çocuk.
Özercan: Yiğit, doğru kimse
Toycan: Çok genç ve deneyimsiz kimse.
Oğuzcan: Gerçek dost.
Turcan: Genç, delikanlı.
Tancan: Özü aydınlık kimse.
Ulucan: Erdemli, saygın, yüce kişi.
Zeynel: İbadet edenlerin süsü
Baycan: Zengin, varlıklı kimse.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Balcan: Bal gibi sevimli ve tatlı olan.
Zeyyat: Yağ yapan, zeytinyağı yapan kimse.
Berkcan: Berk ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. (Bkz: Berk ve Can)
Görgüncan: Görgülü, bilgili kimse.
Temizcan: İçi temiz olan kimse.
Tokcan: Gönlü tok olan.
Zeynelabidin: İbadet edenlerin süsü
Dilercan: İsteyen, dilekte bulunan, dileyen kimse.
Alican: Yüce, ulu dost.Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı.
Duracan: "Yaşasın, uzun ömürlü olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Zeyneddin: Dinin ziyneti, süsü.
Temircan: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demircan
Memucan: yoksul için de geçerlidir hazırlamak
Yavuzcan: Güçlü kişiliği olan kimse.
Durucan: Özü temiz kişi.
Onurcan: Onurlu insan, kendisine saygısı olan. Şeref ve haysiyet sahibi. Onur ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Onur ve Can
Zeynullah: Allah´ın süsü.
Arcan: Özü saf, temiz kimse.
Zeyrek: 1. İlgi çekici. 2. Eli uz, usta. 3. Akıllı, zeki.
Okcan: Canlı, hareketli, canı tez.
Emircan: Emir ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur.
Ocan: "O, cana yakın dosttur" anlamında kullanılan bir ad.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Ercan: Er canlı, korkusuz yiğit. Yiğit, canlı, cesur kimse.
Batıcan: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
Darcan: Aceleci, sıkıntılı.
Orcan: Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Yurtcan: Ülkesine canlılık katan kimse.
Tunacan: Görkemli, gösterişli kimse.
Atacan: "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad.
Tekcan: Çok değerli, eşsiz kimse.
Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan
Bulgucan: Anlayışlı kimse.
Arıcan: Temiz, doğru kimse.
Taycan: Genç ve güçlü kimse.
Nuhcan: Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen.
Ilgazcan: Akıncı, savaşçı kimse.
Efecan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı (afacan)
İşcan: Çalışkan, becerikli, iş bilen.
Sağcan: Sağlıklı kimse.
Dönmezcan: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
Pekcan: Sıkı canlı, yufka yürekli olmayan
Bican: Cansız.
Tanırcan: Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.
Zeynur: bk. Zinnur
Gökcan: Yeşermiş, taze can, özlemle dolu can
Velican: Can sahibi, canlı.
Mocan: Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.
Sercan: Canların özü, canın başı. Sevgili, sevilen.
Jacan: Bir Kutsal Kitap adı OnruSint. Jachin
Denizcan: Deniz adamı, denizci.
Alacan: Henüz olgunlaşmamış dost.
Uzcan: Uysal, uyumlu, iyi insan.
Karacan: Esmer kimse.
Olcan: "Gerçek dost ol" anlamında kullanılan bir ad.
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse.
Özgürcan: Özgürlüğe düşkün kimse.
Timurcan: bk. Demircan
Közcan: Samimi, içten kimse.
Babacan: Cana yakın, olgun, güvenilir kimse.
Kipcan: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
Zeycan: Candan, cana yakın.
Türkcan: Sevilen Türk.
Yurdacan: Yurda canlılık veren kimse.
Tekecan: Mert, sözünün eri olan kimse.
Ulcan: bk. Oğulcan
İlcan: Memleketin sevimlisi.
Ruhcan: Ruh ve can.
Bolcan: Canlı, hareketli, neşeli.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Kayacan: Canı kaya gibi güçlü olan.
Beycan: Bey gibi olan kimse.
Salcan: Coşkulu, taşkın yaradılışlı, hareketli olan kimse. - bk. Selcan
Erencan: Deneyimli, akıllı kimse.
Yiğitcan: Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.
Torcan: Çekingen, utangaç kimse.