Çocuğunuz için size ve eşinize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karasu İsmiyle Uyumlu Tüm İsimler
Karasu isminin anlamı: Ağır akan su.. Karasu ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Eftalya İsmiyle Uyumlu Tüm İsimler
Eftalya isminin anlamı: Bir dönemin ünlü gayrimüslim ses sanatçısı Denizkızı Eftalya’dan. Eftalya ismi Yunanca kökenli bir Kız ismidir.
Kamelya: Çaygillerden, pembe ya da beyaz çiçek açan bir bitki
Karessa: çok sevgili
Kariina: bulundu
Karnaim: boynuzları
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karyan: karanlık bir
Esilasu: Esila ve Su isimlerinin bir araya getirilmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Esila ve Su
Karine: övme
Karadut: Siyah renkli dut.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karima: Noble, cömert
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karisa: çok sevgili
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karakız: Esmer kız.
Elasu: Ela ve Su isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Ela ve Su
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karissa: Okşamak
Karis: Grace;
Karmit: Rab `ın bağ
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karatekin: Esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karmel: Bağ
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karındaş: Kardeş.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karlık: Kar kuyusu.
Karasu: Ağır akan su.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karim: cömert
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karpos: Kâr
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karlu: Karlı.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kareem: Cömert
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaduman: Siyah duman.
Karaşın: Esmer.
Karsten: İsa şöyle bir
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karacan: Esmer kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Eftal: En değerli en yüksek.
Kamelya: Çaygillerden, pembe ya da beyaz çiçek açan bir bitki
Eftalya: Bir dönemin ünlü gayrimüslim ses sanatçısı Denizkızı Eftalya’dan
Anatolya: Anadolu. Küçük Asya. Anadolu yarımadası. Yunanca “Anatolia, güneşin doğduğu yön”.
Gulya: Çiçek
Ulya: Çok yüce, en yüce.
Galya: Tanrı itfa
Hulya: bk. Hülya
Dalya: Yıldız çiçeği.
Açelya: Fundagiller familyasından, kokusuz ama güzel renkli çiçek.
Talya: Doğanın uyanışı, baharın müjdesi. Mitolojide doğanın ve hayvanların koruyucusu bir tanrıça. Mitolojide deniz tanrıçası (Antalya’ya adını veren tanrıça)
Hülya: Kuruntu, hayal
Sidelya: Yıldız çiçeği. NOT: Sidelya ismi internet ortamında cennet açan çiçek anlamında geçmektedir ancak bu bilgi kesinlikle yanlıştır. Ne Kuran’da nede hadislerde böyle bir bilgi yoktur. Tamamen uydurmadır.