İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karnaim: boynuzları

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karakız: Esmer kız.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karine: övme

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karima: Noble, cömert

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmit: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Esilasu: Esila ve Su isimlerinin bir araya getirilmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Esila ve Su

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karyan: karanlık bir

Karissa: Okşamak

Kariina: bulundu

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karisa: çok sevgili

Karessa: çok sevgili

Elasu: Ela ve Su isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Ela ve Su

Bu listede Karasu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karasu: Ağır akan su.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacan: Esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karmel: Bağ

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karlık: Kar kuyusu.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karsten: İsa şöyle bir

Karındaş: Kardeş.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karim: cömert

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaduman: Siyah duman.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kareem: Cömert

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karlu: Karlı.

Karpos: Kâr

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Bu listede Karasu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha