İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karessa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karisa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karis: Grace;

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmit: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Elasu: Ela ve Su isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Ela ve Su

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Esilasu: Esila ve Su isimlerinin bir araya getirilmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Esila ve Su

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Bu listede Karasu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karpos: Kâr

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karatekin: Esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karındaş: Kardeş.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kareem: Cömert

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaşın: Esmer.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karlık: Kar kuyusu.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karmel: Bağ

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karlu: Karlı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karim: cömert

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaduman: Siyah duman.

Karasu: Ağır akan su.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Bu listede Karasu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha