İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karakız: Esmer kız.

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Esilasu: Esila ve Su isimlerinin bir araya getirilmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Esila ve Su

Kariina: bulundu

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Karnaim: boynuzları

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Karisa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karissa: Okşamak

Elasu: Ela ve Su isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Ela ve Su

Karmit: Rab `ın bağ

Bu listede Karasu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karim: cömert

Karpos: Kâr

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karacan: Esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karındaş: Kardeş.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karlu: Karlı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kareem: Cömert

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaşın: Esmer.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karatekin: Esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatün: Karanlık gece.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karmel: Bağ

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Bu listede Karasu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha