İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Leyan: Parlayan, parlayıcı.

Kiyan: Merkez. Yıldız, seyyare.

Layan: Yumuşak, Yumuşak

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kariina: bulundu

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmelita: Rab `ın bağ

Viyan: Istek

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karisa: çok sevgili

Bayan: parlaklık

Karima: Noble, cömert

Kayan: 1. Akarsu, sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Mariyan:

Karnaim: boynuzları

Çağlayan: Küçük bir akarsuyun çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Karine: övme

Liyan: Parlayan, parlayıcı. - bk. Leyan

Mayan:

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Hesiyan: Hissetmek, duygulanmak

Yaşıyan: Işıldayan, parlayan.

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Payan: 1. Son, nihayet. 2. Uç, kenar.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karissa: Okşamak

Bu listede Karyan ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karlık: Kar kuyusu.

Süfyan: Hadislerde ahir zamanda Hz.Mehdi’den (as) önce çıkıp Müslümanlara zulmedeceği, ümmetin karanlık günler yaşamasına vesile olacağı sahih hadislerle bildirilen kafir. Hz. MEhdi (as) tarafından öldürülecektir. Süfyan isminin Kur’an’daki anlamı: Süfyan ismin Kuran’ı Kerim’de geçmemektedir.

Karacan: Esmer kimse.

Ziyan: süs

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karasu: Ağır akan su.

Okyan: Okuyan, bilgili.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Bulgunoyan: Anlayışlı bey.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Okuyan: 1. Okumayı seven. 2. Çağıran, davet eden.

Jiyan: Coşmuş, kükremiş, kızgın...

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Aaryan: en büyük güç

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Noyan: Baş komutan.bey

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Reyyan: 1. Suya kanmış, suya doymuş. 2. Cennet´te sadece oruç tutan kimselerin girebileceği kapı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Sayan: Sayar, saygılı, hürmet eden.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Abışka noyan: İlhan­lı komutan. Abuşga

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Ernoyan: Yiğit başkomutan.

Karatün: Karanlık gece.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Dalyan: 1. Deniz, göl ve nehirlerde kıyılara yakın kurulan büyük balık avlama yeri. 2. Denizde yüzeye yakın yosunlu kaya. 3. Deniz kıyılarında ve denizin dibinde dalgalı biçimde görülen kum.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Jîyan: Yaşam

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Yağısıyan: Düşmanı yenen, zafer kazanan.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karsten: İsa şöyle bir

Tuyan: 1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu.

Karaduman: Siyah duman.

Buyan: 1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi iş, sevap.

Karlu: Karlı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karpos: Kâr

Nuyan: 1. Başkomutan. 2. Bey. - bk. Noyan

Keyan: Eski ve soylu bir ailede doğmuş olan. Not: Bazı internet sitelerinde “Büyük hükümdar, şah” anlamlarına geldiği iddia edilmiştir fakat bunun hakkında herhangi bir kaynakta bilgi bulamadık.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatekin: Esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kıyan: Dağdan hızla inen sel.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karim: cömert

Bu listede Karyan ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha