İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kariina: bulundu

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karine: övme

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmit: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karnaim: boynuzları

Karyan: karanlık bir

Karis: Grace;

Karisa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karima: Noble, cömert

Bu listede Karun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karacan: Esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Harun: Akseden, parlayan. Hz. Musa (a.s)’ın Peygamber olan küçük kardeşinin adı. Köken: İbr. Söyleyiş: (ha:run) Cinsiyet: Erkek 1. Parlayan.2. Hz. Musa’nın küçük kardeşinin adı. Bir tutam ot. Özellikle atlarda görülen, bulaşıcı bir çeşit hastalık, sakağı. sıf. (Ar. ḥurūnet “hayvanın inat edip ileri gitmemesi”nden ḥarūn) 1. İlerleyeceği yerde huysuzluk edip geri geri giden (at) [Halk ağzında harın kullanılmaktadır]: Zabta kim kādir idi esb-i harûn-ı feleği / Olmasa kabza-i destinde inân-ı devlet (Sâmi). Ashâb-ı kiram haydi dediler, kalkmadı, harun hayvan gibi inat edip durdu (Cevdet Paşa). 2. mec. İnatçı (kimse).

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaduman: Siyah duman.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karlu: Karlı.

Karasu: Ağır akan su.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kareem: Cömert

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karpos: Kâr

Torun: Bir kimseye göre çocuğunun çocuğu.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaşın: Esmer.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Jeshurun: salih, güvenilir

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kartay: Yaşlı, pir.

Urun: 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış. - bk. Orun

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Orun: 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karatekin: Esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karim: cömert

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatün: Karanlık gece.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Bu listede Karun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha