İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karine: övme

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyan: karanlık bir

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karakız: Esmer kız.

Karessa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Ayilkin: İlk ay.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karis: Grace;

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karissa: Okşamak

Bu listede Kartekin ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Boğatekin: Güçlü, kuvvetli şehzade.

Ezgütekin: İyi hükümdar.

Karpos: Kâr

Seçkin: Seçilmiş olan

Karatekin: Esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Tümerkin: Gerçek özgür.

Karaşın: Esmer.

Yağıztekin: Esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Tuğtekin: Tuğ takmış hükümdar.

Uztekin: Yetenekl, becerikli hükümdar.

Mengütekin: Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.

Rakin: saygılı bir biçimde

Taştekin: Güçlü, kuvvetli kimse.

Sungurtekin: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü hükümdar.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Aktekin: Güvenilir, dürüst prens, şehzade.Parlak, gör­kemli, temiz huylu yiğit.

Karmel: Bağ

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karlu: Karlı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Makin:

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Mutlutekin: Mutlu hükümdar.

Mekin: 1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.

Oğultekin: Biricik, benzersiz çocuk.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karasu: Ağır akan su.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Sakin: 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.

Deniztekin: Deniz adamı, denizci.

Karındaş: Kardeş.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Koşuktekin: Bir araya gelmiş hükümdarlar.

Eşkin: 1. Filiz, sürgün. 2. Açık adımlarla, hızlı yürüyen at.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Elkin: Tanrı oluşturur

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Eskin: 1. Rüzgâr. 2. Fırtına. 3. Karla dolan ve düz yerden ayırt edilemeyen çukur.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Çekin: 1. Meşe ağaçlarında olan iri bir çeşit meyve. 2. Bağ çubuklarının açılmak üzere bulunan gözlerini bitten korumak için kullanılan

Nurtekin: Nurlu, aydınlık hükümdar.

Kareem: Cömert

Yeltekin: Yel gibi hızlı, çabuk kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Öztekin: Benzersiz kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

İnaltekin: Kendisine inanılan, güvenilen kimse.

Karacan: Esmer kimse.

İltekin: Ülkenin tek ve eşsiz insanı.

Sebüktekin: Hızlı, atak hükümdar.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Ucatekin: UYücelikte eşsiz kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Dirimtekin: Yaşama gücü olan hükümdar.

Sevüktekin: Çok sevilen, tek tutulan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Güntekin: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Berkin: Sağlam, güçlü, kuvvetli.

Erkin: Koşulsuz iş gören

Kayatekin: Kaya gibi güçlü kimse.

Buluttekin: Bulut gibi her yeri kaplayan bey.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Soytekin: Hükümdar soyundan gelen kimse.

Yücetekin: Kahraman, büyük, ulu hükümdar.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Beytekin: Zengin prens, şehzade. bk. Baytekin

Doruktekin: Başarılı, üstün nitelikli hükümdar.

Aytekin: Tek ay, uğur getiren ay

Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.

Alptekin: Yiğit, cesur, yürekli hükümdar

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Bu listede Kartekin ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha