İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kartekin isminin anlamı: Kar gibi saf, temiz kimse. Kartekin ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kartekin İsminin Anlamı Nedir? Kartekin İsminin AnaliziKaryan: karanlık bir
Karmit: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karisa: çok sevgili
Ayilkin: İlk ay.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karima: Noble, cömert
Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür
Kariina: bulundu
Karissa: Okşamak
Karessa: çok sevgili
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karnaim: boynuzları
Karine: övme
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karis: Grace;
Karakız: Esmer kız.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Öztekin: Benzersiz kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karlu: Karlı.
Ertekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Gümüştekin: Dürüst, doğru ve değerli olan.
Çekin: 1. Meşe ağaçlarında olan iri bir çeşit meyve. 2. Bağ çubuklarının açılmak üzere bulunan gözlerini bitten korumak için kullanılan
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Eşkin: 1. Filiz, sürgün. 2. Açık adımlarla, hızlı yürüyen at.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Boğatekin: Güçlü, kuvvetli şehzade.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kareem: Cömert
Ucatekin: UYücelikte eşsiz kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.
Erişkin: Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Berkin: Sağlam, güçlü, kuvvetli.
Daltekin: Koruyucu, kayırıcı hükümdar.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Dağtekin: Dağlara hükmeden hükümdar.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karim: cömert
Eskin: 1. Rüzgâr. 2. Fırtına. 3. Karla dolan ve düz yerden ayırt edilemeyen çukur.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Soytekin: Hükümdar soyundan gelen kimse.
Alptekin: Yiğit, cesur, yürekli hükümdar
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Taştekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Cantekin: Samimi, içten hükümdar.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Baytekin: Zengin prens, şehzade.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Rakin: saygılı bir biçimde
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Deniztekin: Deniz adamı, denizci.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Erkin: Koşulsuz iş gören
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Sakin: 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.
Durantekin: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren hükümdar.
Buluttekin: Bulut gibi her yeri kaplayan bey.
Tuğtekin: Tuğ takmış hükümdar.
Uçantekin: Çok sevinen kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Demirtekin: Güçlü, kuvvetli, sert hükümdar.
Seçkin: Seçilmiş olan
Nurtekin: Nurlu, aydınlık hükümdar.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Tekin: Uğurlu
Yeltekin: Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karatün: Karanlık gece.
Rekin: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
Karındaş: Kardeş.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Balatekin: Prens, şehzade çocuğu.
Karasu: Ağır akan su.
Oğultekin: Biricik, benzersiz çocuk.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Mengütekin: Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.
Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Elkin: Tanrı oluşturur
Karmel: Bağ
Özerkin: Gerçek özgür kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karaşın: Esmer.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Ulutekin: Saygın, değerli, yüce hükümdar.
İnaltekin: Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
Gültekin: Kültigin adından.. Güvenilen, herkese hayrı dokunan
Güntekin: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse.
Beytekin: Zengin prens, şehzade. bk. Baytekin
Karacan: Esmer kimse.
Yağıztekin: Esmer kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Sungurtekin: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü hükümdar.
Turatekin: Tuğralı hükümdar.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Savtekin: Ünlü hükümdar.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Sebüktekin: Hızlı, atak hükümdar.
Durutekin: Özü temiz olan hükümdar.