İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kartekin isminin anlamı: Kar gibi saf, temiz kimse. Kartekin ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kartekin İsminin Anlamı Nedir? Kartekin İsminin AnaliziKarsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karima: Noble, cömert
Kariina: bulundu
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karessa: çok sevgili
Karine: övme
Karisa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Karnaim: boynuzları
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür
Karyan: karanlık bir
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karis: Grace;
Ayilkin: İlk ay.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmit: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karakız: Esmer kız.
Karissa: Okşamak
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Doruktekin: Başarılı, üstün nitelikli hükümdar.
Beytekin: Zengin prens, şehzade. bk. Baytekin
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Keskin: 1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
İnaltekin: Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
Tekin: Uğurlu
Sebüktekin: Hızlı, atak hükümdar.
Daltekin: Koruyucu, kayırıcı hükümdar.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karatün: Karanlık gece.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kayatekin: Kaya gibi güçlü kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Dönmeztekin: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar.
Koşuktekin: Bir araya gelmiş hükümdarlar.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Seçkin: Seçilmiş olan
Soytekin: Hükümdar soyundan gelen kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Durutekin: Özü temiz olan hükümdar.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Balatekin: Prens, şehzade çocuğu.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Elkin: Tanrı oluşturur
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Onuktekin: Sevilen, sayılan benzersiz insan.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karluk: Türk boylarından biri.
Demirtekin: Güçlü, kuvvetli, sert hükümdar.
Tümerkin: Gerçek özgür.
Jokin: Tanrı kuracak
Deniztekin: Deniz adamı, denizci.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Alptekin: Yiğit, cesur, yürekli hükümdar
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karim: cömert
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Nurtekin: Nurlu, aydınlık hükümdar.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Yağıztekin: Esmer kimse.
Aytekin: Tek ay, uğur getiren ay
Karatekin: Esmer kimse.
Ezgütekin: İyi hükümdar.
Durantekin: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren hükümdar.
Rekin: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
Dağtekin: Dağlara hükmeden hükümdar.
Cantekin: Samimi, içten hükümdar.
Uztekin: Yetenekl, becerikli hükümdar.
Ucatekin: UYücelikte eşsiz kimse.
Öztekin: Benzersiz kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Çekin: 1. Meşe ağaçlarında olan iri bir çeşit meyve. 2. Bağ çubuklarının açılmak üzere bulunan gözlerini bitten korumak için kullanılan
Sakin: 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.
Sevüktekin: Çok sevilen, tek tutulan kimse.
Mengütekin: Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Yücetekin: Kahraman, büyük, ulu hükümdar.
Aktekin: Güvenilir, dürüst prens, şehzade.Parlak, görkemli, temiz huylu yiğit.
Sungurtekin: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü hükümdar.
Dirimtekin: Yaşama gücü olan hükümdar.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Oğultekin: Biricik, benzersiz çocuk.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Boğatekin: Güçlü, kuvvetli şehzade.
Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karpos: Kâr
Karsten: İsa şöyle bir
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Mutlutekin: Mutlu hükümdar.
Karlık: Kar kuyusu.
Gültekin: Kültigin adından.. Güvenilen, herkese hayrı dokunan
Baytekin: Zengin prens, şehzade.
Savtekin: Ünlü hükümdar.
Rakin: saygılı bir biçimde
Ertekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Turatekin: Tuğralı hükümdar.
Berkin: Sağlam, güçlü, kuvvetli.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.