İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kartekin isminin anlamı: Kar gibi saf, temiz kimse. Kartekin ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kartekin İsminin Anlamı Nedir? Kartekin İsminin AnaliziKariina: bulundu
Karnaim: boynuzları
Karine: övme
Ayilkin: İlk ay.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karissa: Okşamak
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmit: Rab `ın bağ
Karyan: karanlık bir
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karadut: Siyah renkli dut.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür
Karima: Noble, cömert
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karmelita: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karis: Grace;
Karessa: çok sevgili
Karakız: Esmer kız.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karisa: çok sevgili
Erişkin: Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse.
Tekin: Uğurlu
Karlık: Kar kuyusu.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
İltekin: Ülkenin tek ve eşsiz insanı.
Karmel: Bağ
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karatün: Karanlık gece.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Demirtekin: Güçlü, kuvvetli, sert hükümdar.
Karlu: Karlı.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Durutekin: Özü temiz olan hükümdar.
İnaltekin: Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
Aktekin: Güvenilir, dürüst prens, şehzade.Parlak, görkemli, temiz huylu yiğit.
Turatekin: Tuğralı hükümdar.
Karasu: Ağır akan su.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Durantekin: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren hükümdar.
Eskin: 1. Rüzgâr. 2. Fırtına. 3. Karla dolan ve düz yerden ayırt edilemeyen çukur.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Cantekin: Samimi, içten hükümdar.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Beytekin: Zengin prens, şehzade. bk. Baytekin
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kartay: Yaşlı, pir.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Yeltekin: Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karpos: Kâr
Erkin: Koşulsuz iş gören
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Aytekin: Tek ay, uğur getiren ay
Buluttekin: Bulut gibi her yeri kaplayan bey.
Karacan: Esmer kimse.
Ucatekin: UYücelikte eşsiz kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Özerkin: Gerçek özgür kimse.
Mengütekin: Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.
Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.
Ertekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Oğultekin: Biricik, benzersiz çocuk.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Onuktekin: Sevilen, sayılan benzersiz insan.
Çekin: 1. Meşe ağaçlarında olan iri bir çeşit meyve. 2. Bağ çubuklarının açılmak üzere bulunan gözlerini bitten korumak için kullanılan
Boğatekin: Güçlü, kuvvetli şehzade.
Elkin: Tanrı oluşturur
Baytekin: Zengin prens, şehzade.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Sebüktekin: Hızlı, atak hükümdar.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ezgütekin: İyi hükümdar.
Gümüştekin: Dürüst, doğru ve değerli olan.
Koşuktekin: Bir araya gelmiş hükümdarlar.
Dirimtekin: Yaşama gücü olan hükümdar.
Rekin: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
Yücetekin: Kahraman, büyük, ulu hükümdar.
Karaşın: Esmer.
Karasal: Kara ile ilgili.
Eşkin: 1. Filiz, sürgün. 2. Açık adımlarla, hızlı yürüyen at.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Tümerkin: Gerçek özgür.
Karsten: İsa şöyle bir
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Seçkin: Seçilmiş olan
Balatekin: Prens, şehzade çocuğu.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Rakin: saygılı bir biçimde
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Uztekin: Yetenekl, becerikli hükümdar.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Deniztekin: Deniz adamı, denizci.
Taştekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Tuğtekin: Tuğ takmış hükümdar.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Mutlutekin: Mutlu hükümdar.
Savtekin: Ünlü hükümdar.
Keskin: 1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın.
Dağtekin: Dağlara hükmeden hükümdar.
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.