İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karmen isminin anlamı: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.. Karmen ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Karmen İsminin Anlamı Nedir? Karmen İsminin AnaliziKarnaim: boynuzları
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karessa: çok sevgili
Karakız: Esmer kız.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karisa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Gülçimen: Çimende yetişen gül gibi güzel olan.
Kariina: bulundu
Çimen: Kendiliğinden yetişmiş çim.
Semen: Yasemin çiçeği.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karis: Grace;
Karmelita: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karima: Noble, cömert
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karissa: Okşamak
Belmen: Çok güzel kadın.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karine: övme
Karmit: Rab `ın bağ
Seymen: Bayram günlerinde, düğünlerde, törene yerli giysilerle, atlı ve silahlı olarak katılan yiğit.
Hüsmen: bk. Hüsamettin
Gülmen: Çok gülen, her zaman gülen kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Sezmen: Sezen, anlayan kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Uzmen: bk. Uzman
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Denizmen: Denizci.
Gizmen: Giz saklayan kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karatün: Karanlık gece.
Tüzemen: 1. Adaletli kimse. 2. Yasa adamı, hukukçu.
Öymen: Evcimen, evine bağlı kimse.
Seçmen: Seçme işini yapan, seçen.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Ökmen: Akıllı, zeki, bilgili kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Eymen: 1. Daha uğurlu, çok talihli, hayırlı, kutlu. 2. Sağ taraftaki. Eymen b. Hureym:. Sahabedendir. Mekke'nin alınışı sırasında müslüman oldu. Babası ve amcası Bedir şehitlerindendir. Hadis rivayetiyle ün kazandı.
Karaduman: Siyah duman.
Ülkümen: Ülküsü olan, bir ülküye bağlı olan kimse.
Karlu: Karlı.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Kömen: Hayal.
Erkmen: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Türemen: Yasa adamı, hukukçu.
Kermen: Hisar, kale. - bk. Kirman
Köymen: Köylü.
Ehlimen: İnançlı, inanan kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Akbehmen: Peygamber çiçeğinin eşanlamlısı.
Karaşın: Esmer.
Tüzmen: 1. Adaletli kimse. 2. Yasa adamı, hukukçu. - bk. Tüzemen
Bilmen: Bilen, anlayan, bilgili.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Behmen: 1. Zeki, anlayışlı. 2. Tedbirli.
Yönetmen: 1. İdareci, yönetici. 2. Bir kuruluşu yönetme yetkisi olan kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karim: cömert
Kareem: Cömert
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Ülmen: Denizci, deniz adamı.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Tecimen: 1. Ticaret adamı, tüccar. 2. Tutumlu, idareli.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Görkmen: Yakışıklı, gösterişli kimse.
Egemen: Bir yere hakim olan
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Simen: Itaatkâr
Sözmen: Güzel, etkili konuşan kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
İlmen: Bir ülke halkından olan kimse, yurttaş.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yemen: 1. Sağ, sağ taraf. 2. Mutluluk.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Damen: Hayvan terbiyecisi
Eşmen: Eş, arkadaş, yaşıt.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Gökmen: Gök rengi gözlü
Göymen: Gözleyen, dikkatle bakan kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karındaş: Kardeş.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
İşmen: İş yapmayı seven, çalışkan kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Seğmen: Bayram günlerinde, düğünlerde, törene yerli giysilerle, atlı ve silahlı olarak katılan yiğit.
Berkmen: Güçlü, sağlam kişilikli kimse. bk. Berkman
Ergökmen: Mavi gözlü, sarışın kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Armen: Aryan ruhu (Armenak ismide aynı anlama gelmektedir)
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karmel: Bağ
Güçmen: Güçlü kuvvetli kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.