İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karis: Grace;

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Emel: Güçlü istek / Umulan ve beklenen şey

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Kariina: bulundu

Karadut: Siyah renkli dut.

Karima: Noble, cömert

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karine: övme

Karnaim: boynuzları

Karakız: Esmer kız.

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Tümel: Temel.

Shimmel: Tanrı duydu

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaduman: Siyah duman.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karındaş: Kardeş.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karlık: Kar kuyusu.

Djamel: Güzellik

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatün: Karanlık gece.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karim: cömert

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Erimel: Amacına ulaşmış kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Temel: Kök, esas, dayanak

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kareem: Cömert

Karatekin: Esmer kimse.

Karmel: Bağ

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Somel: Doğru, katışıksız, güçlü eli olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaşın: Esmer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Ekmel: Eksiksiz, olgun, en uygun.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasu: Ağır akan su.

Jamel: yakışıklı

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Ramel: Oğul

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha