İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karis: Grace;

Kariina: bulundu

Karessa: çok sevgili

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karyan: karanlık bir

Karine: övme

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karnaim: boynuzları

Karadut: Siyah renkli dut.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Emel: Güçlü istek / Umulan ve beklenen şey

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karim: cömert

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karlu: Karlı.

Somel: Doğru, katışıksız, güçlü eli olan kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karpos: Kâr

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karmel: Bağ

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Shimmel: Tanrı duydu

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Temel: Kök, esas, dayanak

Karasal: Kara ile ilgili.

Karındaş: Kardeş.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kareem: Cömert

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Ekmel: Eksiksiz, olgun, en uygun.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatün: Karanlık gece.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karluk: Türk boylarından biri.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Tümel: Temel.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaşın: Esmer.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Djamel: Güzellik

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Ramel: Oğul

Erimel: Amacına ulaşmış kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Jamel: yakışıklı

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Bu listede Karmel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha