İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karen isminin anlamı: Saf, arı, katıksız. İngilizce de katherine isminin kısaltılmışı olarak ta kullanılır. Yemen’de bir köy. Veysel Karani’nin köyünün ismi. Allahın sunduğu cennet meyvesi. (Kaynak bilinmiyor). Ok mahfazası. Burma’da yaşayan mongoloid insan topluluğuna ait; Karen halkından; bir bayan ismi.. Karen ismi İngilizce kökenli bir Kız ismidir.
Karen İsminin Anlamı Nedir? Karen İsminin AnaliziKaraca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Koren: bakire
Güldüren: Mutlu eden, sevindiren.
Deren: Derleyen, toplayan, ekini biçip toplayan.
Karmit: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Nurseren: Işık seren, aydınlık saçan.
Karima: Noble, cömert
Beren: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı. 3. Tanınmış.4. Kadife kumaş.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Nesteren: Ağustos gülü, yaban gülü.
Gülören: Gül-ören.
Özderen: Derli toplu kimse.
Nurveren: Işık, parlaklık, aydınlık veren.
Iren: Barış
Zeren: Anlayışlı, kavrayışlı, zeki.
Karyan: karanlık bir
Dilderen: Sevgi toplayan, gönül alan, beğenilen.
Karessa: çok sevgili
Karine: övme
Karakız: Esmer kız.
Güngören: Mutluluk, neşe içinde yaşayan.
Karadut: Siyah renkli dut.
Ayseren: Parlaklık, ışık saçan.
Seren: Yelken gerilmek üzere direğe çapraz takılan ağaç
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karnaim: boynuzları
Kariina: bulundu
Ceren: Halk ağzında "ceylan" anlamına gelir. Moğolca ceylan anlamına gelir.
İmren: Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. Gıpta.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Yaren: Arkadaş, yakın dost.
Püren: 1. Kimi ağaçlarda, yapraklardan ayrı olarak süren ince yaprak. 2. Çalılık ve sık otlu yerler. 3. Sarı, kırmızı çiçek açan ufak yapraklı, arıların çok sevdiği bir tür ot. 4. Meşe ağacı filizi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karisa: çok sevgili
Siren: Üst tarafı kız, alt tarafı balık olduğuna inanılan deniz kızı.
Ecren: Ecir, ücret, mükafat, hediye, karşılık. Allah’ın hediyesi anlamını taşımaktadır. Kuran’da 3 ayette geçiyor. (Talak 5, Kalem 46, Müzemmil 20)
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Peren: Ülker yıldızı.
Keren: Duymak
Güleren: Gül gibi güzel olan dost.
Ayceren: Ay gibi güzel ve parlak ceylan.
Gülderen: Gül toplayan, gülleri derleyen. Gül-deren.
Gülseren: Gül toplayan,gül dağıtan
Günseren: Güneş gibi aydınlık, ışık saçan.
Karissa: Okşamak
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karis: Grace;
Yediveren: Yılda birkaç kez çiçek açan gül.
Gülveren: Gül veren.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Oren: Çam
Karmel: Bağ
Eren: Ermiş kişi
Üngören: Tanınan, ünlü, meşhur.
Ünveren: Tanınmış, ünlü kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karim: cömert
Uzgören: Gerçeği önceden görebilen kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Kareem: Cömert
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Güneren: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Çağveren: Yeni bir çağ açan kimse.
Tezeren: Çabuk ulaşan.
Horen: Güneş
Karasu: Ağır akan su.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Airen: Gücü Mountain
Demren: Ok, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir. bk. Temren
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Öngören: İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan.
Alperen: Yiğit, cesur, yürekli kimse,bahadır.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Tezveren: Çabucak veren.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Eneren: Erenlerin en üstünü, değerlisi.
Karaşın: Esmer.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karasal: Kara ile ilgili.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Teceren: Becerikli, tasarruflu.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karlu: Karlı.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karacan: Esmer kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Temren: Ok, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaduman: Siyah duman.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Aren: Kum tanesi, ağaç cinsi
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Güçeren: Güçlü yiğit.
Karsten: İsa şöyle bir
Evren: Kainat, yaratılmışların tümü
Özveren: Özveride bulunan, fedakâr kimse.
İren: Özgür, hür.
Karpos: Kâr
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Üren: 1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Kartay: Yaşlı, pir.
Canören: Gerçek dost olan.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Süeren: Güçlü, kuvvetli yiğit.
Jaren: İsrail Jaron Modern varyant 'sevinç çığlığı.'.
Ayren: Gücü Mountain
Karındaş: Kardeş.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Elveren: Yardım eden, yardımcı olan.