İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Keren: Duymak

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karine: övme

Ayceren: Ay gibi güzel ve parlak ceylan.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Iren: Barış

Özderen: Derli toplu kimse.

Nesteren: Ağustos gülü, yaban gülü.

Güleren: Gül gibi güzel olan dost.

Güngören: Mutluluk, neşe içinde yaşayan.

Gülderen: Gül toplayan, gülleri derleyen. Gül-deren.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Yediveren: Yılda birkaç kez çiçek açan gül.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Nurveren: Işık, parlaklık, aydınlık veren.

Püren: 1. Kimi ağaçlarda, yapraklardan ayrı olarak süren ince yaprak. 2. Çalılık ve sık otlu yerler. 3. Sarı, kırmızı çiçek açan ufak yapraklı, arıların çok sevdiği bir tür ot. 4. Meşe ağacı filizi.

Seren: Yelken gerilmek üzere direğe çapraz takılan ağaç

Deren: Derleyen, toplayan, ekini biçip toplayan.

Karakız: Esmer kız.

Karyan: karanlık bir

Zeren: Anlayışlı, kavrayışlı, zeki.

Beren: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı. 3. Tanınmış.4. Kadife kumaş.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Gülören: Gül-ören.

Karima: Noble, cömert

Güldüren: Mutlu eden, sevindiren.

Ecren: Ecir, ücret, mükafat, hediye, karşılık. Allah’ın hediyesi anlamını taşımaktadır. Kuran’da 3 ayette geçiyor. (Talak 5, Kalem 46, Müzemmil 20)

Dilderen: Sevgi toplayan, gönül alan, beğenilen.

İmren: Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. Gıpta.

Peren: Ülker yıldızı.

Nurseren: Işık seren, aydınlık saçan.

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kariina: bulundu

Yaren: Arkadaş, yakın dost.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Ceren: Halk ağzında "ceylan" anlamına gelir. Moğolca ceylan anlamına gelir.

Ayseren: Parlaklık, ışık saçan.

Karissa: Okşamak

Siren: Üst tarafı kız, alt tarafı balık olduğuna inanılan deniz kızı.

Karnaim: boynuzları

Günseren: Güneş gibi aydınlık, ışık saçan.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Gülveren: Gül veren.

Gülseren: Gül toplayan,gül dağıtan

Koren: bakire

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Bu listede Karen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karim: cömert

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Tanören: Şafak vaktinde de çalışan kimse.

İren: Özgür, hür.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karmel: Bağ

Öngören: İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Ayren: Gücü Mountain

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasal: Kara ile ilgili.

Şeren: Çevik, tez canlı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatün: Karanlık gece.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Eren: Ermiş kişi

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Uzgören: Gerçeği önceden görebilen kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Elveren: Yardım eden, yardımcı olan.

Ünveren: Tanınmış, ünlü kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Tezeren: Çabuk ulaşan.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Alperen: Yiğit, cesur, yürekli kimse,bahadır.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Üngören: Tanınan, ünlü, meşhur.

Süeren: Güçlü, kuvvetli yiğit.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Güneren: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Oren: Çam

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Özveren: Özveride bulunan, fedakâr kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Teceren: Becerikli, tasarruflu.

Karasu: Ağır akan su.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Çağveren: Yeni bir çağ açan kimse.

Güçeren: Güçlü yiğit.

Doren: Hediye

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Tören: Anma, kutlama gibi amaçlarla yapılan toplantı.

Jaren: İsrail Jaron Modern varyant 'sevinç çığlığı.'.

Karlık: Kar kuyusu.

Horen: Güneş

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Temren: Ok, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Canören: Gerçek dost olan.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karacan: Esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Evren: Kainat, yaratılmışların tümü

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karpos: Kâr

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Demren: Ok, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir. bk. Temren

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Tezveren: Çabucak veren.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Eneren: Erenlerin en üstünü, değerlisi.

Üren: 1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy.

Airen: Gücü Mountain

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Kareem: Cömert

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Bu listede Karen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha