İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kardan isminin anlamı: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf. Kardan ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Kardan İsminin Anlamı Nedir? Kardan İsminin AnaliziKaradut: Siyah renkli dut.
Karmelita: Rab `ın bağ
Gülfidan: Gül fidanı.
Nardan: 1. Nar taneleri. 2. Gözyaşı damlası.
Vicdan: Kişiyi davranışları hakkında yargıya iten güç
Handan: Gülen, şen
Karisa: çok sevgili
Vildan: Kullar, köleler / Yeni doğmuş çocuklar
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Aydan: Aya benzer ay gibi
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karessa: çok sevgili
Jehoaddan: Rabbin keyfi ya da zaman
Nurdan: Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Sudan: Su gibi güzel, berrak olan.
Karima: Noble, cömert
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Şadan: Sevinçli, keyifli, hoşnut.
Nadan: Bilgisiz, cahil, haddini bilmez. Nobran, kaba, kötü.
Büldan: Ülkeler, şehirler, iller.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Hoşfidan: Güzel endamlı, boylu boslu kadın.
Baldan: Bal gibi tatlı, şirin ve güzel olan.
Güldan: Çiçek konulan kap, çiçeklik.
Karmit: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karakız: Esmer kız.
Hildan: Yükselmek
Fidan: Ağaçların genç ve yeni yetişeni
Karnaim: boynuzları
Karis: Grace;
Kariina: bulundu
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Nurfidan: Nurlu, aydınlık genç.
Tandan: Tan vaktinde doğan kimse.
Candan: İçten, yürekten, samimi.2. Samimi, içten, kalbi. 3. Yakınlık belirten davranış.
Sühandan: Güzel konuşan
Cavidan: Sonrasız, sürekli kalacak olan, sonsuz.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karyan: karanlık bir
Karine: övme
Rindan: Dünya işini hoş görenler, alçak gönüllüler, kalenderler.
Canfidan: Özü fidan gibi düzgün olan kimse.
Karpos: Kâr
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Kartay: Yaşlı, pir.
Karsten: İsa şöyle bir
Mardan: Erkek, Savaşçı
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Atadan: Atalardan gelen.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Berdan: Tarsus yöresinde bir akarsu.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karaşın: Esmer.
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Avidan: Yargıç `ın oğlu
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karim: cömert
Jordan: toprak, arazi
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Doğudan: Doğu yönünden.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ramadan: dokuzuncu İslam ay, oruç ayı
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karasu: Ağır akan su.
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Karlık: Kar kuyusu.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Ardan: Arı gibi temiz, çalışkan. Kumral.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Calidan: Calydon alternatif yazım
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karındaş: Kardeş.
Berodach-Baladan: ölü oğlu
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Soydan: Soylu bir aileden gelen, soylu.
Kareem: Cömert
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Idan: Çağ
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Abadan: 1- Cömert, Verici 2- Bağışlayıcı, Gönül Yapıcı
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Bogdan: Tanrı'dan hediye.
Karaduman: Siyah duman.
Yardan: Kral
Karatün: Karanlık gece.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karmel: Bağ
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karlu: Karlı.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Karluk: Türk boylarından biri.
Karacan: Esmer kimse.
Koldan: Kurala uygun, normal.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Geordan: Aktı
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Nebuzar-Adan: meyve veya yargı kehanetleri
Yezdan: 1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.