İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karcan isminin anlamı: Esmer kimse. bk. Karacan. Karcan ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Karcan İsminin Anlamı Nedir? Karcan İsminin AnaliziKaranfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Severcan: Yürekten seven kimse.
Güzelcan: Güzel kimse.
Dilocan: Can dost
Karakız: Esmer kız.
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karnaim: boynuzları
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Karmit: Rab `ın bağ
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Perican: Peri gibi güzel olan.
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Karisa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Yekcan: Bir can
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Kariina: bulundu
Bilgecan: Bilgili kimse.
Lorican: Can ninni
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Karine: övme
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karis: Grace;
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Karima: Noble, cömert
Morican: Can boncuk
Karessa: çok sevgili
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karyan: karanlık bir
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karissa: Okşamak
Karadut: Siyah renkli dut.
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Karmelita: Rab `ın bağ
Temizcan: İçi temiz olan kimse.
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse.
Timurcan: bk. Demircan
Oğuzcan: Gerçek dost.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Zeycan: Candan, cana yakın.
Bağışcan: Başkalarının hatalarını bağışlayan, affeden kimse. Bağış ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Bağış ve Can
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Olcan: "Gerçek dost ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karasu: Ağır akan su.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Velican: Can sahibi, canlı.
Jacan: Bir Kutsal Kitap adı OnruSint. Jachin
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karındaş: Kardeş.
Karluk: Türk boylarından biri.
Memucan: yoksul için de geçerlidir hazırlamak
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Nuhcan: Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen.
Türkcan: Sevilen Türk.
Karpos: Kâr
İlcan: Memleketin sevimlisi.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Bican: Cansız.
Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Yiğitcan: Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.
Kayacan: Canı kaya gibi güçlü olan.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Ulcan: bk. Oğulcan
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Közcan: Samimi, içten kimse.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Toycan: Çok genç ve deneyimsiz kimse.
Barışcan: Barıştan yana olan kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Yurdacan: Yurda canlılık veren kimse.
Efecan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı (afacan)
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Arıcan: Temiz, doğru kimse.
Balcan: Bal gibi sevimli ve tatlı olan.
Atacan: "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad.
Onurcan: Onurlu insan, kendisine saygısı olan. Şeref ve haysiyet sahibi. Onur ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Onur ve Can
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan
Okcan: Canlı, hareketli, canı tez.
Karlu: Karlı.
Denizcan: Deniz adamı, denizci.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Dirican: Güçlü, canlı kimse.
Can: İnsan ve hayvanlarda yaşamı sağlayan ve ilk korunan
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Oğulcan: Çok sevgili çocuk.
Ilgazcan: Akıncı, savaşçı kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karasal: Kara ile ilgili.
Kartay: Yaşlı, pir.
Erencan: Deneyimli, akıllı kimse.
Karaşın: Esmer.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Yurtcan: Ülkesine canlılık katan kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Özgürcan: Özgürlüğe düşkün kimse.
Mocan: Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.
Karmel: Bağ
Alican: Yüce, ulu dost.Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı.
Babacan: Cana yakın, olgun, güvenilir kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Batıcan: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
Bolcan: Canlı, hareketli, neşeli.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Tekcan: Çok değerli, eşsiz kimse.
Dönmezcan: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
Berkcan: Berk ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. (Bkz: Berk ve Can)
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Arcan: Özü saf, temiz kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karatün: Karanlık gece.
Ulucan: Erdemli, saygın, yüce kişi.