İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karcan isminin anlamı: Esmer kimse. bk. Karacan. Karcan ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Karcan İsminin Anlamı Nedir? Karcan İsminin AnaliziSevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Morican: Can boncuk
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Karyan: karanlık bir
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Karima: Noble, cömert
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karine: övme
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Karessa: çok sevgili
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Perican: Peri gibi güzel olan.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Karakız: Esmer kız.
Dilocan: Can dost
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karisa: çok sevgili
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Karis: Grace;
Lorican: Can ninni
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmelita: Rab `ın bağ
Bilgecan: Bilgili kimse.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Kariina: bulundu
Karissa: Okşamak
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Karnaim: boynuzları
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Güzelcan: Güzel kimse.
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Yekcan: Bir can
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Karadut: Siyah renkli dut.
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Karmit: Rab `ın bağ
Severcan: Yürekten seven kimse.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
İlcan: Memleketin sevimlisi.
Karmel: Bağ
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Bağışcan: Başkalarının hatalarını bağışlayan, affeden kimse. Bağış ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Bağış ve Can
Balcan: Bal gibi sevimli ve tatlı olan.
Karaşın: Esmer.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Tekecan: Mert, sözünün eri olan kimse.
Sağcan: Sağlıklı kimse.
Timurcan: bk. Demircan
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Velican: Can sahibi, canlı.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Temizcan: İçi temiz olan kimse.
Demircan: Demir gibi sağlam olan can
Karabudun: Esmer milletten olan.
Gökcan: Yeşermiş, taze can, özlemle dolu can
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yurdacan: Yurda canlılık veren kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Tokcan: Gönlü tok olan.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kipcan: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Baycan: Zengin, varlıklı kimse.
Efecan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı (afacan)
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
İşcan: Çalışkan, becerikli, iş bilen.
Nuhcan: Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen.
Bican: Cansız.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Olcan: "Gerçek dost ol" anlamında kullanılan bir ad.
Közcan: Samimi, içten kimse.
Tunacan: Görkemli, gösterişli kimse.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Dirican: Güçlü, canlı kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Dönmezcan: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
Sercan: Canların özü, canın başı. Sevgili, sevilen.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Bulgucan: Anlayışlı kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Orcan: Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Erencan: Deneyimli, akıllı kimse.
Ulucan: Erdemli, saygın, yüce kişi.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Batıcan: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
Memucan: yoksul için de geçerlidir hazırlamak
Emircan: Emir ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karlu: Karlı.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Ercan: Er canlı, korkusuz yiğit. Yiğit, canlı, cesur kimse.
Torcan: Çekingen, utangaç kimse.
Türkcan: Sevilen Türk.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Özercan: Yiğit, doğru kimse
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Oğulcan: Çok sevgili çocuk.
Tekcan: Çok değerli, eşsiz kimse.
Zeycan: Candan, cana yakın.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karsten: İsa şöyle bir
Atacan: "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Beycan: Bey gibi olan kimse.
Karpos: Kâr
Mocan: Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Ocan: "O, cana yakın dosttur" anlamında kullanılan bir ad.
Kareem: Cömert
Dilercan: İsteyen, dilekte bulunan, dileyen kimse.
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karatekin: Esmer kimse.
Yavuzcan: Güçlü kişiliği olan kimse.
Kayacan: Canı kaya gibi güçlü olan.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Temircan: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demircan
Ilgazcan: Akıncı, savaşçı kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karasu: Ağır akan su.
Bolcan: Canlı, hareketli, neşeli.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Ulcan: bk. Oğulcan
Durucan: Özü temiz kişi.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.