İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karcan isminin anlamı: Esmer kimse. bk. Karacan. Karcan ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Karcan İsminin Anlamı Nedir? Karcan İsminin AnaliziLorican: Can ninni
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
Karnaim: boynuzları
Karisa: çok sevgili
Dilocan: Can dost
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Karine: övme
Yekcan: Bir can
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karakız: Esmer kız.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Morican: Can boncuk
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Karmelita: Rab `ın bağ
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Karessa: çok sevgili
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Bilgecan: Bilgili kimse.
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Karmit: Rab `ın bağ
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Karima: Noble, cömert
Karadut: Siyah renkli dut.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Severcan: Yürekten seven kimse.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Güzelcan: Güzel kimse.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Perican: Peri gibi güzel olan.
Karyan: karanlık bir
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
Karissa: Okşamak
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kariina: bulundu
Karis: Grace;
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Ocan: "O, cana yakın dosttur" anlamında kullanılan bir ad.
Ulcan: bk. Oğulcan
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Onurcan: Onurlu insan, kendisine saygısı olan. Şeref ve haysiyet sahibi. Onur ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Onur ve Can
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Balcan: Bal gibi sevimli ve tatlı olan.
Bağışcan: Başkalarının hatalarını bağışlayan, affeden kimse. Bağış ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Bağış ve Can
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Oğulcan: Çok sevgili çocuk.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Alacan: Henüz olgunlaşmamış dost.
Karpos: Kâr
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Özercan: Yiğit, doğru kimse
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Orcan: Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Babacan: Cana yakın, olgun, güvenilir kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Közcan: Samimi, içten kimse.
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Alican: Yüce, ulu dost.Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karim: cömert
Karmel: Bağ
Karasal: Kara ile ilgili.
Karlık: Kar kuyusu.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Yavuzcan: Güçlü kişiliği olan kimse.
Kareem: Cömert
Baycan: Zengin, varlıklı kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kartay: Yaşlı, pir.
Bulgucan: Anlayışlı kimse.
Batıcan: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
Can: İnsan ve hayvanlarda yaşamı sağlayan ve ilk korunan
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Arıcan: Temiz, doğru kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Temizcan: İçi temiz olan kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Berkcan: Berk ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. (Bkz: Berk ve Can)
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Beycan: Bey gibi olan kimse.
Okcan: Canlı, hareketli, canı tez.
Olcan: "Gerçek dost ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karatekin: Esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Memucan: yoksul için de geçerlidir hazırlamak
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
İlcan: Memleketin sevimlisi.
Atacan: "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad.
Sağcan: Sağlıklı kimse.
Salcan: Coşkulu, taşkın yaradılışlı, hareketli olan kimse. - bk. Selcan
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Dönmezcan: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kayacan: Canı kaya gibi güçlü olan.
Yurdacan: Yurda canlılık veren kimse.
Ergincan: Olgun ruhlu kimse.
Zeycan: Candan, cana yakın.
Yiğitcan: Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.
Kipcan: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
Torcan: Çekingen, utangaç kimse.
Karaşın: Esmer.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Türkcan: Sevilen Türk.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
İşcan: Çalışkan, becerikli, iş bilen.
Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan
Bican: Cansız.
Dirican: Güçlü, canlı kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Bolcan: Canlı, hareketli, neşeli.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Tunacan: Görkemli, gösterişli kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Temircan: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demircan
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Denizcan: Deniz adamı, denizci.