İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karcan isminin anlamı: Esmer kimse. bk. Karacan. Karcan ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Karcan İsminin Anlamı Nedir? Karcan İsminin AnaliziAycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Nazlıcan: Nazlı kimse.
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Kariina: bulundu
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karine: övme
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Perican: Peri gibi güzel olan.
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Bilgecan: Bilgili kimse.
Severcan: Yürekten seven kimse.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karessa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karnaim: boynuzları
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Lorican: Can ninni
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Yekcan: Bir can
Karakız: Esmer kız.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Dilocan: Can dost
Güzelcan: Güzel kimse.
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
Karima: Noble, cömert
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Karisa: çok sevgili
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Morican: Can boncuk
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karis: Grace;
Karmit: Rab `ın bağ
Karadut: Siyah renkli dut.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karissa: Okşamak
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Demircan: Demir gibi sağlam olan can
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Berkcan: Berk ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. (Bkz: Berk ve Can)
Toycan: Çok genç ve deneyimsiz kimse.
Tekcan: Çok değerli, eşsiz kimse.
Efecan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı (afacan)
Sercan: Canların özü, canın başı. Sevgili, sevilen.
Timurcan: bk. Demircan
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Tanırcan: Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.
Kareem: Cömert
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Arcan: Özü saf, temiz kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Kayacan: Canı kaya gibi güçlü olan.
Alican: Yüce, ulu dost.Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Özercan: Yiğit, doğru kimse
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Can: İnsan ve hayvanlarda yaşamı sağlayan ve ilk korunan
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Oğuzcan: Gerçek dost.
Dirican: Güçlü, canlı kimse.
Arıcan: Temiz, doğru kimse.
Balcan: Bal gibi sevimli ve tatlı olan.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
İlcan: Memleketin sevimlisi.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Özgürcan: Özgürlüğe düşkün kimse.
Karpos: Kâr
Sağcan: Sağlıklı kimse.
Közcan: Samimi, içten kimse.
Yiğitcan: Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Babacan: Cana yakın, olgun, güvenilir kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Taycan: Genç ve güçlü kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karlu: Karlı.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Kartay: Yaşlı, pir.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karacan: Esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Erencan: Deneyimli, akıllı kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ergincan: Olgun ruhlu kimse.
Ulcan: bk. Oğulcan
Nuhcan: Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Emircan: Emir ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur.
Okcan: Canlı, hareketli, canı tez.
Karatün: Karanlık gece.
Yurdacan: Yurda canlılık veren kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Durucan: Özü temiz kişi.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Barışcan: Barıştan yana olan kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karasu: Ağır akan su.
Gökcan: Yeşermiş, taze can, özlemle dolu can
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Ulucan: Erdemli, saygın, yüce kişi.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Bican: Cansız.
Tekecan: Mert, sözünün eri olan kimse.
Darcan: Aceleci, sıkıntılı.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karındaş: Kardeş.
Denizcan: Deniz adamı, denizci.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Zeycan: Candan, cana yakın.
Bolcan: Canlı, hareketli, neşeli.
Dilercan: İsteyen, dilekte bulunan, dileyen kimse.
Ilgazcan: Akıncı, savaşçı kimse.
Temizcan: İçi temiz olan kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karmel: Bağ
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.