İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatekin isminin anlamı: Esmer kimse. Karatekin ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatekin İsminin Anlamı Nedir? Karatekin İsminin AnaliziKaranfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karnaim: boynuzları
Karissa: Okşamak
Karmit: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Ayilkin: İlk ay.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karima: Noble, cömert
Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür
Karessa: çok sevgili
Karis: Grace;
Karisa: çok sevgili
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Kariina: bulundu
Karine: övme
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karakız: Esmer kız.
Boğatekin: Güçlü, kuvvetli şehzade.
Rekin: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
Seçkin: Seçilmiş olan
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Turatekin: Tuğralı hükümdar.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Ertekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Doruktekin: Başarılı, üstün nitelikli hükümdar.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Berkin: Sağlam, güçlü, kuvvetli.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Taştekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Durutekin: Özü temiz olan hükümdar.
Tümerkin: Gerçek özgür.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Gültekin: Kültigin adından.. Güvenilen, herkese hayrı dokunan
Buluttekin: Bulut gibi her yeri kaplayan bey.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Dağtekin: Dağlara hükmeden hükümdar.
Uçantekin: Çok sevinen kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Yücetekin: Kahraman, büyük, ulu hükümdar.
Karlu: Karlı.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Balatekin: Prens, şehzade çocuğu.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Sebüktekin: Hızlı, atak hükümdar.
Sungurtekin: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü hükümdar.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Erişkin: Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse.
Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Elkin: Tanrı oluşturur
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Demirtekin: Güçlü, kuvvetli, sert hükümdar.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Kareem: Cömert
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Koşuktekin: Bir araya gelmiş hükümdarlar.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Özerkin: Gerçek özgür kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Ezgütekin: İyi hükümdar.
Onuktekin: Sevilen, sayılan benzersiz insan.
Ucatekin: UYücelikte eşsiz kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karim: cömert
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Daltekin: Koruyucu, kayırıcı hükümdar.
Karmel: Bağ
Dönmeztekin: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar.
Nurtekin: Nurlu, aydınlık hükümdar.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Oğultekin: Biricik, benzersiz çocuk.
İltekin: Ülkenin tek ve eşsiz insanı.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Durantekin: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren hükümdar.
Tuğtekin: Tuğ takmış hükümdar.
Eskin: 1. Rüzgâr. 2. Fırtına. 3. Karla dolan ve düz yerden ayırt edilemeyen çukur.
Kayatekin: Kaya gibi güçlü kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Sevüktekin: Çok sevilen, tek tutulan kimse.
Ulutekin: Saygın, değerli, yüce hükümdar.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Soytekin: Hükümdar soyundan gelen kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Öztekin: Benzersiz kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Güntekin: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse.
Gümüştekin: Dürüst, doğru ve değerli olan.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Beytekin: Zengin prens, şehzade. bk. Baytekin
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.