İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karakız: Esmer kız.

Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür

Ayilkin: İlk ay.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyan: karanlık bir

Karmit: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Bu listede Karatekin ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Eskin: 1. Rüzgâr. 2. Fırtına. 3. Karla dolan ve düz yerden ayırt edilemeyen çukur.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Dönmeztekin: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar.

İltekin: Ülkenin tek ve eşsiz insanı.

Kareem: Cömert

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Ertekin: Güçlü, kuvvetli kimse.

Beytekin: Zengin prens, şehzade. bk. Baytekin

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Öztekin: Benzersiz kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karpos: Kâr

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Baytekin: Zengin prens, şehzade.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Balatekin: Prens, şehzade çocuğu.

Makin:

Karaşın: Esmer.

Gültekin: Kültigin adından.. Güvenilen, herkese hayrı dokunan

Erkin: Koşulsuz iş gören

Daltekin: Koruyucu, kayırıcı hükümdar.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaduman: Siyah duman.

Savtekin: Ünlü hükümdar.

Kayatekin: Kaya gibi güçlü kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karmel: Bağ

Koşuktekin: Bir araya gelmiş hükümdarlar.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Onuktekin: Sevilen, sayılan benzersiz insan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Güntekin: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatün: Karanlık gece.

Boğatekin: Güçlü, kuvvetli şehzade.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Ucatekin: UYücelikte eşsiz kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Keskin: 1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın.

Mutlutekin: Mutlu hükümdar.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Durantekin: Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren hükümdar.

Oğultekin: Biricik, benzersiz çocuk.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Sakin: 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Deniztekin: Deniz adamı, denizci.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Berkin: Sağlam, güçlü, kuvvetli.

Doruktekin: Başarılı, üstün nitelikli hükümdar.

Yağıztekin: Esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karacan: Esmer kimse.

Mengütekin: Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.

Sevüktekin: Çok sevilen, tek tutulan kimse.

Ezgütekin: İyi hükümdar.

Dağtekin: Dağlara hükmeden hükümdar.

Özerkin: Gerçek özgür kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Elkin: Tanrı oluşturur

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Tümerkin: Gerçek özgür.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.

Durutekin: Özü temiz olan hükümdar.

Dirimtekin: Yaşama gücü olan hükümdar.

Tuğtekin: Tuğ takmış hükümdar.

Seçkin: Seçilmiş olan

Soytekin: Hükümdar soyundan gelen kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Erişkin: Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse.

Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.

Rakin: saygılı bir biçimde

Uçantekin: Çok sevinen kimse.

Rekin: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.

Aktekin: Güvenilir, dürüst prens, şehzade.Parlak, gör­kemli, temiz huylu yiğit.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karluk: Türk boylarından biri.

Bu listede Karatekin ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha