İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatekin isminin anlamı: Esmer kimse. Karatekin ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatekin İsminin Anlamı Nedir? Karatekin İsminin AnaliziKarine: övme
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karmelita: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kariina: bulundu
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karessa: çok sevgili
Ayilkin: İlk ay.
Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Karisa: çok sevgili
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karissa: Okşamak
Karakız: Esmer kız.
Karyan: karanlık bir
Karnaim: boynuzları
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmit: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Sakin: 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Dönmeztekin: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar.
Sebüktekin: Hızlı, atak hükümdar.
Rekin: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Gümüştekin: Dürüst, doğru ve değerli olan.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Eşkin: 1. Filiz, sürgün. 2. Açık adımlarla, hızlı yürüyen at.
Karaşın: Esmer.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Mutlutekin: Mutlu hükümdar.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Oğultekin: Biricik, benzersiz çocuk.
Uçantekin: Çok sevinen kimse.
Ertekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Soytekin: Hükümdar soyundan gelen kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Sevüktekin: Çok sevilen, tek tutulan kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Nurtekin: Nurlu, aydınlık hükümdar.
İltekin: Ülkenin tek ve eşsiz insanı.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Gültekin: Kültigin adından.. Güvenilen, herkese hayrı dokunan
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Mengütekin: Adı ölümsüzleşmiş hükümdar.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karlık: Kar kuyusu.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karmel: Bağ
Karaduman: Siyah duman.
Deniztekin: Deniz adamı, denizci.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Savtekin: Ünlü hükümdar.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Öztekin: Benzersiz kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Dirimtekin: Yaşama gücü olan hükümdar.
Sungurtekin: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü hükümdar.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Dağtekin: Dağlara hükmeden hükümdar.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Mekin: 1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Daltekin: Koruyucu, kayırıcı hükümdar.
Berkin: Sağlam, güçlü, kuvvetli.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Keskin: 1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Jokin: Tanrı kuracak
Karasal: Kara ile ilgili.
Karpos: Kâr
Cantekin: Samimi, içten hükümdar.
Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.
Elkin: Tanrı oluşturur
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Erişkin: Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse.
Özerkin: Gerçek özgür kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karim: cömert
Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Seçkin: Seçilmiş olan
Demirtekin: Güçlü, kuvvetli, sert hükümdar.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Balatekin: Prens, şehzade çocuğu.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yücetekin: Kahraman, büyük, ulu hükümdar.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Koşuktekin: Bir araya gelmiş hükümdarlar.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Kayatekin: Kaya gibi güçlü kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Alptekin: Yiğit, cesur, yürekli hükümdar
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karsten: İsa şöyle bir
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Buluttekin: Bulut gibi her yeri kaplayan bey.
Karacan: Esmer kimse.
İnaltekin: Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
Yeltekin: Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.