İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatay isminin anlamı: Anadolu Selçuklu devlet adamı. Karatay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatay İsminin Anlamı Nedir? Karatay İsminin AnaliziKaryan: karanlık bir
Karakız: Esmer kız.
Karisa: çok sevgili
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karima: Noble, cömert
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karessa: çok sevgili
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karis: Grace;
Kariina: bulundu
Karissa: Okşamak
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karnaim: boynuzları
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Atay: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Tuğtay: Tuğ takınmış benzersiz kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Özaltay: Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karatekin: Esmer kimse.
Okatay: Tanınmış ok atıcısı.
Orkutay: Kutlu, uğurlu şehir.
Kırtay: Saçlarona ak düşmüş kimse.
Canaltay: Özü, ruhu yüce olan kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Samurtay: Samur ve tay.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Sübitay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı. - bk. Subutay
Karpos: Kâr
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Kortay: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Boğatay: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Demirtay: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Özatay: Özü herkesçe tanınan kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Biltay: "Bunu bil" anlamında kullanılan bir ad.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
Süngütay: Süngü takmış, savaşmaya hazır kimse.
Altay: Yüksek orman anlamında. Orta Asya’da bir sıradağ
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Otay: Ateş renginde ay.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Ulutay: Değerli, yüce ve benzersiz kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Çiltay: Üzerinde benekler bulunan tay.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Ertay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Uztay: Yetenekli, becerikli kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Eraltay: Yüce, yüksek değerli kimse.
Erkutay: Uğurlu ayda doğan erkek.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Çağatay: Küçük tay, çocuk gibi sevimli. Çağatay hanlığından olan kimse. Cengiz Hanın oğlu
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Alatay: Derisinde benekler olan tay.
Çintay: Soylu at.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Köktay: Soylu bir aileden gelen kimse.
Bilgütay: Bilgili.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Mengütay: Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karatün: Karanlık gece.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Torumtay: Yırtıcı bir kuş türü.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Itay: Isle of Palms
Asutay: Hırçın tay.
Üstay: Ay gibi yüksek, yüce.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Örtay: Değerli, saygın kişi.
Baykutay: Zengin. talihli kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Boratay: Fırtına gibi olan kimse.
Öztay: Özü genç olan kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karmel: Bağ
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Tay: 1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk.
Nuratay: Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse.
Karlu: Karlı.
Orguntay: Gizlenmiş, saklanmış kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Uğurtay: Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.