İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatay isminin anlamı: Anadolu Selçuklu devlet adamı. Karatay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatay İsminin Anlamı Nedir? Karatay İsminin AnaliziKarsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karisa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karakız: Esmer kız.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karmit: Rab `ın bağ
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karessa: çok sevgili
Karine: övme
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karima: Noble, cömert
Karis: Grace;
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karnaim: boynuzları
Karyan: karanlık bir
Kariina: bulundu
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karatekin: Esmer kimse.
Biltay: "Bunu bil" anlamında kullanılan bir ad.
Özatay: Özü herkesçe tanınan kimse.
Ulutay: Değerli, yüce ve benzersiz kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Tay: 1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Tanaltay: Şafak gibi aydınlık hükümdar.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Oktay: Çok hiddetli, kızgın. Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Kareem: Cömert
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Otay: Ateş renginde ay.
Karındaş: Kardeş.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Gümüştay: Temiz ve dürüst olan.
Atay: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü
Karaduman: Siyah duman.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Örtay: Değerli, saygın kişi.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Samurtay: Samur ve tay.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Göktay: Tek, biricik.
Yahşitay: İyi, güzel kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Eraltay: Yüce, yüksek değerli kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Çağatay: Küçük tay, çocuk gibi sevimli. Çağatay hanlığından olan kimse. Cengiz Hanın oğlu
Itay: Isle of Palms
Kırtay: Saçlarona ak düşmüş kimse.
Orguntay: Gizlenmiş, saklanmış kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Canaltay: Özü, ruhu yüce olan kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karmel: Bağ
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Torumtay: Yırtıcı bir kuş türü.
Süngütay: Süngü takmış, savaşmaya hazır kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Tuğtay: Tuğ takınmış benzersiz kimse.
Kocatay: Yaşlı kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Bilgetay: Bilgili kimse.
Çiltay: Üzerinde benekler bulunan tay.
Boğatay: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Karpos: Kâr
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Uraltay: Şehirli saygın kişi.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Baykutay: Zengin. talihli kimse.
Karaşın: Esmer.
Asutay: Hırçın tay.
Çintay: Soylu at.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Tuğaltay: Tuğ takınmış değerli, yüce kimse.
Özoktay: Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Uztay: Yetenekli, becerikli kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karlık: Kar kuyusu.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Öztay: Özü genç olan kimse.
Okatay: Tanınmış ok atıcısı.
Altay: Yüksek orman anlamında. Orta Asya’da bir sıradağ
Karasal: Kara ile ilgili.
Kortay: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Özaltay: Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Köktay: Soylu bir aileden gelen kimse.
Bilgütay: Bilgili.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karim: cömert
Subutay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı.
Sübitay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı. - bk. Subutay