İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Uysal: 1. Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. 2. Terbiyeli.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Duysal: Duymakla, hissetmekle ilgili olan.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Gülmisal: Gül gibi güzel, güle benzeyen.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Masal: Genellikle halkın yarattığı, hayale dayanan, sözlü gelenekte yaşayan, çoğunlukla insanlar, hayvanlar ile cadı, cin, dev, peri vb. varlıkların başından geçen olağanüstü olayları anlatan edebî tür

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Kumsal: Denize, göle vb. yerlere girilebilen genellikle kumluk alan, deniz hamamı, kumbaşı, plaj

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Ruhsal: Ruhla ilgili olan, ruhi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Jinsal: Dönem, çağ

Karine: övme

Misal: 1. Örnek. 2. Benzer, eş. 3. Rüya, düş. 4. Masal.

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Işınsal: "Etrafı aydınlat, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.

Bu listede Karasal ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Sal: 1. Bir tür ilkel ırmak veya deniz taşıtı. 2. Boy. 3. Yel, rüzgâr. 4. Büyük sarp kaya. 5. Kıyı, kenar.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karındaş: Kardeş.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Ersal: "Yiğitliğinle tanın" anlamında kullanılan bir ad.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kasal: Kibir, gurur, övünme.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karatekin: Esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Asal: Başlıca, esaslı, temel.

Tansal: Şafakla ilgili, şafağa ait.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Baysal: Dirlik düzenlik içinde, sakin,gürültüsüz.

Arsal: 1. Arı gibi temiz, çalışkan. 2. Kumral.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karim: cömert

Karlu: Karlı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karacan: Esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karpos: Kâr

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Nevsal: Yeni yıl.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kareem: Cömert

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Arısal: Arı gibi çalışkan kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Faisal: Gücü bir

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Oksal: "Ok at" anlamında kullanılan bir ad.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karmel: Bağ

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Boysal: "Boyun uzasın, uzun boylu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaşın: Esmer.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Cansal: "Özünü bırak, terket" anlamında kullanılan bir ad.

Yurtsal: Yurtla ilgili, yurda ait.

Karaduman: Siyah duman.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kutsal: Mübarek, kutlulukla ilgili

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Ulusal: Ulusla ilgili, ulusa özgü.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

İlkünsal: İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.

Soysal: "Soyun genişlesin, yayılsın" anlamında kullanılan bir ad.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karasu: Ağır akan su.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Onursal: Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan).

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Şensal: "Neşeni, sevincini çevrene de yay, herkes şenlensin" anlamında kullanılan bir ad.

Erksal: "Güçlü, kuvvetli ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Güçsal: "Gücünü, kuvvetini göster" anlamında kullanılan bir ad.

Bu listede Karasal ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha