İsim Arama

Uyumlu İsim Arama

İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karasal İsmine Uygun İsimler

Karasal isminin anlamı: Kara ile ilgili. Karasal ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.

Karasal İsminin Anlamı Nedir? Karasal İsminin Analizi

Karasal İsmiyle Uyumlu Kız İsimleri

Karisa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Misal: 1. Örnek. 2. Benzer, eş. 3. Rüya, düş. 4. Masal.

Karmelita: Rab `ın bağ

Uysal: 1. Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. 2. Terbiyeli.

Işınsal: "Etrafı aydınlat, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.

Kariina: bulundu

Karadut: Siyah renkli dut.

Karima: Noble, cömert

Kumsal: Denize, göle vb. yerlere girilebilen genellikle kumluk alan, deniz hamamı, kumbaşı, plaj

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Gülmisal: Gül gibi güzel, güle benzeyen.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karessa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Jinsal: Dönem, çağ

Karnaim: boynuzları

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Masal: Genellikle halkın yarattığı, hayale dayanan, sözlü gelenekte yaşayan, çoğunlukla insanlar, hayvanlar ile cadı, cin, dev, peri vb. varlıkların başından geçen olağanüstü olayları anlatan edebî tür

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Ruhsal: Ruhla ilgili olan, ruhi.

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Duysal: Duymakla, hissetmekle ilgili olan.


Bu listede Karasal ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karasal İsmiyle Uyumlu Erkek İsimleri

Tansal: Şafakla ilgili, şafağa ait.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Soysal: "Soyun genişlesin, yayılsın" anlamında kullanılan bir ad.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Arsal: 1. Arı gibi temiz, çalışkan. 2. Kumral.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Baysal: Dirlik düzenlik içinde, sakin,gürültüsüz.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Nevsal: Yeni yıl.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaduman: Siyah duman.

Köksal: Kökünü derinliklere sal anlamında

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karacan: Esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karmel: Bağ

Sal: 1. Bir tür ilkel ırmak veya deniz taşıtı. 2. Boy. 3. Yel, rüzgâr. 4. Büyük sarp kaya. 5. Kıyı, kenar.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Cansal: "Özünü bırak, terket" anlamında kullanılan bir ad.

Oksal: "Ok at" anlamında kullanılan bir ad.

Güçsal: "Gücünü, kuvvetini göster" anlamında kullanılan bir ad.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Ersal: "Yiğitliğinle tanın" anlamında kullanılan bir ad.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Yurtsal: Yurtla ilgili, yurda ait.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Erksal: "Güçlü, kuvvetli ol" anlamında kullanılan bir ad.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kareem: Cömert

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kasal: Kibir, gurur, övünme.

İlkünsal: İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Özkutsal: "Özüne mutluluk saç" anlamında kullanılan bir ad.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karatün: Karanlık gece.

Faysal: 1. Keskin kılıç. 2. Hâkim. 3. Kesin hüküm, karar.

Karim: cömert

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Asal: Başlıca, esaslı, temel.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlu: Karlı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karındaş: Kardeş.

Ulusal: Ulusla ilgili, ulusa özgü.

Kutsal: Mübarek, kutlulukla ilgili

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Şensal: "Neşeni, sevincini çevrene de yay, herkes şenlensin" anlamında kullanılan bir ad.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Önsal: "Önde ol, ileride ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karpos: Kâr

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Onursal: Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan).

Berksal: Güçlü, kuvvetli kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Faisal: Gücü bir

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Boysal: "Boyun uzasın, uzun boylu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasu: Ağır akan su.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.


Bu listede Karasal ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.