İsim Arama

Uyumlu İsim Arama

İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karaçelik İsmine Uygun İsimler

Karaçelik isminin anlamı: Kuvvetli, güçlü esmer kimse. Karaçelik ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.

Karaçelik İsminin Anlamı Nedir? Karaçelik İsminin Analizi

Karaçelik İsmiyle Uyumlu Kız İsimleri

Karyan: karanlık bir

Karisa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karis: Grace;

Belik: 1. Saç örgüsü. 2. İşaret, iz, nişan, 3. Çok, fazla. 4. Tepe, doruk.

Karmit: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Elbirlik: Bir işi yapmak için birleşme, beraberlik, dayanışma

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Keklik: 1. Güvercin büyüklüğünde, eti için avlanan, tüyü boz, ayakları ve gagası kırmızı renkte, beğenilen bir kuş 2. Alımlı, güzel kadın.

Karnaim: boynuzları

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Elik: Ceylan.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karessa: çok sevgili

Karine: övme

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karissa: Okşamak

Karakız: Esmer kız.


Bu listede Karaçelik ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaçelik İsmiyle Uyumlu Erkek İsimleri

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karacan: Esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Şenlik: Sevinçli, coşkulu, mutlu olma durumu.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karasu: Ağır akan su.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Ökelik: Akıllılık, bilgelik.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Erlik: Yiğitlik, erkeklik.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Bilik: 1. Güçlü bir seziş ve görgüden doğan ruh uyanıklığı ve zevk olgunluğu. 2. Akıl, us, hikmet, bilgi.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karlık: Kar kuyusu.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karatün: Karanlık gece.

Abdülmelik: Melik (Herşeyin Hükümdarı) Olan Allah’ın Kulu; Herşey Üzerinde Tasarruf ve Hükmeden Tek Hükümdar Yüce Allah’ın Kulu; Abd + Melik

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Erçelik: Çelik gibi güçlü erkek.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Özçelik: Özü çelik gibi sert ve güçlü olan kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Malik: Sahip, efendi

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karındaş: Kardeş.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karim: cömert

Karatekin: Esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlu: Karlı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Çelik: Su verilerek sertleştirilmiş demir

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Tamçelik: Çelik gibi güçlü kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karpos: Kâr

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Abdülhalik: Her şeyi yaratan, yoktan var eden Allah’ın kulu.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaşın: Esmer.

Melik: Hükümdar, han

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.


Bu listede Karaçelik ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.