İsim Arama

Uyumlu İsim Arama

İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karaçelik İsmine Uygun İsimler

Karaçelik isminin anlamı: Kuvvetli, güçlü esmer kimse. Karaçelik ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.

Karaçelik İsminin Anlamı Nedir? Karaçelik İsminin Analizi

Karaçelik İsmiyle Uyumlu Kız İsimleri

Karmelita: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Elbirlik: Bir işi yapmak için birleşme, beraberlik, dayanışma

Belik: 1. Saç örgüsü. 2. İşaret, iz, nişan, 3. Çok, fazla. 4. Tepe, doruk.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Keklik: 1. Güvercin büyüklüğünde, eti için avlanan, tüyü boz, ayakları ve gagası kırmızı renkte, beğenilen bir kuş 2. Alımlı, güzel kadın.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karine: övme

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karnaim: boynuzları

Elik: Ceylan.

Karis: Grace;

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karissa: Okşamak

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert


Bu listede Karaçelik ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaçelik İsmiyle Uyumlu Erkek İsimleri

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Özçelik: Özü çelik gibi sert ve güçlü olan kimse.

Kareem: Cömert

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Erçelik: Çelik gibi güçlü erkek.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasu: Ağır akan su.

Tamçelik: Çelik gibi güçlü kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karacan: Esmer kimse.

Abdülhalik: Her şeyi yaratan, yoktan var eden Allah’ın kulu.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Abdülmelik: Melik (Herşeyin Hükümdarı) Olan Allah’ın Kulu; Herşey Üzerinde Tasarruf ve Hükmeden Tek Hükümdar Yüce Allah’ın Kulu; Abd + Melik

Erlik: Yiğitlik, erkeklik.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karpos: Kâr

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaşın: Esmer.

Melik: Hükümdar, han

Karmel: Bağ

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karim: cömert

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaduman: Siyah duman.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karatün: Karanlık gece.

Malik: Sahip, efendi

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Bilik: 1. Güçlü bir seziş ve görgüden doğan ruh uyanıklığı ve zevk olgunluğu. 2. Akıl, us, hikmet, bilgi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Ökelik: Akıllılık, bilgelik.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karındaş: Kardeş.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Çelik: Su verilerek sertleştirilmiş demir

Şenlik: Sevinçli, coşkulu, mutlu olma durumu.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karluk: Türk boylarından biri.


Bu listede Karaçelik ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.