İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karacan isminin anlamı: Esmer kimse. Karacan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karacan İsminin Anlamı Nedir? Karacan İsminin AnaliziKarmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Perican: Peri gibi güzel olan.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
Dilocan: Can dost
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Karnaim: boynuzları
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Karessa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Bilgecan: Bilgili kimse.
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Güzelcan: Güzel kimse.
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Lorican: Can ninni
Karmelita: Rab `ın bağ
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Yekcan: Bir can
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Severcan: Yürekten seven kimse.
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Karmit: Rab `ın bağ
Karisa: çok sevgili
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Karis: Grace;
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Karadut: Siyah renkli dut.
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Kariina: bulundu
Karine: övme
Karissa: Okşamak
Karakız: Esmer kız.
Morican: Can boncuk
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Karima: Noble, cömert
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
Durucan: Özü temiz kişi.
Jacan: Bir Kutsal Kitap adı OnruSint. Jachin
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse.
Tekcan: Çok değerli, eşsiz kimse.
Karmel: Bağ
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Tancan: Özü aydınlık kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Oğuzcan: Gerçek dost.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karim: cömert
Ocan: "O, cana yakın dosttur" anlamında kullanılan bir ad.
Karatün: Karanlık gece.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Pekcan: Sıkı canlı, yufka yürekli olmayan
Toycan: Çok genç ve deneyimsiz kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Darcan: Aceleci, sıkıntılı.
Bulgucan: Anlayışlı kimse.
Salcan: Coşkulu, taşkın yaradılışlı, hareketli olan kimse. - bk. Selcan
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Sercan: Canların özü, canın başı. Sevgili, sevilen.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Turcan: Genç, delikanlı.
Olcan: "Gerçek dost ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Arıcan: Temiz, doğru kimse.
Karlu: Karlı.
Bican: Cansız.
Türkcan: Sevilen Türk.
Kareem: Cömert
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Memucan: yoksul için de geçerlidir hazırlamak
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Emircan: Emir ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur.
Velican: Can sahibi, canlı.
Demircan: Demir gibi sağlam olan can
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Tunacan: Görkemli, gösterişli kimse.
Batıcan: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
Temircan: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demircan
Ercan: Er canlı, korkusuz yiğit. Yiğit, canlı, cesur kimse.
Erencan: Deneyimli, akıllı kimse.
Ulucan: Erdemli, saygın, yüce kişi.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Bağışcan: Başkalarının hatalarını bağışlayan, affeden kimse. Bağış ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Bağış ve Can
Okcan: Canlı, hareketli, canı tez.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Arcan: Özü saf, temiz kimse.
Özercan: Yiğit, doğru kimse
Közcan: Samimi, içten kimse.
Babacan: Cana yakın, olgun, güvenilir kimse.
Sağcan: Sağlıklı kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Taycan: Genç ve güçlü kimse.
Beycan: Bey gibi olan kimse.
Alican: Yüce, ulu dost.Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karpos: Kâr
Torcan: Çekingen, utangaç kimse.
Karaşın: Esmer.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kayacan: Canı kaya gibi güçlü olan.
Karaduman: Siyah duman.
Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Denizcan: Deniz adamı, denizci.
Yavuzcan: Güçlü kişiliği olan kimse.
Onurcan: Onurlu insan, kendisine saygısı olan. Şeref ve haysiyet sahibi. Onur ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Onur ve Can
Berkcan: Berk ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. (Bkz: Berk ve Can)
Tekecan: Mert, sözünün eri olan kimse.
Ruhcan: Ruh ve can.
Kipcan: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Baycan: Zengin, varlıklı kimse.
Barışcan: Barıştan yana olan kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan