İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karacan isminin anlamı: Esmer kimse. Karacan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karacan İsminin Anlamı Nedir? Karacan İsminin AnaliziDilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kariina: bulundu
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Karmit: Rab `ın bağ
Bilgecan: Bilgili kimse.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Perican: Peri gibi güzel olan.
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Karessa: çok sevgili
Karnaim: boynuzları
Karmelita: Rab `ın bağ
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Morican: Can boncuk
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Karakız: Esmer kız.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Severcan: Yürekten seven kimse.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karine: övme
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Yekcan: Bir can
Dilocan: Can dost
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyan: karanlık bir
Karadut: Siyah renkli dut.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Karissa: Okşamak
Lorican: Can ninni
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karisa: çok sevgili
Karis: Grace;
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Güzelcan: Güzel kimse.
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Karima: Noble, cömert
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Karlık: Kar kuyusu.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Ulucan: Erdemli, saygın, yüce kişi.
Toycan: Çok genç ve deneyimsiz kimse.
Oğuzcan: Gerçek dost.
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan
Ocan: "O, cana yakın dosttur" anlamında kullanılan bir ad.
Alacan: Henüz olgunlaşmamış dost.
Gökcan: Yeşermiş, taze can, özlemle dolu can
Temizcan: İçi temiz olan kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Yurdacan: Yurda canlılık veren kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Emircan: Emir ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur.
Karmel: Bağ
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Berkcan: Berk ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. (Bkz: Berk ve Can)
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Yiğitcan: Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.
Tancan: Özü aydınlık kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Dilercan: İsteyen, dilekte bulunan, dileyen kimse.
Tekcan: Çok değerli, eşsiz kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Bican: Cansız.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Közcan: Samimi, içten kimse.
Mocan: Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.
Babacan: Cana yakın, olgun, güvenilir kimse.
Arıcan: Temiz, doğru kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Ulcan: bk. Oğulcan
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Torcan: Çekingen, utangaç kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Jacan: Bir Kutsal Kitap adı OnruSint. Jachin
Uzcan: Uysal, uyumlu, iyi insan.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karaduman: Siyah duman.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Türkcan: Sevilen Türk.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Ercan: Er canlı, korkusuz yiğit. Yiğit, canlı, cesur kimse.
Bağışcan: Başkalarının hatalarını bağışlayan, affeden kimse. Bağış ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Bağış ve Can
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Olcan: "Gerçek dost ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Bolcan: Canlı, hareketli, neşeli.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Taycan: Genç ve güçlü kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karpos: Kâr
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Onurcan: Onurlu insan, kendisine saygısı olan. Şeref ve haysiyet sahibi. Onur ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Onur ve Can
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Dirican: Güçlü, canlı kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
İşcan: Çalışkan, becerikli, iş bilen.
Erencan: Deneyimli, akıllı kimse.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Turcan: Genç, delikanlı.
Karsten: İsa şöyle bir
Yurtcan: Ülkesine canlılık katan kimse.
Durucan: Özü temiz kişi.
Sağcan: Sağlıklı kimse.
Balcan: Bal gibi sevimli ve tatlı olan.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Görgüncan: Görgülü, bilgili kimse.
Alican: Yüce, ulu dost.Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı.
Baycan: Zengin, varlıklı kimse.
Darcan: Aceleci, sıkıntılı.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Nuhcan: Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen.
Kipcan: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
Salcan: Coşkulu, taşkın yaradılışlı, hareketli olan kimse. - bk. Selcan
Taşcan: Taş gibi sağlam kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.