İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Hanüman isminin anlamı: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk. Hanüman ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Hanüman İsminin Anlamı Nedir? Hanüman İsminin AnaliziHandan: Gülen, şen
Hansa: Kuğu.
Hankız: Hükümdar kızı.
Ezman: Gök, sema
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Hanımkız: Ağırbaşlı kız.
Hanna: Tanrı'nın Grace
Neriman: Pehlivan, yiğit
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Hanzade: Hükümdar çocuğu
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Hanbeğendi: "Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad.
Hanameel: Tanrı'dan gelen lütfu, Tanrı'nın bir armağanıdır
Hani: Mutlu, mutlu, sevinç
Peyman: Yemin, ant.
Hannan: En merhametli, çok merhamet eden, rahmetlerin en güzelini gösteren. Rahman ve Rahîm olan ve çok merhametli olan Allah’ın isimlerinden birisi.
Hanım: Soylu kadın, bayan
Hanbegüm: Hanın karısı, hükümdar eşi
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Hanbiken: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Iman: (Allah)
Hanife: Allah’ın birliğine inanan, iman eden
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Hanne: Hz. Meryem’in annesinin ismi. (Kaynak Bilinmiyor)
Hande: 1. Açılış, açılma. 2. Gülüş, gülme / alay etme, eğlenme
Mihman: Konuk, misafir.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Şuman: Zambak;güzellik
Hanbike: Hükümdar karısı.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Hanzale: Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Hanifi: Doğru, temiz, pak. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. İslamiyetten önce tek Tanrı’ya inanan.
Çarman: Neşeli.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Hannibal: Değerli
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Çağman: Çağın insanı.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Lukman: Wise, Akıllı
Zaman: Vakit, çağ.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
İşman: bk. İşmen
Saloman: Huzurlu
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Êzman: Gök Yüzü
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Heman: bağlılık
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Hansoy: Han soyundan gelen kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Haman: gürültü gürültü
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Ahiman: sağ kardeşi
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Salaman: Barış
Hananel: Tanrı'nın uzlaştırılması
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Selman: Özgür, hür
Hanan: Tanrı'nın sevgili / Hediyelik, Bağışlama, şefkat, hassasiyet
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Hanani: Benim lütuf benim merhamet
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Salman: Özgür, hür
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Çokman: Topuz, gürz.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Denizman: Denizci.
Kirman: Hisar, kale.
Hanif: 1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı´ya inanan.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Han: 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Uçman: Uçan, uçucu.
Hananiah: Yahve kefaret
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Samman: Bakkal
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Naaman: hoş
Erman: Erdemli yiğit
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Sulayman: Barış
Teman: Sağ, güney
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Hanefi: Allah´ın birliğine iman eden.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Rahman: Acıması bol olan
Haniel: Tanrı'nın lütfu
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse