İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Hanüman isminin anlamı: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk. Hanüman ismi Farsça kökenli bir Kız ismidir.
Hanüman İsminin Anlamı Nedir? Hanüman İsminin AnaliziHandan: Gülen, şen
Mihman: Konuk, misafir.
Hanne: Hz. Meryem’in annesinin ismi. (Kaynak Bilinmiyor)
Şuman: Zambak;güzellik
Hanife: Allah’ın birliğine inanan, iman eden
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Hanbiken: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike
Hannan: En merhametli, çok merhamet eden, rahmetlerin en güzelini gösteren. Rahman ve Rahîm olan ve çok merhametli olan Allah’ın isimlerinden birisi.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Iman: (Allah)
Ezman: Gök, sema
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Neriman: Pehlivan, yiğit
Peyman: Yemin, ant.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Hansa: Kuğu.
Hanna: Tanrı'nın Grace
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Hanbegüm: Hanın karısı, hükümdar eşi
Hanbeğendi: "Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad.
Hankız: Hükümdar kızı.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Hani: Mutlu, mutlu, sevinç
Hande: 1. Açılış, açılma. 2. Gülüş, gülme / alay etme, eğlenme
Hanzade: Hükümdar çocuğu
Hanameel: Tanrı'dan gelen lütfu, Tanrı'nın bir armağanıdır
Hanımkız: Ağırbaşlı kız.
Hanbike: Hükümdar karısı.
Hanzale: Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.
Hanım: Soylu kadın, bayan
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Êzman: Gök Yüzü
Suleiman: Barış
Hanif: 1. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslamiyetten önce tek Tanrı´ya inanan.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Erman: Erdemli yiğit
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Hanan: Tanrı'nın sevgili / Hediyelik, Bağışlama, şefkat, hassasiyet
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Saloman: Huzurlu
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Hanifi: Doğru, temiz, pak. İslam dinine sımsıkı bağlı olan kimse. İslamiyetten önce tek Tanrı’ya inanan.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Zalman: huzurlu ve sakin
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Rahman: Acıması bol olan
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Heman: bağlılık
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Hanbek: Güçlü, kuvvetli hükümdar.
İşman: bk. İşmen
Hankan: Han soyundan gelen kimse.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Zaman: Vakit, çağ.
Hanani: Benim lütuf benim merhamet
Haniel: Tanrı'nın lütfu
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Hanalp: Yiğit, cesur hükümdar.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Naaman: hoş
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Han: 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
Sulayman: Barış
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Denizman: Denizci.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Hananiah: Yahve kefaret
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Selman: Özgür, hür
Samman: Bakkal
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Salaman: Barış
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Çarman: Neşeli.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Karaduman: Siyah duman.
Luqman: Bilinmeyen
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Salman: Özgür, hür
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Uçman: Uçan, uçucu.