İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferman isminin anlamı: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu. Ferman ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Ferman İsminin Anlamı Nedir? Ferman İsminin AnaliziFergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Ferzi: Kraliçe
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Feribe: Aldanmış.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Feriha: Sevinçli, ferah
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Ferzine: Bayan vezir
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Peyman: Yemin, ant.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Neriman: Pehlivan, yiğit
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Şuman: Zambak;güzellik
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Ezman: Gök, sema
Iman: (Allah)
Ferahet: Şan ve şeref.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Mihman: Konuk, misafir.
Feray: Aydınlık, parlak
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Suleiman: Barış
Ahiman: sağ kardeşi
Çağman: Çağın insanı.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Selman: Özgür, hür
Ferid: Eşsiz benzersiz
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Karaduman: Siyah duman.
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Hyman: Hayat
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Zalman: huzurlu ve sakin
Rahman: Acıması bol olan
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Ferhat: Rahatlık
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Çokman: Topuz, gürz.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Feroze: Itme
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Toraman: Güçlü, kuvvetli kimse.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Nachman: Meevoelenden
Luqman: Bilinmeyen
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Uçman: Uçan, uçucu.
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Saloman: Huzurlu
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Salman: Özgür, hür
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Sulayman: Barış
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Kocaman: Çok iri, büyük.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Ferdi: Bireysel, tek başına
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Ferit: Eşsiz benzersiz
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Heman: bağlılık
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Teman: Sağ, güney
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Samman: Bakkal
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Zaman: Vakit, çağ.