İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferman isminin anlamı: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu. Ferman ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Ferman İsminin Anlamı Nedir? Ferman İsminin AnaliziPeyman: Yemin, ant.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Ferahet: Şan ve şeref.
Ferzi: Kraliçe
Şuman: Zambak;güzellik
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Ezman: Gök, sema
Iman: (Allah)
Feray: Aydınlık, parlak
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Mihman: Konuk, misafir.
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Feribe: Aldanmış.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Neriman: Pehlivan, yiğit
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Feriha: Sevinçli, ferah
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Ferzine: Bayan vezir
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Suleiman: Barış
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Teman: Sağ, güney
Feroze: Itme
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Koman: Umut.
Çağman: Çağın insanı.
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Samman: Bakkal
Luqman: Bilinmeyen
Özkerman: Sağlam, temiz yürekli kimse.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Zaman: Vakit, çağ.
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Akerman: Dürüst, soylu, temiz kişi.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Heman: bağlılık
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Çokman: Topuz, gürz.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Nachman: Meevoelenden
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Denizman: Denizci.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
İşman: bk. İşmen
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Rahman: Acıması bol olan
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Saloman: Huzurlu
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Salman: Özgür, hür
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Lukman: Wise, Akıllı
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Sulayman: Barış
Hyman: Hayat
Ferhat: Rahatlık
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Zalman: huzurlu ve sakin
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Ahiman: sağ kardeşi
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Naaman: hoş
Erman: Erdemli yiğit
Karaduman: Siyah duman.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Kirman: Hisar, kale.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Ferdi: Bireysel, tek başına