İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferman isminin anlamı: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu. Ferman ismi Farsça kökenli bir Erkek ismidir.
Ferman İsminin Anlamı Nedir? Ferman İsminin AnaliziFerahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Feray: Aydınlık, parlak
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Şuman: Zambak;güzellik
Ferzi: Kraliçe
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Ferzine: Bayan vezir
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Feribe: Aldanmış.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Iman: (Allah)
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Mihman: Konuk, misafir.
Ezman: Gök, sema
Peyman: Yemin, ant.
Feriha: Sevinçli, ferah
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Neriman: Pehlivan, yiğit
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Ferahet: Şan ve şeref.
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Kirman: Hisar, kale.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
İşman: bk. İşmen
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Çarman: Neşeli.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
German: Hisar, kale. bk. Kirman
Uzman: Belli bir işte, belli bir konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse.
Sayman: Hesap işleriyle uğraşan kimse.
Feroze: Itme
Nachman: Meevoelenden
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Naaman: hoş
Denizman: Denizci.
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Ferhat: Rahatlık
Çokman: Topuz, gürz.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Erman: Erdemli yiğit
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Sulayman: Barış
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Karaduman: Siyah duman.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Zalman: huzurlu ve sakin
Teman: Sağ, güney
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Saloman: Huzurlu
Salaman: Barış
Luqman: Bilinmeyen
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Êzman: Gök Yüzü
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Saman: Zenginlik. Rahat, dinçlik. Düzen. Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları. (Türkçe)
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Uçman: Uçan, uçucu.
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Özman: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.- bk. Özmen
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Hyman: Hayat
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Selman: Özgür, hür
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Heman: bağlılık
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Güman: 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.