İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Safiye isminin anlamı: Katıksız, katışıksız saf. Safiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Safiye İsminin Anlamı Nedir? Safiye İsminin AnaliziRahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Safinaz: Çok nazlı, çok naz eden.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Rahiye: Bal arısı.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Safıgül: Gül gibi, katıksız, saf, duru, temiz.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Safir: Mavi renkli, değerli bir korindon türü, gök yakut.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Hediye: Armağan, bahşiş
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Nabiye: Haberci, haber veren.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Rasiye: Büyük dağ.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Uzziye: Allah `ın gücü
Cudiye: Cömert, eli açık.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Veliye: Ermiş kadın.
Asiye: İsyan eden
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Safder: Saf yaran kimse.
Safi: Katıksız, ayırt edilmiş
Safter: Saf yaran kimse. - bk. Safder
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Saffet: Saflık, temizlik
Safwan: Temiz, net, pürüzsüz taş
Safa: Saflık berraklık, gönül rahatlığı
Safin: İslam peygamberi küçük adı
Safer: Temiz yürekli, dürüst kimse.
Safiyüddin: Dini temiz, dini pak olan kimse.