İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Merziye isminin anlamı: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye. Merziye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Merziye İsminin Anlamı Nedir? Merziye İsminin AnaliziMuradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Meram: İstek, niyet, amaç.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Meral: Meral (Maral) Dişi geyik. Meral (Maral) Dişi geyik
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Vasfiye: Nitelikli.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Zeyniye: Süslü.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Mersa: Liman.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Nabiye: Haberci, haber veren.
Merzuka: 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Seniye: Yüksek, yüce.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Samiye: Yüksek, yüce.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Veliye: Ermiş kadın.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Merze: Mercan
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Rahiye: Bal arısı.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Rasiye: Büyük dağ.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Merve: Mekke’de hacıların yedi kez gidip geldikleri kutsal dağın adı.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Mergube: Sevilen, beğenilen, aranılan.
Merope: Oidipus teşvik annesi
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Meres: defluxion imposthume
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Dürriye: İnci gibi parlayan
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Meryem: 1. Hz. İsa’nın annesi. 2. Dindar kadın. Dinine bağlı kadın.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Hediye: Armağan, bahşiş
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Meran: Yasemin
Mertkol: Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.
Mervan: Emevilerin Mervan kolunun adı.
Meron: Askeri
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Merdi: (Farsça kökenli )1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik.3. İnsanlık.
Merab: o kavgalar veya anlaşmazlıklar
Mertkal: "Her zaman sözünün eri ol" anlamında kullanılan bir ad.
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Merttürk: Sözünün eri Türk.
Meriç: Ülkemizin Bulgaristan sınırındaki nehir
Mergen: Usta nişancı.
Merari: kışkırtmak için acı
Merzuk: 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.
Mertol: "Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Mergup: Sevilen, beğenilen, aranılan.
Merd: Adam. Kişi. İnsan. Erkek. Sözünün eri. Özü sözü doğru olan.
Mert: Sözünün eri, sözünde duran
Mered: asi karar
Mernuş: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mernuş, bu 7 kişiden biridir.
Meremoth: ölüm mür acı
Mersin: 1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.
Merter: Sözünün eri kimse.
Merih: Güneş sistemimizdeki 5. gezegen. Dokuz gezegenden biri (Mars)
Mertel: Özü sözü doğru kimse.
Meribbaal: Baal, isyan direnir o