İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Merziye isminin anlamı: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye. Merziye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Merziye İsminin Anlamı Nedir? Merziye İsminin AnaliziHükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Uzziye: Allah `ın gücü
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Meral: Meral (Maral) Dişi geyik. Meral (Maral) Dişi geyik
Merve: Mekke’de hacıların yedi kez gidip geldikleri kutsal dağın adı.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Mergube: Sevilen, beğenilen, aranılan.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Nevriye: Işıklı, parlak.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Harbiye: Savaşla ilgili.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Meronothite: Benim sevinç şarkı taşıyan hat
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Veliye: Ermiş kadın.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Rahiye: Bal arısı.
Asiye: İsyan eden
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Meryem: 1. Hz. İsa’nın annesi. 2. Dindar kadın. Dinine bağlı kadın.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Dürriye: İnci gibi parlayan
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Kudsiye: Kutsal.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Meran: Yasemin
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Merza: Bazı internet sitelerinde “Meleklerin Kraliçesi” olarak geçmektedir ancak hiçbir kaynakta bu bilgiyi doğrulatamadık. Bu yüzden ismin uydurma olduğunu düşünüyoruz. Bilgi sahibi olanların bize bilgi vermesi rica olunur.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Zeyniye: Süslü.
Merze: Mercan
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Hediye: Armağan, bahşiş
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Mihriye: Güneşle ilgili.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Meribbaal: Baal, isyan direnir o
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Mertkal: "Her zaman sözünün eri ol" anlamında kullanılan bir ad.
Mersin: 1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.
Mertel: Özü sözü doğru kimse.
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.
Mervan: Emevilerin Mervan kolunun adı.
Meriç: Ülkemizin Bulgaristan sınırındaki nehir
Meremoth: ölüm mür acı
Mergen: Usta nişancı.
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Mergup: Sevilen, beğenilen, aranılan.
Mert: Sözünün eri, sözünde duran
Merttürk: Sözünün eri Türk.
Merter: Sözünün eri kimse.
Mered: asi karar
Merd: Adam. Kişi. İnsan. Erkek. Sözünün eri. Özü sözü doğru olan.
Mertol: "Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Merzuk: 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Mernuş: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mernuş, bu 7 kişiden biridir.
Merdi: (Farsça kökenli )1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik.3. İnsanlık.
Mertkol: Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.
Merari: kışkırtmak için acı
Merab: o kavgalar veya anlaşmazlıklar
Meron: Askeri
Merih: Güneş sistemimizdeki 5. gezegen. Dokuz gezegenden biri (Mars)