İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Merziye isminin anlamı: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye. Merziye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Merziye İsminin Anlamı Nedir? Merziye İsminin AnaliziVehbiye: Tanrı bağışı olan.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Vasfiye: Nitelikli.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Aliye: Yüce, yüksek
Ramiye: Fırlatan, atan.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Meram: İstek, niyet, amaç.
Meronothite: Benim sevinç şarkı taşıyan hat
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Zeyniye: Süslü.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Meres: defluxion imposthume
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Asiye: İsyan eden
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Merve: Mekke’de hacıların yedi kez gidip geldikleri kutsal dağın adı.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Rasiye: Büyük dağ.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Meral: Meral (Maral) Dişi geyik. Meral (Maral) Dişi geyik
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Hediye: Armağan, bahşiş
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Cudiye: Cömert, eli açık.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Seniye: Yüksek, yüce.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Rahiye: Bal arısı.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Samiye: Yüksek, yüce.
Merza: Bazı internet sitelerinde “Meleklerin Kraliçesi” olarak geçmektedir ancak hiçbir kaynakta bu bilgiyi doğrulatamadık. Bu yüzden ismin uydurma olduğunu düşünüyoruz. Bilgi sahibi olanların bize bilgi vermesi rica olunur.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Mertel: Özü sözü doğru kimse.
Merari: kışkırtmak için acı
Merd: Adam. Kişi. İnsan. Erkek. Sözünün eri. Özü sözü doğru olan.
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Mered: asi karar
Meremoth: ölüm mür acı
Mergup: Sevilen, beğenilen, aranılan.
Meriç: Ülkemizin Bulgaristan sınırındaki nehir
Meribbaal: Baal, isyan direnir o
Merih: Güneş sistemimizdeki 5. gezegen. Dokuz gezegenden biri (Mars)
Mergen: Usta nişancı.
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Mervan: Emevilerin Mervan kolunun adı.
Merab: o kavgalar veya anlaşmazlıklar
Merzuk: 1. Mutlu. 2. Rızkı verilmiş.
Merdi: (Farsça kökenli )1. Mertlik, erlik. 2. Cesaret, yüreklilik.3. İnsanlık.
Mertol: "Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.
Mertkol: Özü, sözü doğru, güvenilir kimse.
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.
Mert: Sözünün eri, sözünde duran
Merttürk: Sözünün eri Türk.
Mertkal: "Her zaman sözünün eri ol" anlamında kullanılan bir ad.
Mersin: 1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.
Merter: Sözünün eri kimse.
Mernuş: Eshab-ı Kehf´den - 7 Uyurlar´dan. Efsus ya da Yarpuz denilen bir şehirde Dakyanus (Dakyus) adındaki zalim hükümdar, halkı kendisine ve putlarına tapmaya zorlar. Allah´ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç ise gizlice ibadet ederek bu zalimin buyruğu dışına çıkar. Bunu haber alan Dakyanus´tan kaçan gençler, yolda kendileri gibi inançlı bir çobana rastlar. Çobanın bildiği ve yanında su olan bir mağaraya sığınan yedi kişi, burada uykuya dalar.Bu konu Kuran’da Kehf süresin de geçmektedir. Mernuş, bu 7 kişiden biridir.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Meron: Askeri