İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karissa: Okşamak

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karis: Grace;

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Karmit: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Bu listede Karye ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karacan: Esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kareem: Cömert

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karındaş: Kardeş.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karpos: Kâr

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karasal: Kara ile ilgili.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karsten: İsa şöyle bir

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karim: cömert

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatekin: Esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karaşın: Esmer.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Arye: Tanrı'nın Aslan.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karlu: Karlı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Bu listede Karye ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha