İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kariina: bulundu

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmit: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Karyan: karanlık bir

Bu listede Karyağdı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karpos: Kâr

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaşın: Esmer.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karlık: Kar kuyusu.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaduman: Siyah duman.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kareem: Cömert

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karmel: Bağ

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karacan: Esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karatün: Karanlık gece.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karim: cömert

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Bu listede Karyağdı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha