İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kartay isminin anlamı: Yaşlı, pir. Kartay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kartay İsminin Anlamı Nedir? Kartay İsminin AnaliziKardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Karis: Grace;
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karakız: Esmer kız.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karisa: çok sevgili
Karine: övme
Karnaim: boynuzları
Karima: Noble, cömert
Karmit: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karessa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Kariina: bulundu
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
İlkutay: Ülkenin mutlusu olan kimse.
Özaltay: Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Özatay: Özü herkesçe tanınan kimse.
Ertay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Kareem: Cömert
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Canaltay: Özü, ruhu yüce olan kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Okatay: Tanınmış ok atıcısı.
Karsten: İsa şöyle bir
Karasal: Kara ile ilgili.
Karlu: Karlı.
Yahşitay: İyi, güzel kimse.
Göktay: Tek, biricik.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Altay: Yüksek orman anlamında. Orta Asya’da bir sıradağ
Tuğtay: Tuğ takınmış benzersiz kimse.
Uztay: Yetenekli, becerikli kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
Bilgetay: Bilgili kimse.
Bulutay: Bulut ve ay.
Eraltay: Yüce, yüksek değerli kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karim: cömert
Karpos: Kâr
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Çağatay: Küçük tay, çocuk gibi sevimli. Çağatay hanlığından olan kimse. Cengiz Hanın oğlu
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Subutay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı.
Uraltay: Şehirli saygın kişi.
Kocatay: Yaşlı kimse.
Uğurtay: Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.
Nuratay: Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse.
Özoktay: Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Sübitay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı. - bk. Subutay
Ulutay: Değerli, yüce ve benzersiz kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kuntay: Dayanıklı, güçlü ve ay yüzlü. Kunt ve Ay isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Atay: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
İltay: Ülkenin benzersiz insanı.
Asutay: Hırçın tay.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Çiltay: Üzerinde benekler bulunan tay.
Köktay: Soylu bir aileden gelen kimse.
Torumtay: Yırtıcı bir kuş türü.
Orguntay: Gizlenmiş, saklanmış kimse.
Karmel: Bağ
Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
Otay: Ateş renginde ay.
Tuğaltay: Tuğ takınmış değerli, yüce kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Baykutay: Zengin. talihli kimse.
Kongurtay: Esmer kimse.
Orkutay: Kutlu, uğurlu şehir.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Gümüştay: Temiz ve dürüst olan.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Itay: Isle of Palms
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karaduman: Siyah duman.
Mengütay: Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Samurtay: Samur ve tay.
Karındaş: Kardeş.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Demirtay: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Tanaltay: Şafak gibi aydınlık hükümdar.
Erkutay: Uğurlu ayda doğan erkek.