İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kartay isminin anlamı: Yaşlı, pir. Kartay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kartay İsminin Anlamı Nedir? Kartay İsminin AnaliziKaranfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karadut: Siyah renkli dut.
Karessa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Karyan: karanlık bir
Karine: övme
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Kariina: bulundu
Karissa: Okşamak
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karisa: çok sevgili
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karima: Noble, cömert
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karnaim: boynuzları
Karakız: Esmer kız.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karis: Grace;
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Orguntay: Gizlenmiş, saklanmış kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Tuğaltay: Tuğ takınmış değerli, yüce kimse.
Günaltay: Güneş gibi yükseklerde, yüksek makamlarda ışık ve aydınlık saçan.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Ertay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Uğurtay: Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaşın: Esmer.
Bilgütay: Bilgili.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Boratay: Fırtına gibi olan kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karlu: Karlı.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Özatay: Özü herkesçe tanınan kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Altay: Yüksek orman anlamında. Orta Asya’da bir sıradağ
Öztay: Özü genç olan kimse.
Özaltay: Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Aktay: Beyaz tay.Türkler´de çok kullanılan bir isimdi.
Karmel: Bağ
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Örtay: Değerli, saygın kişi.
Kuntay: Dayanıklı, güçlü ve ay yüzlü. Kunt ve Ay isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim.
Oktay: Çok hiddetli, kızgın. Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Mengütay: Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Tay: 1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk.
İlkutay: Ülkenin mutlusu olan kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Uraltay: Şehirli saygın kişi.
Kortay: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Subutay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Bulutay: Bulut ve ay.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Ulutay: Değerli, yüce ve benzersiz kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Itay: Isle of Palms
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Samurtay: Samur ve tay.
Tuğtay: Tuğ takınmış benzersiz kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
İltay: Ülkenin benzersiz insanı.
Karatün: Karanlık gece.
Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
Baykutay: Zengin. talihli kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Erkutay: Uğurlu ayda doğan erkek.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Demirtay: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Orkutay: Kutlu, uğurlu şehir.
Çağatay: Küçük tay, çocuk gibi sevimli. Çağatay hanlığından olan kimse. Cengiz Hanın oğlu
Kareem: Cömert
Eraltay: Yüce, yüksek değerli kimse.
Kırtay: Saçlarona ak düşmüş kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karasu: Ağır akan su.
Boğatay: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Yahşitay: İyi, güzel kimse.
Okatay: Tanınmış ok atıcısı.
Süngütay: Süngü takmış, savaşmaya hazır kimse.
Tanaltay: Şafak gibi aydınlık hükümdar.
Özoktay: Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karsten: İsa şöyle bir
Karpos: Kâr
Torumtay: Yırtıcı bir kuş türü.
Nuratay: Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Göktay: Tek, biricik.