İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karren isminin anlamı: Katherine Kısaltma. Saf. Karren ismi İngilizce kökenli bir Kız ismidir.
Karren İsminin Anlamı Nedir? Karren İsminin AnaliziKaradut: Siyah renkli dut.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Seren: Yelken gerilmek üzere direğe çapraz takılan ağaç
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Yaren: Arkadaş, yakın dost.
Dilderen: Sevgi toplayan, gönül alan, beğenilen.
Koren: bakire
Günseren: Güneş gibi aydınlık, ışık saçan.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Keren: Duymak
Karyan: karanlık bir
Peren: Ülker yıldızı.
Nurveren: Işık, parlaklık, aydınlık veren.
Karis: Grace;
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Ecren: Ecir, ücret, mükafat, hediye, karşılık. Allah’ın hediyesi anlamını taşımaktadır. Kuran’da 3 ayette geçiyor. (Talak 5, Kalem 46, Müzemmil 20)
Karine: övme
Gülveren: Gül veren.
Karnaim: boynuzları
Ceren: Halk ağzında "ceylan" anlamına gelir. Moğolca ceylan anlamına gelir.
Karima: Noble, cömert
Güldüren: Mutlu eden, sevindiren.
Ayceren: Ay gibi güzel ve parlak ceylan.
Karmelita: Rab `ın bağ
Gülderen: Gül toplayan, gülleri derleyen. Gül-deren.
Yediveren: Yılda birkaç kez çiçek açan gül.
Nesteren: Ağustos gülü, yaban gülü.
Karakız: Esmer kız.
Karmit: Rab `ın bağ
Karessa: çok sevgili
Siren: Üst tarafı kız, alt tarafı balık olduğuna inanılan deniz kızı.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Güleren: Gül gibi güzel olan dost.
Gülseren: Gül toplayan,gül dağıtan
Karisa: çok sevgili
Püren: 1. Kimi ağaçlarda, yapraklardan ayrı olarak süren ince yaprak. 2. Çalılık ve sık otlu yerler. 3. Sarı, kırmızı çiçek açan ufak yapraklı, arıların çok sevdiği bir tür ot. 4. Meşe ağacı filizi.
Zeren: Anlayışlı, kavrayışlı, zeki.
Nurseren: Işık seren, aydınlık saçan.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Iren: Barış
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Ayseren: Parlaklık, ışık saçan.
Deren: Derleyen, toplayan, ekini biçip toplayan.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karissa: Okşamak
Kariina: bulundu
Özderen: Derli toplu kimse.
Beren: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı. 3. Tanınmış.4. Kadife kumaş.
İmren: Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. Gıpta.
Güngören: Mutluluk, neşe içinde yaşayan.
Gülören: Gül-ören.
Karim: cömert
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Tören: Anma, kutlama gibi amaçlarla yapılan toplantı.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Şeren: Çevik, tez canlı.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Oren: Çam
Temren: Ok, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Horen: Güneş
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karatekin: Esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Tezeren: Çabuk ulaşan.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Doren: Hediye
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Elveren: Yardım eden, yardımcı olan.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaşın: Esmer.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Alperen: Yiğit, cesur, yürekli kimse,bahadır.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Eneren: Erenlerin en üstünü, değerlisi.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Uzgören: Gerçeği önceden görebilen kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Özveren: Özveride bulunan, fedakâr kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karatün: Karanlık gece.
Ayren: Gücü Mountain
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karlık: Kar kuyusu.
Eren: Ermiş kişi
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Canören: Gerçek dost olan.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
İren: Özgür, hür.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Airen: Gücü Mountain
Demren: Ok, kargı gibi silahların ucundaki sivri demir. bk. Temren
Kareem: Cömert
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Ünveren: Tanınmış, ünlü kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Tanören: Şafak vaktinde de çalışan kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Öngören: İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Süeren: Güçlü, kuvvetli yiğit.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Tezveren: Çabucak veren.
Aren: Kum tanesi, ağaç cinsi
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karlu: Karlı.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Güneren: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.