İsim Arama

Uyumlu İsim Arama

İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karnaim İsmine Uygun İsimler

Karnaim isminin anlamı: boynuzları. Karnaim ismi İbranice kökenli bir Kız ismidir.

Karnaim İsminin Anlamı Nedir? Karnaim İsminin Analizi

Karnaim İsmiyle Uyumlu Kız İsimleri

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Gederothaim: çitlerin

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karine: övme

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karisa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karis: Grace;

Karessa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Kibzaim: şehir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karakız: Esmer kız.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.


Bu listede Karnaim ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karnaim İsmiyle Uyumlu Erkek İsimleri

Karaşın: Esmer.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Diblaim: incir küme

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karim: cömert

Chushan-Rishathaim: suçlarınız bir siyahlık

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karlu: Karlı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karatün: Karanlık gece.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karasu: Ağır akan su.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karındaş: Kardeş.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karpos: Kâr

Saim: Oruç tutan, oruçlu

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karsten: İsa şöyle bir

Kaim: 1. Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Zaim: Kefil.

Karatekin: Esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karacan: Esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karluk: Türk boylarından biri.

Daim: Sürekli, sonsuz.

Naim: Uyuyan, uykuda olan

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Haim: Hayat

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Mizraim: çalışmalarda

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Ephraim: Çok vruchtvol

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Efraim: verimli


Bu listede Karnaim ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.