İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karine: övme

Carmit: Ode veya Vineyard / Orchard, Bahçe

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyan: karanlık bir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Karis: Grace;

Kariina: bulundu

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Alumit: Kız.

Shulamit: Barış

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Schlomit: Huzurlu

Bu listede Karmit ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karacan: Esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaduman: Siyah duman.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karlu: Karlı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kartay: Yaşlı, pir.

Abdülhamit: Hamd edilenin kulu. Herkes tarafından övülen ve hamde tek layık olan Allah’ın kulu. Ayrıca bkz: Hamid

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karmel: Bağ

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karatekin: Esmer kimse.

Hamit: Şükredici

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karpos: Kâr

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Ümit: Umut / Ummak, beklemek, ümit etmek

Karaşın: Esmer.

Karındaş: Kardeş.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karsten: İsa şöyle bir

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karim: cömert

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Bu listede Karmit ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha