İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Serma: Soğuk.

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Sırma: Altın yaldızlı, ya da yaldızsız ince gümüş tel

Karessa: çok sevgili

Erma: Savaş tanrıçası. Bütün, tüm.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karima: Noble, cömert

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karine: övme

Kariina: bulundu

Burma: Burularak yapılmış altın bilezik. Halk ağzında Musluk. Halk ağzında Kuru incir. Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün

Bu listede Karma ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karındaş: Kardeş.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karlık: Kar kuyusu.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karpos: Kâr

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karatün: Karanlık gece.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasu: Ağır akan su.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlu: Karlı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatekin: Esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karim: cömert

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karmel: Bağ

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kareem: Cömert

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaduman: Siyah duman.

Karacan: Esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Bu listede Karma ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha