İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Erma: Savaş tanrıçası. Bütün, tüm.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Burma: Burularak yapılmış altın bilezik. Halk ağzında Musluk. Halk ağzında Kuru incir. Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Kariina: bulundu

Karine: övme

Serma: Soğuk.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karisa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Sırma: Altın yaldızlı, ya da yaldızsız ince gümüş tel

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karima: Noble, cömert

Karakız: Esmer kız.

Bu listede Karma ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karatekin: Esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasu: Ağır akan su.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaduman: Siyah duman.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kareem: Cömert

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacan: Esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karlu: Karlı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karmel: Bağ

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatün: Karanlık gece.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karpos: Kâr

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karim: cömert

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Bu listede Karma ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha