İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyan: karanlık bir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karakız: Esmer kız.

Karmit: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karima: Noble, cömert

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karisa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karnaim: boynuzları

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Tuluk: bk. Tulum

Karsten: İsa şöyle bir

Tuğluk: bk. Tulum

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karim: cömert

Karacan: Esmer kimse.

Kutluk: Uğurlu.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatün: Karanlık gece.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Urluk: 1. Aile, soy sop. 2. Tohum.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karmel: Bağ

Yarluk: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf. - bk. Yarlık

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kareem: Cömert

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Oluk: 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karaşın: Esmer.

Haluk: Herkesle iyi geçinen iyi ahlaklı

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Mutluk: Mutlu.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karluk: Türk boylarından biri.

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha