İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmit: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Oluk: 1. Olgun, olgunlaşmış. 2. Irmak. 3. Çay ve dereden küçük akarsu.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Tuluk: bk. Tulum

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Mutluk: Mutlu.

Karaşın: Esmer.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karpos: Kâr

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karlu: Karlı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karatün: Karanlık gece.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasu: Ağır akan su.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Yarluk: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf. - bk. Yarlık

Karatekin: Esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karsten: İsa şöyle bir

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karındaş: Kardeş.

Karmel: Bağ

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaduman: Siyah duman.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Urluk: 1. Aile, soy sop. 2. Tohum.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karacan: Esmer kimse.

Kutluk: Uğurlu.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Tuğluk: bk. Tulum

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Haluk: Herkesle iyi geçinen iyi ahlaklı

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karim: cömert

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Bu listede Karluk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha