İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karissa: Okşamak

Karakız: Esmer kız.

Karnaim: boynuzları

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Nurlu: 1. Işıklı, aydınlık, parlak. 2. Saygı uyandıran, temiz.

Karmit: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karima: Noble, cömert

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyan: karanlık bir

Kariina: bulundu

Karine: övme

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Bu listede Karlu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Kareem: Cömert

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlu: Karlı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Onurlu: Onurlu, şerefli kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karındaş: Kardeş.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karatekin: Esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaşın: Esmer.

Karatün: Karanlık gece.

Karim: cömert

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaduman: Siyah duman.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Zorlu: 1. Güzel, çok güzel, iyi. 2. Yakışıklı. 3. Güçlü, dayanıklı. 4. Sert, keskin. 5. Yürekli, cesur. 6. Girgin, girişken.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacan: Esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karpos: Kâr

Karmel: Bağ

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Bu listede Karlu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha