İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karis: Grace;

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karine: övme

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Karyan: karanlık bir

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Nurlu: 1. Işıklı, aydınlık, parlak. 2. Saygı uyandıran, temiz.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bu listede Karlu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaşın: Esmer.

Zorlu: 1. Güzel, çok güzel, iyi. 2. Yakışıklı. 3. Güçlü, dayanıklı. 4. Sert, keskin. 5. Yürekli, cesur. 6. Girgin, girişken.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karpos: Kâr

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Onurlu: Onurlu, şerefli kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karlu: Karlı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karim: cömert

Karatün: Karanlık gece.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kareem: Cömert

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karacan: Esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karatekin: Esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaduman: Siyah duman.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Bu listede Karlu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha