İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karnaim: boynuzları

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karakız: Esmer kız.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karine: övme

Nurlu: 1. Işıklı, aydınlık, parlak. 2. Saygı uyandıran, temiz.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karissa: Okşamak

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Kariina: bulundu

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Bu listede Karlu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karmel: Bağ

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karpos: Kâr

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karlu: Karlı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Onurlu: Onurlu, şerefli kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karatün: Karanlık gece.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Zorlu: 1. Güzel, çok güzel, iyi. 2. Yakışıklı. 3. Güçlü, dayanıklı. 4. Sert, keskin. 5. Yürekli, cesur. 6. Girgin, girişken.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karacan: Esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karim: cömert

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karlık: Kar kuyusu.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kareem: Cömert

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karındaş: Kardeş.

Kartay: Yaşlı, pir.

Bu listede Karlu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha