İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karine: övme

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karmelita: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmit: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyan: karanlık bir

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karissa: Okşamak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karakız: Esmer kız.

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karındaş: Kardeş.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karim: cömert

Kareem: Cömert

Karmel: Bağ

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacan: Esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karpos: Kâr

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karsten: İsa şöyle bir

Karlık: Kar kuyusu.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karatün: Karanlık gece.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Yarlık: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kartay: Yaşlı, pir.

Salık: 1. Haber, bilgi. 2. Tavsiye.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Barlık: Varlık, zenginlik.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Sağlık: 1. Hasta olmama durumu, esenlik. 2. Güvenilir, inanılır olma durumu.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Karaşın: Esmer.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaduman: Siyah duman.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha