İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karine: övme

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karessa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karisa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karima: Noble, cömert

Karakız: Esmer kız.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karissa: Okşamak

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Karnaim: boynuzları

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karatün: Karanlık gece.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlu: Karlı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Salık: 1. Haber, bilgi. 2. Tavsiye.

Kareem: Cömert

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Sağlık: 1. Hasta olmama durumu, esenlik. 2. Güvenilir, inanılır olma durumu.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaşın: Esmer.

Barlık: Varlık, zenginlik.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karim: cömert

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karmel: Bağ

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Yarlık: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.

Karındaş: Kardeş.

Karasu: Ağır akan su.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karatekin: Esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karpos: Kâr

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karacan: Esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha