İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karine: övme

Karima: Noble, cömert

Karyan: karanlık bir

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karessa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karissa: Okşamak

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karındaş: Kardeş.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaşın: Esmer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karpos: Kâr

Karim: cömert

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Salık: 1. Haber, bilgi. 2. Tavsiye.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Barlık: Varlık, zenginlik.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Sağlık: 1. Hasta olmama durumu, esenlik. 2. Güvenilir, inanılır olma durumu.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kareem: Cömert

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Yarlık: 1. Buyruk, ferman. 2. Yasa, kanun. 3. Yoksul. 4. Bağış, lütuf.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karmel: Bağ

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karacan: Esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatün: Karanlık gece.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Bu listede Karlık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha