İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karakız: Esmer kız.

Karis: Grace;

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Karine: övme

Karmit: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Karındaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Dadaş: 1. Erkek kardeş. 2. Yiğit, delikanlı, babayiğit kimse. 3. Mert, cesur. 4. Arkadaş, dost.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Gündaş: AYnı günde doğan. bk. Gündeş

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karındaş: Kardeş.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaduman: Siyah duman.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karlu: Karlı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karasu: Ağır akan su.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Beydaş: Adil, doğru.

Südaş: Silah arkadaşı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Taydaş: Yaşıt, akran.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Yaşdaş: Yaşıt, akran.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Bağdaş: Yakın arkadaş, dost.

Boydaş: Aynı boyda olan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Koldaş: 1. Bir işi birlikte yapan kimseler, ortak. 2. Yardımcı, arkadaş.

Arkadaş: 1. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri. 2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri.

Karim: cömert

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karatün: Karanlık gece.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Yoldaş: 1. Arkadaş, dost, yol arkadaşı. 2. Ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri.

Karpos: Kâr

Kareem: Cömert

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karmel: Bağ

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Soydaş: Aynı soydan olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karlık: Kar kuyusu.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Bu listede Karındaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha