İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Karakız: Esmer kız.

Karessa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmit: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kariina: bulundu

Karyan: karanlık bir

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karnaim: boynuzları

Karadut: Siyah renkli dut.

Karine: övme

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karisa: çok sevgili

Bu listede Karındaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaşın: Esmer.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Soydaş: Aynı soydan olan kimse.

Südaş: Silah arkadaşı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karacan: Esmer kimse.

Beydaş: Adil, doğru.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karsten: İsa şöyle bir

Kartay: Yaşlı, pir.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Taydaş: Yaşıt, akran.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karatün: Karanlık gece.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Gündaş: AYnı günde doğan. bk. Gündeş

Karluk: Türk boylarından biri.

Yaşdaş: Yaşıt, akran.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Bağdaş: Yakın arkadaş, dost.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Koldaş: 1. Bir işi birlikte yapan kimseler, ortak. 2. Yardımcı, arkadaş.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Dadaş: 1. Erkek kardeş. 2. Yiğit, delikanlı, babayiğit kimse. 3. Mert, cesur. 4. Arkadaş, dost.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karpos: Kâr

Boydaş: Aynı boyda olan.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlu: Karlı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Arkadaş: 1. Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri. 2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Yoldaş: 1. Arkadaş, dost, yol arkadaşı. 2. Ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karim: cömert

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karmel: Bağ

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kareem: Cömert

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaduman: Siyah duman.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Bu listede Karındaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha