İsim Arama

Uyumlu İsim Arama

İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karim İsmine Uygun İsimler

Karim isminin anlamı: cömert. Karim ismi Arapça kökenli bir Erkek ismidir.

Karim İsminin Anlamı Nedir? Karim İsminin Analizi

Karim İsmiyle Uyumlu Kız İsimleri

Karessa: çok sevgili

Aygerim: Ay gibi güzel.

Makarim:

Karnaim: boynuzları

Ayterim: Ay gibi ince ve nazik olan.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karakız: Esmer kız.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Birim: "Bir tanem, sevdiğim, biriciğim" anlamında kullanılan bir ad.

Jearim: bir atlama ormanlar

Karadut: Siyah renkli dut.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Günerim: Günün iyi haberi, müjdesi.

Karissa: Okşamak

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Aytirim: Ay gibi ince ve nazik olan. bk. Ayterim

Karine: övme

Ayferim: "Ay ışığım" anlamında kullanılan bir ad.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Gülserim: Sabırlı güzel kimse.

Terim: İnce, kibar.


Bu listede Karim ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karim İsmiyle Uyumlu Erkek İsimleri

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Abdülkerim: Kerem sahibi, cömert, ulu olan Allah ın kulu.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Nerim: Pehlivan, yiğit.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Abdul-Karim: zengin bir adam hizmet veren bir

Karacan: Esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Mükrim: İkram eden, ağırlayan, konuksever.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Abdal-Karim: Cömert bir hizmetçi

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Onerim: On müjde.

Seorim: port Saç fırtınalar

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Erim: Sevgi, mutlu haber

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karatün: Karanlık gece.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Carim: Suçlu.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kerim: Kerem sahibi, cömert

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karlu: Karlı.

Karaşın: Esmer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karpos: Kâr

Verim: Ortaya çıkan, beklenilen, istenilen sonuç.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karmel: Bağ

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karasu: Ağır akan su.

Erserim: Sabırılı kimse.

Dirim: 1. Yaşama, hayat. 2. Yaşama gücü.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karındaş: Kardeş.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kareem: Cömert

Serim: 1. Serme işi. 2. Sabırlı. 3. Genellikle öykülerde başlangıç bölümüne verilen ad.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karlık: Kar kuyusu.

Karim: cömert

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Harim: , yok tanrıya adanmış

Çevrim: Girdap, sürekli değişim, anafor

Karatekin: Esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaduman: Siyah duman.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Sarim: Keskin, kesici.


Bu listede Karim ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.