İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmelita: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Karmit: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karine: övme

Karima: Noble, cömert

Kariina: bulundu

Karissa: Okşamak

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Karık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatekin: Esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Şarık: Parlak, parlayan.

Karaşın: Esmer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Tarık: Sabah yıldızı

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karim: cömert

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karpos: Kâr

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaduman: Siyah duman.

Arık: 1. Temiz, saf, duru. 2. Zayıf, cılız. 3. Su yolu, ark. 4. Dere, çay. 5. Fidan dikilen yer.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasu: Ağır akan su.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kareem: Cömert

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karındaş: Kardeş.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Bu listede Karık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha