İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kariina: bulundu

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmit: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karissa: Okşamak

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karima: Noble, cömert

Karakız: Esmer kız.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyan: karanlık bir

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Karık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Şarık: Parlak, parlayan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karim: cömert

Karlık: Kar kuyusu.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karpos: Kâr

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaduman: Siyah duman.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaşın: Esmer.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasu: Ağır akan su.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karlu: Karlı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karmel: Bağ

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Tarık: Sabah yıldızı

Karındaş: Kardeş.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kareem: Cömert

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatekin: Esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Arık: 1. Temiz, saf, duru. 2. Zayıf, cılız. 3. Su yolu, ark. 4. Dere, çay. 5. Fidan dikilen yer.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Bu listede Karık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha