İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karessa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Sari:

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karnaim: boynuzları

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyan: karanlık bir

Karakız: Esmer kız.

Shari: Düz

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karissa: Okşamak

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Anamari: Stil veya acı

Karadut: Siyah renkli dut.

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Kari ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karasu: Ağır akan su.

Ari: (a:ri:)

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karpos: Kâr

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karındaş: Kardeş.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Süvari: 1. Atlı. 2. Gemi kaptanı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karacan: Esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Yesari: 1. Sol, solla ilgili, sol tarafa ait. 2. Zenginlikle ilgili.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kamari: kutsal ateş

Mari: mercanköşk (bitki). Ayrıca Mercanköşk Ot sucuk ya da olarak da bilinir

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kareem: Cömert

Abdülbari: Yaratan, yaratıcı Allah ın kulu. Bari ismi, Al­lah ın isimlerindendir. Abd takısı al­madan kullanılmaz. Yaratan, yaratıcı olan Allah ın kulu.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karmel: Bağ

Karim: cömert

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Ensari: Yardımcılardan olan kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Makari: deniz

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karsten: İsa şöyle bir

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Merari: kışkırtmak için acı

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Bari: Allah

Ahbari: Haber veren, ri­vayet eden.

Bu listede Kari ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha